Η αναθεώρηση ως σπορ

Μετά το 1975 μια γενιά προοδευτικών και μοντέρνων νομικών ερωτεύτηκε την αλλαγή μέσα από το Σύνταγμα. Είτε ως σύμβολο, είτε ως κορυφαίο νόμο, είτε ως κάποιου είδους χάρτινο τεύχος τέλος πάντων, το Σύνταγμα και η αλλαγή του θα ενσωμάτωνε τυπογραφικά και θεσμικά τη βούληση των πολιτικών αλλαγών .

Τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ μας άφησαν έντονη αναθεωρητική βούληση και πολλούς συνταγματολόγους. Πολλοί εξ αυτών αφομοιώθηκαν στην πολιτική με αποτέλεσμα να έχουν πρόσφορο έδαφος να ασκούν την εργασία τους παραγωγικά: αναθεωρώντας, συζητώντας… ήταν τα χρόνια που αν είχες έναν εχθρό δεν σου έμενα παρά να τον «διαφανίσεις». Ο τελευταίος κύκλος της επανάστασης αυτής, μας άφησε το «βασικό μέτοχο», τα ασυμβίβαστα και άλλα δεινά καθώς και πολλές ΑΔΑ, άφθονες ρυθμίσεις για τη διαφάνεια, μηχανισμούς πολλαπλών ελέγχων (με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκηθεί κανείς ουσιαστικά …) κοκ.

Έπειτα ήρθε η ΝΔ με Νέα Πρωτοβουλία Αναθεώρησης και δικούς της συνταγματολόγους. Την πολιτική απραξία του ΠΑΣΟΚ διαδέχθηκε η ΝΔ με αναθεωρητικές πρωτοβουλίες που εξάντλησαν την αλλαγή στην κατάργηση της απαγόρευσης του ιδιωτικών ΑΕΙ και την ιστορία του 16. Και ύστερα σιωπή. Δεν τον νοιάζει λένε οι εφημερίδες των Πρωθυπουργό . Συνταγματικό τέλμα μας λένε άλλοι….

Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς Συνταγματικό Δικαστήριο?

Καιρός είναι τα πράγματα να αποκτήσουν το αληθινό τους όνομα και όψη. Οι πολιτικοί να λέγονται πολιτικοί και όχι συνταγματολόγοι (νομίζω ότι οι περισσότεροι ήδη εντάχθηκαν στο χώρο τώρα για ένα δύο περιπτώσεις δεν χάνεται ο κόσμος).

Η πολιτική αδράνεια να λέγεται αδράνεια και όχι αναθεώρηση του Συντάγματος. Η αναθεώρηση του Συντάγματος να μην είναι άσκηση πολιτικώς αργόσχολων όντων.

Τα απομεινάρια των προηγούμενων δυναμικών αναθεωρητικών μέτρων θα κριθούν όπως τους αξίζει από την Ιστορία.

Το 24 Σ. πχ θα μείνει αλώβητο να θυμίζει ότι όρισε το δάσος και έκαψε το δένδρο. Οι ΑΔΑ θα στέκονται ορθές να διορίζουμε τα παιδιά που σπούδασαν και να αποκαθιστούν συνταξιούχους. Το Ελεγκτικό Συνέδριο θα ελέγχει τις μεγάλες συμβάσεις και θα στέκει απέναντι στο Συμβούλιο της Επικρατείας περήφανο που έχει και εκείνο συμβάσεις και διαπλοκή να ασχολείται. Ο βασικός μέτοχος θα πάρει το δρόμο που αρμόζει σε άτολμες πολιτικές συμπεριφορές. Αν κάποιος σου φταίει να μην τον πνίγεις σε δουλειές και του κυνηγάς τάχα μου τα παιδιά. Αν σου φταίει να μην του δίνεις δουλειές (άμα τολμάς!)
Και το Σύνταγμα να γίνει το Σύνταγμα που μας αρμόζει: ένα Σύνταγμα διάτρητο από παραβάσεις των κοινοτικών κανόνων οι οποίοι υπερισχύουν, ένα σύνταγμα που όμως καταφέρνει κουτσά στραβά να λειτουργεί.

Όσοι συνταγματολόγοι τέλος δεν ενδιαφέρονται για τη πολιτική καριέρα θα αποκτήσουν σημαντική δουλειά. Θα ειδικευθούν στη σύμφωνη με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία του Συντάγματος ώστε να κλείσουν τις τρύπες. Και το Σύνταγμα (αχ αυτή μας η χάρτινη περηφάνια…) θα γίνει άλλο ένα χαρτί που δεν ξανατυπώθηκε με φρέσκο μελάνι.
Τώρα, όσοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς συνταγματικό δικαστήριο θα ικανοποιηθούν αναγκαστικά με τα υφιστάμενα ή θα το ρίξουν σε διαιτησίες που είναι και πιο ειλικρινά επικερδείς. Και θα περιμένουν…

Η αναθεώρηση μου θυμίζει την άρση βαρών. Ξαφνικά πολλά χρυσά παιδιά, πολλή προβολή, πολλή συγκίνηση και μετά κενό. Το ντόπινγκ του λαού που βίωσε το 16 και το 24 καλύτερα και από τον πρώτο αριθμό στο λόττο, θα έχει την τύχη του ντόπινγκ των αθλητών. Ο λαός πλέον πρέπει να εργασθεί και να σηκώσει τα βάρη του μόνος του.

Εκτός εάν την άλλη εβδομάδα όλα γίνουν διαφορετικά. Αν η αναθεωρητική βουλή μας αποφασίσει να ασκήσει τον ύψιστο συνταγματικό της ρόλο πριν ανάψουν οι φετινές πυρκαγιές. Αλλά δεν το βλέπω: επίκεινται μπίζνες σημαντικές για φέτος το καλοκαίρι. Όπλα, λιμάνια, αερολιμάνια… αυτό το καλοκαίρι θα έχει μεγάλο πάρτι.

Πού καιρός για σπόρ?