1. ποτέ οι δικηγόροι δεν είχαν την εκπαίδευση, τη γλωσσομάθεια και την γενικότερη παιδεία που έχουν σήμερα σε τόσο μεγάλο μάλιστα βαθμό. Οχι όλοι προφανώς. Αλλά πολύ περισσότεροι από ότι στο παρελθόν. Κάποτε αρκούσε να ξέρεις γερμανικά για να έχεις σπουδαία πελατεία. Οχι πολύ παλιά πρέπει να πω. Τώρα γερμανικά ξέρουν πάμπολλα παιδιά!
2. ποτέ στη δικηγορία δεν μετείχαν τόσες γυναίκες όσο σήμερα. Δεν έχει κατακτηθεί το καλύτερο ακόμη. Ομως στα δικαστήρια τα κορίτσια είναι παντού. Και όταν πιάνει κανείς τις πολλές θέσεις σίγουρα θα φτάσει και στην κορυφή. Χωρίς να είναι κόρη, σύζυγος, γκόμενα ή συγγενής όπως συμβαίνει στην πολιτική. Με το σπαθί της μόνον. Εκτός από κυρίες, σκίζουν δυναμικά και γκέι, και λεσβίες χωρίς να πρέπει να κρύψουν τις επιλογές τους. Σε ένα επάγγελμα που μέχρι χθες ανήκε στους άνδρες. Η αξία επιβάλλεται σιγά σιγά. Και το φύλο έρχεται δεύτερο.
3. ποτέ στη δικηγορία δεν υπήρχαν τόσα φτωχόπαιδα που προκόβουν και διακρίνονται. το επάγγελμα ήταν ένα αστικό επάγγελμα για εύπορους και συνήθως διαδόχους κάποιων γνωστών πατεράδων. Σήμερα εύποροι γνωστοί δικηγόροι προσπαθούν να ορίσουν διαδόχους εις μάτην. Οχι γιατί δεν έχουν κατάλληλα τέκνα. Αλλά γιατί και τα τέκνα των άλλων, τα τέκνα του καθενός, ξεχωρίζουν και τα καταφέρνουν. Ευτυχώς τα καταφέρνουν και οι διάδοχοι, γιατί όχι?
4. ποτέ στη δικηγορία η Ελλάδα δεν έδωσε τόσους διεθνείς πρωταγωνιστές όσους έχει προσφέρει σήμερα. από το γραφείο μου μόνον πέρασαν ασκούμενοι που διαπρέπουν στην Ελβετία, στην Ολλανδία και σε κάθε άκρη της γης. Τον καιρό του "εγνωσμένου κύρους" όπως λένε οι γκρινιάριδες ζήτημα ήταν να έχεις πάει στο Παρίσι για ψώνια.
5. ποτέ η δικηγορία δεν είχε τόσα διδακτορικά, τόσους πανεπιστημιακούς παρόντες στο επάγγελμα, τόσους μορφωμένους ευρύτερα ανθρώπους. Δε συζητώ για μάστερ και τέτοια. Τα διεθνή και τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν γεμίσει ελληνάκια δικηγοράκια που παίρνουν τα σώβρακα των πάντων. Και δουλεύουν και από πάνω. ας δούμε και αυτά τα παιδιά. Οι νέες τεχνολογίες είναι αυτονόητες όταν τον καιρό που εγώ ξεκίνησα αρκούσε η πέννα και η μούρη. Ολοι με λαπτοπάκια και με βάσεις δεδομένωνη σε καθημερινή χρήση.
6. ποτέ η δικηγορία δεν επέτρεπε τόση ελευθερία και τόσες επιλογές. όφειλες να δουλεύεις σε συγκεκριμένη γειτονιά, να έχεις ένα γραφείο συγκεκριμένου τύπου, να ντύνεσαι με συγκεκριμένο τρόπο. Ο Λυκουρέζος φόραγε τιράντες και ήταν θέμα. τώρα όλοι μπορούν να ξεχωρίσουν και να είναι αποδεκτοί. Σπουδαία γραφεία είναι σε κάθε άκρη της πόλης. Δικηγόροι κυκλοφορούν με μηχανές και σακίδια. Με πολύ χαμόγελο και όχι σοβαροφάνεια. Δείτε τους. δεν κυκλοφορεί μονάχα η ψώρα και η πίκρα αν και υπάρχει και αυτή.
7. ποτέ οι δικηγόροι δεν συνεργάζονταν όσο σήμερα. Σε εταιρίες, σε κοινές εγκαταστάσεις. Ισως οι περισσότερες προσπάθειες να γίνονται αργά και με δυσκολία. Ισως να υπάρχουν αλλαγές στους πρωταγωνιστές και εκμετάλλευση των νεώτερων. Ισως πολλά από όσα γράφονται και λέγονται να είναι φούμαρα. Ομως γίνονται και πολλά. Παλαιά ο άριστος των δικηγόρων Παρασκευάς μόνος κυκλοφορούσε, μόνος έγραφε, μόνος υπέγραφε. Με το ίδιο γκρί κοστούμι. Δείτε τώρα πόσες εταιρίες και πόση εξειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς.
8. ποτέ οι δικηγόροι δεν περιφρονούσαν τα πολιτικάντικα και τα συνδικαλιστικά όσο σήμερα. παλεύουν μόνοι τους και ότι καταφέρουν. πολλοί αποσύρονται και αλλάζουν δουλειές. Και διαπρέπουν και εκεί. Ο συμφοιτητής μου μόνον ο Χάρης Γούλιος, ο Σπύρος Φράγκος και τόσοι άλλοι σκίζουν αλλού. Πώς άλλωστε?
9. και ένα τελευταίο. Ποτέ η δικηγορία δεν έφτειαξε τόσους εύπορους δικηγόρους όσο συμβαίνει σήμερα. Κάποτε όφειλες να ξεκινήσεις εύπορος και να παραμείνεις αν τα κατάφερνες. Τώρα βλέπεις πρόοδο στο οικονομικό σκέλος από πολλούς. Από τη δουλειά που φορολογείται 80%. Με τεράστια δυσκολία. Αλλά η δικηγορία παράγει πλούτο και βελτιώνει τις συνθήκες ζωής. Οι περισσότεροι μάλιστα επώνυμοι και παρόντες δικηγόροι, πλούτισαν από το επάγγελμά τους. Υπάρχουν φυσικά και λαμόγια. και κλέφτες. αλλά υπάρχουν και πολλοί που γύρισαν τη μοίρα τους. και την έφτειαξαν στα μέτρα τους. Οπως και πολλοί ξεπέφτουν.
Αυτά για σήμερα γιατί η μίρλα δείχνει γήρας και δεν αξίζει σε όλους. Μήπως και τα καλά νέα πρέπει να ακούγονται και να εκπροσωπούνται?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου