ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

pacta sunt servanda

18 Apr pacta sunt servanda


Συνηθέστατη πρακτική των τελευταίων ετών η ομφαλοσκόπιση σε σχέση με συμβάσεις που υπογράφει το Δημόσιο συνήθως, δεσμεύεται, αλλά μετά το ξανασκέπτεται και προβληματίζεται. Εχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, το θυμάμαι δα από τον καιρό του Νέου Διεθνούς Αερολιμένα των Σπάτων οπότε το ΠΑΣΟΚ ξαναείδε τη σύμβαση και τη βελτίωσε σαν και η σύμβαση να ήταν ποιητικό κείμενο και η πολιτική ηγεσία ο επιμελητής του. Το πρόβλημα έχει κοινό πολιτικό παρονομαστή. Οτι υπογράφει μια κυβέρνηση το ξανασκέπτεται μια άλλη. Συνήθως για να καταλήξει στα αυτά συμπεράσματα από άλλο δρόμο. Το Ελληνικό αποτελεί μια συμφωνία κατά της οποίας κανείς πολλά μπορεί να καταμαρτυρήσει. Συμφωνία που προέκυψε με ένα μόνο διαγωνιζόμενο που γράφθηκε σε σκοτεινά δωμάτια… Μια κακή κάκιστη συμφωνία που όμως υπογράφθηκε. Τι παράδειγμα αλήθεια δίνει κανείς όταν το “ξανασκέπτεται” συμβατικά επειδή είναι κράτος? Μπορεί το κράτος να αλλάζει γνώμη και να μην τιμά την υπογραφή του όταν χαρακτηρίζεται από συνέχεια?
Ας το ξανασκεφθούμε με αφορμή την πρόσφατη είδηση για το πονεμένο Ελληνικό.
Νέα τροπή στη συμφωνία παραχώρησης του φιλέτου του Ελληνικού στον όμιλο Λάτση, αντί “πινακίου φακής”, που είχε συνάψει το ΤΑΙΠΕΔ επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου, από την έκθεση της Ομάδας Έργου, που συστάθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, κατόπιν εντολής του υπουργού Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρη,(και η οποία αποτελείται από τον Νίκο Μπελαβίλα, διευθυντή Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου, τον Ιωάννη Πολύζο, ομότιμο καθηγητή στον ΕΜΠ και πρώην πρόεδρο του ΟΡΣΑ, τη Βίβιαν Γλένη, νομικό MSc πολεοδόμο, την Πωλίνα Πρέντου, αρχιτέκτονα MSc πολεοδόμο, τον Πασχάλη Σαμαρίνη, δρα αρχιτέκτονα-πολεοδόμο, και τον Λουκά Τριάντη, δρα αχριτέκτονα-πολεοδόμο), αλλά και από το Μικτό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, (δηλαδή την κοινή Συνεδρίαση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών και του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλαξίμου Περιουσίας), που σύμφωνα με πληροφορίες, βάζει φρένο στα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ, για την εκχώρηση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού, σε εξευτελιστική τιμή, στη Lamda.
H έκθεση που αποκάλυψε η κυριακάτικη Realnews θέτει μείζονος σημασίας ζητήματα για τον διαγωνισμό και τη σύμβαση που έχει ήδη υπογράψει το ΤΑΙΠΕΔ με τη Lamda Development του Ομίλου Λάτση, ενώ αποδεικνύει τη ζημιά που κινδυνεύουν να υποστούν το ελληνικό Δημόσιο, αλλά και οι τοπικές κοινωνίες, ενώ καταρρίπτει κάθε επιχείρημα υπέρ της υλοποίησης της συμφωνίας και ουσιαστικά δικαιώνει όσους κάνουν λόγο για «μέγα πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο» και για «λεόντεια σύμβαση».
Η σύμβαση διασφαλίζει, σε κάθε περίπτωση, τη Lamda, παρέχοντάς της πλήθος δικαιωμάτων, σε αντίθεση με το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο αναλαμβάνει πλήθος υποχρεώσεων για καταβολή αποζημιώσεων. Παράλληλα, εντοπίζονται όροι που αντίκεινται στη νομοθεσία της Ε.Ε. περί «κρατικών ενισχύσεων».Προηγήθηκε η διαταγή έρευνας από τον οικονομικό εισαγγελέα για το ύψος του τιμήματος, με τα δύο πρώτα πορίσματα να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η έκταση πωλήθηκε -και μάλιστα μετά από σκιώδεις διαγωνιστικές διαδικασίες- σε πολύ μικρότερη τιμή (915 εκατ. ευρώ) από την πραγματική της αξία, την οποία το ΤΕΕ, με έκθεσή του το 2014, εκτίμησε στα 3 δισ. ευρώ.
Εντωμεταξύ και σύμφωνα με πληροφορίες της ΟΚΕ (Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης) φρένο βάζει το Μικτό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο.Και αυτό γιατί με βάση το Σύνταγμα και τη Συνθήκη Ανεξαρτησίας από τον Οθωμανικό ζυγό, η περιοχή των Τραχώνων, μέσα στην οποία περιλαμβάνονται και εκτάσεις του πρώην Αεροδρομίου, σύμφωνα και με την Γνωμοδότηση είναι Δημόσιες διαχειριστικά, πρόκειται δηλαδή για Εθνικές Γαίες, που αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Λαού.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει ότι απαγορεύεται γενικώς η διάθεση των Εθνικών Γαιών, σε τρίτους, για κερδοσκοπικούς σκοπούς. Συνεπώς είναι αδύνατη, σύμφωνα με την ΟΚΕ, και η διάθεση για κερδοσκοπικούς σκοπούς του Ελληνικού και του παραθαλάσσιου μετώπου του Αγίου Κοσμά”
Η είδηση είναι σημαντική αλλά θα πρέπει να σκεφθούμε μήπως κάποτε το πού βάζουμε την υπογραφή μας θα πρέπει να το σκεπτόμαστε σοβαρότερα?

Δεν υπάρχουν σχόλια: