Για το τέλος του κόσμου που δεν θα λάβει χώρα απόψε

πιθανολογήθηκε σφόδρα.
πολλοί προετοιμάσθηκαν.
όμως δεν μοιάζει να πραγματοποιείται.
το τέλος του κόσμου δεν ήταν ως φαίνεται γι'απόψε. Εχουμε καιρό μπροστά μας να παλαίψουμε και να πονέσουμε και εν τέλει να ζήσουμε.
Τα Νομικά Νέα θα συνεχίσουν το νέο χρόνο με καλύτερες και οριστικότερες συνθήκες εμφάνισης και δομής. Θα προσπαθήσουν τουλάχιστον.
Το τέλος του κόσμου όπως και το τέλος των μικρών μας Νομικών Νέων αναβάλεται λοιπόν.
Για όλους όσους μας τιμούν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Για όσους μας εμπιστεύθηκαν κείμενα είτε δημοσιεύθηκαν είτε εκκρεμούν ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ και η υπόσχεση ότι θα τα καταφέρουμε με κάθε τρόπο.
Για όλους εμάς τους πολίτες της χώρας που αναζητά την πυξίδα της και τον εαυτό της μια Καλή Χρονιά και ευχές για υγεία.
Για όσους αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες ζωής, για τα μισθολογικά που αξίζουν, για την θέση που αξίζουν στον κόσμο καλές αποφάσεις και δίκαιες. Οπως έλεγα πάντα όποιος έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι.
Για τους ηλεκτρονικούς ήρωες της δικαιοσύνης και της σκέψης καλή συνέχεια στο έργο τους. Και στον κ. Σφακιανάκη μια δυνατή και άξια πορεία.
Για τους δικηγόρους και τους νομικούς μια ζωή με νέα λιγότερο νομικά και πολύ ελπίδα.
και κάτι περίεργο για έναν άνθρωπο με την ιστορία μου ίσως: ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παληκάρια της ελληνικής αστυνομίας που με προστάτεψαν όπως και το παιδί μου τελευταία. Χωρίς σπουδαίο μισθό και εξοπλισμό. Μέσα σε συνθήκες που δεν μας κολακεύουν ως πολιτεία. Ομως κάποιοι μου έδωσαν νερό και φροντίδα και ένας "όμορφος" γλυκά για τα γενέθλιά του. Νάναι όλοι καλά και να γυρίζουν στα σπίτια τους γεροί.
Για κάθε άνθρωπο που περιμένει καλά νομικά νέα μια ευχή: οι δικηγόροι αχρείαστοι νάναι!

Καλή Χρονιά σε όλους! 

Για την Τάνια και το μικρό της γιό

Χθες γεννήθηκε ένα αγοράκι 2.400 στο Αρεταίιο. Πρόκειται για την καλύτερη είδηση που μπορούσε να έρθει στα αυτιά μου από την υπέροχη μητέρα του. Δεν πρόκειται φυσικά για νομική είδηση και ίσως όλοι να προβληματίζεστε γιατί έχει τη θέση της σε αυτό το βήμα. Η μητέρα δεν είναι νομικός, είναι δημοσιογράφος. Δεν έχει σχέσεις με τη δικαιοσύνη, περισσότερο θα έλεγε κανείς με την ποιότητα ζωής και το ήθος σχετίζεται. Ούτε η οικογένεια με την ευρεία του όρου έννοια σχετίζεται με τη νομική επιστήμη και τα τερτίπια της. Μόνον εγώ φίλη και γειτόνισά της είμαι νομικός αλλά αυτό δεν αρκεί για να κάνει την έλευση στον κόσμο αυτού του παιδιού νομική είδηση.

Γιατί τάχα μας νοιάζει όλους τους νομικούς ότι γεννήθηκε ο μικρούλης αυτός χθες?

1. γιατί ένα παιδί στις μέρες μας δεν είναι υπόθεση που διέπεται από τις συνήθεις διατάξεις του ΑΚ. Παιδί διεκδικεί να αποκτήσει το ομοφυλόφιλο ζευγάρι, παιδί διεκδικεί να αποκτήσει μια γυναίκα μόνη, παιδί διεκδικεί να αποκτήσει μια γυναίκα περασμένης βιολογικά ηλικίας κοκ. Το αίτημα είναι το παιδί. Το αίτημα είναι η ζωή. Παλαιότερα το δίκαιο ήξερε το παιδί ως γνήσιο τέκνο ενός έγγαμου ζευγαριού και το αντιμετώπιζε κυρίως ως υποκείμενο κληρονομικών δικαιωμάτων. Σταδιακά δικαιώματα απέκτησε το εξώγαμο τέκνο. Σήμερα το ζήτημα αντιστρέφεται. Δικαιώματα έχει κάθε παιδί επειδή η ζωή έχει δικαίωμα να διατηρεί ρόλο όταν η κοινωνία δεν μοιάζει να πολυαποδέχεται τη θέση των παιδιών σε έναν κόσμο ενηλίκων σε κρίση. Το δίκαιο καλά θα κάνει να τρέξει και να κατανοήσει το δικαίωμα στη ζωή του παιδιού και το δικαίωμα στη μητρότητα αλλά και αυτή την sui generis οικογένεια που διεκδικεί κάθε πρόσωπο που πιστεύει στη ζωή και στα παιδιά. Το δίκαιο ας σπεύσει προς το παιδάκι που μου έδωσε τόση ευτυχία και σε όλα τα παιδιά που συνεχίζουν να γεννιούνται παρά τα δεδομένα των ημερών.

2. γιατί οι συμβάσεις για τα δικαιώματα του παιδιού ρητορικής κυρίως ποιότητας και περιοριμένης εμβέλειας επιμένουν να βλέπουν τα παιδιά σαν υποκείμενα χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Οπως και ο ΑΚ έτσι και οι διεθνείς συμβάσεις και οι νόμοι που τις κυρώνουν βλέπουν στο ανήλικο ένα φορέα περιορισμένων δικαιωμάτων που ασκούνται πάντα μέσω των προσώπων που το δίκαιο ορίζει ως αρμόδια προς τούτο. Το παιδί το ίδιο όπως και ιστορικά λίγο διαφέρει από ένα πλάσμα που προσδοκά την ενηλικίωση για να υπάρξει. Διακηρύξεις προστασίας του και ευχές δεν αρκούν για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του παιδιού. Δικαιωμάτων άλλωστε που όλοι γνωρίζουμε οι νομικοί ότι αφορούν μία αδιευκρίνιστη κατηγορία - αυτή δηλαδή του παιδιού- που κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι σημαίνει... Ας σπεύσουν οι ενδιαφερόμενοι για τα παιδιά πριν δηλώσουν την φροντίδα τους γι'αυτά να κατανοήσουν ότι ως κατηρορία το παιδί σχεδόν δεν υφίσταται. Το δίκαιο πρέπει να αλλάξει και να δει το παιδί ως πρόσωπο ως όλο.

3. αλλά και η μητρότητα δικαίωμα που συνήθως επιφυλάσσεται προνομιακά στη γυναίκα πρέπει να αντιμετωπισθεί από το δίκαιο με σύγχρονο τρόπο. Η δυσπιστία στη γυναίκα που επιμένει να φέρει στον κόσμο το παιδί της καταλήγει μεγαλύτερη από το πάθος των θρησκόληπτων κατά των αμβλώσεων. Το δίκαιο στο ζήτημα αυτό δεν λαμβάνει ιδιαίτερη θέση. Σαν και το δικαίωμα στη μητρότητα να πρέπει να απολογηθεί ταπεινά επειδή αποτελεί ένστικτο αναπαραγωγής και δεν βιώνεται στο πλαίσιο της νόμιμης οικογένειας όπως κάθε φορά αντιμετωπίζεται από το δίκαιο. Ομως το δικαίωμα στη μητρότητα αποτελεί σήμερα υπαρκτό αίτημα όχι μόνον των γυναικών. Η τεχνολογία και η αγάπη επιτρέπουν στα παιδιά να έχουν μανάδες και στις μανάδες να έχουν παιδιά. Ακόμη και όταν η πολιτεία και οι κοινωνικοί λειτουργοί θεωρούν ακατάλληλη για θετή μάνα πχ την ανύπαντρη μητέρα. Ας αντιμετωπίσει το δίκαιο την αλήθεια: κάθε παιδί έχει δικαίωμα στη μάνα του και κάθε μάνα στο παιδί της. Εστω και αν η μάνα λέγεται Θανάσης, έστω και αν το παιδί έχει τέσσερα κεφάλια ή προέρχεται από το Αντερμπαιτζάν. Η μόνη αναγκαιότητα για την ύπαρξη είναι η μάνα και η μόνη αναγκαιότητα για τη μάνα είναι το παιδί. Το δίκαιο οφείλει να συνέλθει από την πολυετή δυσπραγία του.

4. γιατί  οι νομικοί και τα νέα τους οφείλουν να αποκτήσουν προσανατολισμό σύμφωνο με τη ζωή. Το δίκαιο άμεσα συνδεόμενο με τους θεούς και τους νόμους του, συνέχισε πορευόμενο σε συνάφεια με τα κράτη και τους θεσμούς. Το δίκαιο δεν νοιάζεται για το Μόγλη, όπως δεν νοιάζεται για τα γατάκια που έπνιγε η γιαγιά μου η Βασιλεία στον κουβά όταν γεννούσε η γάτα Ψινιό. Το δίκαιο νοιάζεται για τα νόμιμα τέκνα στο πλαίσιο πολιτειακών θεσμών. Ε το δίκαιο πρέπει να κάνει κανένα κρύο ντους από δω και πέρα. Καθώς οι Μόγληδες ξεπηδούν καβάλα σε τίγρης όπως ο άγιος Μαμάς πορεύεται πάνω σε ένα λιοντάρι και αγκαλιάζει ένα αρνί. Το δίκαιο έχει χάσει τη μπάλα της ζωής και αναμασά θεσμικά κατάλειπα εποχών που δεν υπάρχουν καθόλου.

5. γιατί τα νομικά δεν έχουν σχέση παγίως με το συναίσθημα και το ένστικτο κάτι που καθιστά όλη την επιστήμη πεθαμένη. Αν η νομική επιστήμη δεν κατανοήσει τη ζωή άρα και το συναίσθημα και το ένστικτο και τα πάθη και τη χαρά θα καταλήξει στο χρονοντούλαπο της  ιστορίας. 

Εκεί στο χρονοντούλαπο, αφήνω απόψε τα Νομικά Νέα να αναπαυθούν στη δόξα του δικαίου και παίρνω το γιό μου να τρέξουμε στο Αρεταίιο.

Να δούμε το μικρό παιδάκι που μας ξύπνησε τη χαρά της  ύπαρξης και να προσκηνήσουμε τη μάνα του. Σαν μάγοι χριστουγεννιάτικοι να δώσουμε το δώρο της χαράς μας επειδή η ζωή παρά τις αντιξοότητες της κρίσης και των νόμων υπάρχει και συνεχίζει. Malgre tout !

Ευτυχισμένο και καλοδεχούμενο το μικρό αγγελούδι μας, ευτυχισμένη και ευλογημένη η μάνα του, η φίλη μου, η γυναίκα και όσα σημαίνει η αγάπη της για τη ζωή που έφερε χθες στον κόσμο.

Ελευθεροτυπία και επιστημονική γνώμη

Αρκετοί με ρώτησαν σήμερα γιατί απάντησα σε ερώτηση του καλού δημοσιογράφου κ. Γουλά στο Πρώτο Θέμα σχετικά με το θέμα του κτήματος Μαργαρίτα. Πολύ απλά η απάντηση είναι ότι όποτε κάποιος δημοσιογράφος, παλαιότερα το αγγλικό πρόγραμμα του 9.84 στη συνέχεια η ΝΕΤ και ο Αντένα, η Καθημερινή, η Capital ή άλλα έντυπα με ρωτούσαν την επιστημονική μου άποψη πάντα (εκτός αν το ερώτημα αφορούσε υποθέσεις που χειριζόμουν) τους απαντούσα με τα εργαλεία της επιστήμης μου και μόνον. Δεν γνωρίζω τον κ. Γουλά προσωπικά. Ομως μου απευθύνθηκε με αξιοπρέπεια και του ανάντησα μετά από λίγη μελέτη. Οσοι διερωτώνται το γιατί λοιπόν ας κατανοήσουν ότι σιγά σιγά μεγάλωσα. Και δυστυχώς όταν μεγαλώνεις σε μαθαίνουν και σε κρίνουν. Πλησιάζω τα 50. Αν και γυναίκα στη δουλειά μου είμαι γνωστή για κάποιους ανθρώπους. Υποθέτω ότι αρκετοί με σέβονται. Τι άλλο πιά στην ηλικία μου...

Επειδή όμως σήμερα δέχθηκα και κάποια κριτική όσον αφορά την πολιτική διάσταση του συγκεκριμένου ερωτήματος που μου τέθηκε από το Πρώτο Θέμα, παρότι δεν θεωρώ ότι η κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου είναι πολιτικό πρόσωπο όπως δεν ήταν στρατηγός η μητέρα του Ντε Γκώλ ή πρωθυπουργός η μητέρα του Τσώρτσιλ ή οι διάφορες σύζυγοι κοκ, οφείλω να επισημάνω τα εξής:

Προφανώς δεν διατηρώ προνομιακές σχέσεις με καμία απολύτως πολιτική οικογένεια της χώρας. Εχει τύχει να γνωρίσω προσωπικά πολλά πρόσωπα των πολιτικών οικογενειών της χώρας και να εργασθώ γι'αυτά ή σε σχέση με αυτά. Ομως και τούτο είναι γνωστό στους πάντες δεν διατηρώ ούτε προνομιακές ούτε επαγγελματικές σχέσεις εύνοιας. Προσωπικά έκανα και κάνω πάντα τη δουλειά του δικηγόρου σύμφωνα με τον Κώδικα Περί Δικηγόρων και πλέον πρόσφατα σύμφωνα με τη Δεδοντολογία του ΣΔΕΕ όπου υπάγεται η δικηγορική μας εταιρία.

Στο παρελθόν έχω συμβουλεύσει αρκετά μέλη της οικογένειας Παπανδέου αφιλοκερδώς για ζητήματα περιβάλλοντος όπως πρόσφατα για το θέμα των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων όπου συνεργάσθηκα για μήνες χωρίς καμία αμοιβή με τη σύμβουλό του Πρωθυπουργού ΓΑΠ κ. Ελίνα Δάλλα. Στο παρελθόν εξάλλου συνέδραμα αφιλοκερδώς άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας που είχε ιδιοκτησία στην Πάτμο θιγόμενη από γειτονική ταβέρνα αρχικά γνωμοδοτώντας και στη συνέχεια μεταβαίνοντας στην Πάτμο για ασφαλιστικά τα οποία όμως δεν έλαβαν χώρα λόγω της τότε άφιξης του Πατριάρχη για την προετοιμασία των γνωστών εορτών που έγιναν όσο ζούσε ακόμη ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Ο ίδιος μάλιστα μου ζήτησε να μην προχωρήσουμε στα ασφαλιστικά στην τότε συγκυρία στο σπίτι του Αγά Χάν όπου διέμενα μαζί με την Ελισσάβετ Παπαζώη τότε Υπουργό και μια σειρά άλλων παραγόντων που ασχολούνται με τα ζητήματα της Πάτμου. Κατά συνέπεια ο νομικός μου νους έχει τύχει να χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από την ίδια οικογένεια η οποία  γνωρίζει ότι όταν όλοι οι συνάδελφοι και ιδίως ο Αντώνης Βγόντας τότε έλεγαν να μην ασχολούμαι με το ακίνητο που αναφέρει η 17 Νοέμβρη σε προκήρυξη γιατί κινδυνεύω, εγώ αγνόησα τις προειδοποιήσεις και έκανα τη δουλειά μου. Σύμφωνα με τις συμβουλές του αείμνηστου Τρύφωνα Κουταλίδη μάλιστα χωρίς αμοιβή, αν και με τον δέοντα επαγγελματισμό.

Συνεπώς θεωρώ τα σχόλια που άκουσα για το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος άστοχα. Τόσο διότι το να έχει κανείς επιστημονική γνώμη είναι ζητούμενο για κάθε άνθρωπο που χαλάει τα μάτια του διαβάζοντας, όσο και γιατί είναι υποχρέωση απέναντι στον τύπο και όσους τον υπηρετούν να διαφωτίζει με τα κολυβογράμματα που ξέρει όποιον έχει ανάλογο ενδιαφέρον.

Επίσης θεωρώ άστοχο τον προβληματισμό σε σχέση με τις πολιτικές οικογένειες και τα θέματα που κατά καιρούς τις απασχολούν. Ολες οι οικογένειες έχουν τα προβλήματά τους. Οπως κάθε δικηγόρος υποχρεούμαι να συμβουλεύω και να δίνω τη γνώμη μου όταν με ρωτούν χωρίς να με απασχολεί η πολιτική ταυτότητα του ερωτούντος ή το χρώμα ή η καταγωγή του. Το γεγονός ότι δεν φοβάμαι να έχω γνώμη είναι νομίζω γονιδιακό. Ισως τελικά να πάω από αυτό του κουσούρι.

Τέλος όσον αφορά τον τύπο οφείλω να δηλώσω ότι τιμώ την ελευθερία της γνώμης και την ελευθεροτυπία σε βάθος. Αυτός ήταν ο λόγος που έδωσα μάχη για το "βασικό μέτοχο" και για μια σειρά άλλα ζητήματα τα οποία όμως δεν θα αναπτύξω καθώς υπάγονται στη σφαίρα της επαγγελματικής μου δράσης. Πιστεύω στο λόγο και τη γραφή άρα και στην ελευθεροτυπία. Δεν υπάρχει ως εκ τούτου καμία περίπτωση να αρνηθώ διάλογο με δημοσιογράφο ή να μην βοηθήσω την διαφώτιση του κοινού. 

Ευτυχώς για μένα δεν με ρωτούν πολύ πολύ συχνά. Ετσι αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω γεράσει όσο φοβάμαι. Μια και καθώς σας ανέφερα ο λόγος για τον οποίο με ρωτούν πλέον όλο και πιό πολύ, αν και γυναίκα το τονίζω (μιας και ο λόγος για τις φεμινίστριες όπως η κ. Παπανδρέου) είναι ότι μεγαλώνω και κοντεύω το μισό αιώνα ζωής. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε οφείλω να είμαι ανοιχτόμυαλη και ελεύθερη κατά το δυνατό: γιατί η παιδική ηλικία όπως και η μέση ηλικία επιβάλουν ελευθερία στην πρώτη περίπτωση λόγω έλλειψης πείρας και παιδικότητας στη δεύτερη γιατί πλησιάζεις προς το τέλος και δεν έχεις και πολλά να χάσεις.

Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλευ: Law, Jude Law

Ταινία του 1999 έγινε επίκαιρη στη ζωή μου για λόγους προσωπικούς τις μέρες αυτές. Μου θύμισε πόσο ο υπέροχος Jude Law φέρει επώνυμο νομικό και για το λόγο αυτό έχει μια θέση στα Νομικά Νέα τα οποία κατά τα λοιπά δεν ασχολούνται και δεν θέλουν να εμπλέκονται σε προσωπικές υποθέσεις. Δεν εύχομαι σε κανέναν να ζήσει ανάλογο βιώμα.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αναφερόμαστε την παλαιότερη εκδοχή με τον Αλαιν Ντελόν που δεν έχει σχέση με τα νομικά ως όνομα όπως ο Jude. Eνα βιβλίο έγινε δύο ταινίες μέχρι σήμερα και αυτές τις μέρες για κάποιους μια απίστευτη πραγματικότητα.

Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ (The Talented Mr. Ripley) είναι αμερικανικό ψυχολογικό θρίλερ, παραγωγής 1999. Πρωταγωνιστούν οι Ματ Ντέιμον, Γκουίνεθ Πάλτροου, Τζουντ Λο, Κέιτ Μπλάνσετ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Τη σκηνοθεσία και το σενάριο ανέλαβε ο Άντονι Μινγκέλα και είναι βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ, το οποίο είχε μεταφερθεί ξανά στη μεγάλη οθόνη το 1960 με τον τίτλο Γυμνοί στον Ήλιο (Plein Soleil) με τον Αλέν Ντελόν στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τομ Ρίπλεϊ^.

Στα τέλη της δεκαετίας του '50 στη Νέα Υόρκη, ο εκατομμυριούχος εφοπλιστής Χέρμπερτ Γκρίνλιφ, ζητά από τον νεαρό Τομ Ρίπλεϊ να ταξιδέψει μέχρι την Ιταλία για να πείσει το γιο του, Ντίκι, να επιστρέψει στην Αμερική. Ο κύριος Ρίπλεϊ, που έχει προσποιηθεί ότι γνωρίζει τον Ντίκι, πηγαίνει στην Ιταλία για να τον βρει και γοητεύεται από τον πλούσιο και ανέμελο τρόπο ζωής του. Ο Ντίκι και η αρραβωνιαστικιά του, Μαρτζ, θα τον ξεναγήσουν στα μικρά χωριά της Νότιας Ιταλίας και ο Ρίπλεϊ θα νιώσει έντονη έλξη προς το πρόσωπο του Ντίκι, ο οποίος γίνεται το τέλειο πρότυπο προς μίμηση. Ο αρχικά φιλικός Ρίπλεϊ θα αποδειχθεί απρόβλεπτος και σατανικός και θα προσπαθήσει να κλέψει τη ζωή του Ντίκι.

Οι εκδόσεις ΑΓΡΑ εκδίδουν την πενταλογία. Από την ιστοσελίδα της αντιγράφουμε:

Ολοκληρώνεται από τις Εκδόσεις Άγρα η "Πενταλογία του Ρίπλεϋ", η περίφημη σειρά της Πατρίσια Χάισμιθ, με την έκδοση σε νέα μετάφραση, του Ανδρέα Αποστολίδη του πρώτου βιβλίου της σειράς, όπου πρωτοεμφανίζεται νεότατος ο ιδιόμορφος ήρωας.

"H Δεσποινίς Χάισμιθ... είναι μια συγγραφέας που έχει δημιουργήσει έναν δικό της κόσμο - έναν κόσμο κλειστοφοβικό και ανορθολογικό στον οποίο εισερχόμαστε κάθε φορά με μια αίσθηση προσωπικού κινδύνου."
(Graham Greene)

"Ο Ρίπλεϋ, αήθης, ηδονιστικός και γοητευτικός, είναι μια ευφυώς πρωτότυπη δημιουργία. [...] Είναι δύσκολο να φανταστείς κάποιον που ενδιαφέρεται για τη σύγχρονη λογοτεχνία και δεν έχει διαβάσει τις ιστορίες του Ρίπλεϋ."
(Daily Telegraph)

"Χάρη στην υπνωτική της τέχνη, η Χάισμιθ αναβιβάζει τις ιστορίες μυστηρίου σε πολύ υψηλή θέση στην ιεραρχία της λογοτεχνίας. "
(Times)

"Σχολαστική πλοκή, περίτεχνο ύφος και ζωντάνια χάρη σε ένα ψυχρό πνεύμα. Πολύ μπροστά από μια συμβατική ιστορία μυστηρίου: ένα κομψό μικρό κλασικό βιβλίο του είδους του."
(Evening Standard)....................................

Τα Νομικά Νέα θεωρούν ότι όταν η λογοτεχνία συναντά τη ζωή κάτι δεν πάει καλά. Τούτο ιδίως όταν τη ζωή ή τις ζωές του Ταλαντούχου Ρίπλει μοιράζονται αρκετοί άνθρωποι και από τις δύο πλευρές κάτι που αναιρεί την αυθεντικότητα της παθολογίας του ήρωα. Παθολογία με συμμετόχους δεν νοείται.

Αλλά για το σαββατοκύριακο (που ευχόμαστε σε όλους να είναι χαρούμενο) κρατάμε τον Jude Law  τον ωραίο LAW  που κάνει το νόμο να λάμπει. Γιατί θα λάμψει αργά ή γρήγορα και ο νόμος και όσοι πιστεύουν στη λογοτεχνία και τα τερτίπια της, πρέπει να πάνε να ξεκουρασθούν σε κάποιο ευρωπαϊκό σανατόριο για καιρό.

To Χαράτσι και η νομολογία

Η πρώτη απόφαση

   

Δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) το λεγόμενο «χαράτσι» της ΔΕΗ, έκρινε, κατά πλειοψηφία, με απόφασή της (1972/2012) η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).

Με την ίδια απόφαση η Ολομέλεια του ΣτΕ ακυρώνει τη σχετική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών 1211/2011 κατά το μέρος που προβλέπει ότι θα διακόπτεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όποιον δεν καταβάλλει το Εκτατο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ). Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η διακοπή αυτή είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα.

Πιο συγκεκριμένα, στην πολυσέλιδη απόφασή της (67 σελίδες) η Ολομέλεια του ΣτΕ κρίνει ότι το ειδικό τέλος αποτελεί φόρο προσωρινού χαρακτήρα (διετή) που στηρίζεται σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, όπως εμβαδόν, τιμή ζώνης κ.λπ.

Σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας των μελών της Ολομέλειας του ΣτΕ, το επίμαχο τέλος δεν παραβιάζει τις συνταγματικές διατάξεις (που προστατεύουν την ιδιοκτησία, την αναλογικότητα, την ισότητα, την κατανομή φορολογικών βαρών κ.λπ.) ούτε την ΕΣΔΑ, αποτελώντας συνταγματικά ανεκτό περιορισμό της περιουσίας υπό τις δεδομένες συνθήκες.

Και αυτό επειδή - σύμφωνα με την απόφαση - το μέτρο ελήφθη για την αντιμετώπιση επείγουσας ανάγκης σοβαρού δημόσιου συμφέροντος και προκειμένου να καλυφθεί άμεσα πρόσθετο δημοσιονομικό έλλειμμα σε περιβάλλον οικονομικής ύφεσης, ενώ ταυτόχρονα έχει προσωρινό μόνο χαρακτήρα και δεν μπορεί να καταστήσει δημευτικό.

Ακόμη, η πλειοψηφία δέχθηκε ότι ναι μεν το επίδικο τέλος προστιθέμενο σε άλλα φορολογικά μέτρα συνεπάγεται αυξημένη επιβάρυνση των πολιτών, όμως το γεγονός αυτό δεν το καθιστά μη ανεκτό περιορισμό της περιουσίας ενόψει των σοβαρών και επειγόντων δημοσιονομικών λόγων για τους οποίους επιβλήθηκε.

Αντίθετα, η μειοψηφία υποστήριξε ότι το μέτρο είναι αντίθετο σε συνταγματικές διατάξεις και στην ΕΣΔΑ και δεν λαμβάνει υπόψη του τη φοροδοτική ικανότητα του κάθε πολίτη.

Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, αντισυνταγματική είναι η δυνατότητα διακοπής ρεύματος που προβλέπεται και στο άρθρο 53 του Ν. 4021/2011 για όποιον δεν καταβάλλει το τέλος.

Το ΣτΕ κρίνει ότι αποτελεί συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συμβατική σχέση μεταξύ του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος και προσβολή του δικαιώματος του πρώτου για ελεύθερη απόλαυση των απορρεόντων από τη σχετική σύμβαση προμήθειας δικαιωμάτων του.

Ακόμη, η Ολομέλεια του ΣτΕ δέχθηκε ότι με την κύρωση της διακοπής του ρεύματος σε φορολογούμενο, επειδή δεν είναι συνεπής με φορολογικές υποχρεώσεις άσχετες προς τις απορρέουσες από τη σύμβαση παροχής ρεύματος υποχρεώσεις του, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, διότι πρόκειται περί μέτρου το οποίο οδηγεί σε αναίρεση της καθολικότητας της παροχής υπηρεσιών κοινωφελούς δικτύου και εξυπηρετήσεως για λόγο ο οποίος δεν είναι συναφής με την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας.

Η δεύτερη απόφαση

Παράνομη έκρινε το Πολυμελές Πρωτοδικείο την είσπραξη του τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Το δικαστήριο έκανε δεκτή συλλογική αγωγή που κατέθεσαν οργανώσεις και ομοσπονδίες καταναλωτών κατά του μέτρου της είσπραξης του τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ. Η απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο είναι άμεσα εκτελεστή, γεγονός που σημαίνει ότι η ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το χαράτσι.

Σύμφωνα με τους δικηγόρους των οργανώσεων, η απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο είναι προσωρινά εκτελεστή, γεγονός που σημαίνει ότι η ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το τέλος, ακόμη και αν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, μέχρι να κριθεί εκ νέου το θέμα από τη Δικαιοσύνη.

__________________________________________

Το πρώτο συμπέρασμα

οι δικαστές ξαναβρίσκουν τη φωνή τους (με τη βοήθεια των μισθολογικών και της κρίσης!)

το δεύτερο συμπέρασμα

οι πολίτες ξυπνούν και πολεμούν (αφήνοντας τα καγιέν στη μπάντα)

Το τρίτο συμπέρασμα

ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς (αλλά υπάρχει ελπίδα)

Καλό μήνα σε όλους!

Η ζωή συνεχίζεται λοιπόν. Τα Νομικά Νέα έχουν περιπέσει σε φάση ενδοσκόπισης αλλά "μόνον λίγο καιρό ξαποσταίνουν...".

Ο Δεκέμβρης προβλέπεται ενδιαφέρων και κρίσιμος για την υπογράφουσα. Και τα Νομικά Νέα ελπίζουν να μην γίνουν ειδήσεις καθ'εαυτά. Δεν τους αξίζει να συναγωνισθούν τούρκικα σήριαλ. Δεν τους αξίζει να αγγίξουν καυτές πατάτες που δεν τους αφορούν. Εμένα μου έτυχε να πρέπει να αντιμετωπίσω πολλά σοβαρά νομικά νέα .... που δεν με αφορούσαν αλλά υφίσταμαι τις συνέπειες. 

Ομως όσοι είναι οι πρωταγωνιστές αυτών των νέων, των νέων που άπτονται του νομικού κόσμου αλλά και του μικρού κόσμου των οικογενειών νομικών ... θα πρέπει να ξέρουν ότι το ψέμμα και η συγκάληψη δεν αφορούν πιά αυτό τον τόπο. Η αλήθεια είναι ακόμη δυνατή. Η αλήθεια και οι αξίες διατηρούνται και παραμένουν στη θέση τους έστω και αν οι φυλακές γεμίσουν διάφορους σπουδαίους ανέντιμους. 

Η υπογράφουσα παραμένει οπαδός του Λόγου του γραπτού και του ορθού. Οι παραλογισμοί, η τρέλλα και το μεγαλείο της δεν την αγγίζουν. Οπως δεν την αγγίζουν κακουργηματικές πράξεις και άλλα δεινά που χορεύουν γύρω της.

Πίστευα και έλεγα πάντα ότι αξιοπρέπεια σημαίνει να μπορείς να λες όχι κατά συνέπεια να μπορείς να υποστείς το κόστος του όχι σου για κάποιο καιρό και να το πληρώσεις.

Πίστευα και έλεγα πάντα ότι ελευθερία σημαίνει να μπορείς να πληρώσεις το κόστος των επιλογών σου.

Σήμερα που δεν ελπίζω τίποτε είμαι απόλυτα ελεύθερη. Και δεν φοβάμαι τίποτε παρεκτός από το βλέμμα του παιδιού μου και της μάνας μου. Οποιος αντέχει να αντιταχθεί σε έναν ελεύθερο άνθρωπο που δεν φοβάται τίποτε λοιπόν ας κοπιάσει!
Σήμερα που η υπογράφουσα δοκιμάζεται από σειρά τραγικών γεγονότων άκρως απτόμενων των νομικών ειδήσεων και νέων, διαπιστώνει την έξαλλη δύναμή της απέναντι σε οποιονδήποτε θέλει να την κάμψει. Και ΕΔΩ δηλώνω ότι και άλλες επιθέσεις είναι καλοδεχούμενες. 

ΕΔΩ δηλώνω ότι ο Μανώλης και η μαμά του, μια απλή δικηγόρος Αθηνών, περιμένουν να τους χτυπήσουν και άλλο. Η αντοχή μας είναι απέραντη όσο και η ελευθερία μας. 

ΕΔΩ δηλώνω ότι δεν θα υποκύψω σε τίποτε και σε κανέναν.

Ας με συμπαθάνε οι αναγνώστες που τους κουράζω με προσωπικά θέματα. Είναι πάντως νομικά τα νέα μου. Και οι πρωταγωνιστές τους όλοι νομικοί και πολύ σπουδαίοι μάλιστα. Νομικά τα Νέα μου λοιπόν.

Τα όπλα μου μόνον η αλήθεια και η γραφή. Τάχω καταφέρει για τόσους και τόσους πελάτες. Αυτή τη φορά για το γιό μου και μένα, για τους συνεργάτες μου και τους ανθρώπους που περιμένουν να ζήσουν από τη δουλειά μου με αξιοπρέπεια. Για το σκύλο μου που με κοιτά στα μάτια. Για τη μάνα μου που έδωσε τα πάντα. Και για σας. Για σας που θέλετε και ελπίζετε κάποιοι να μην φοβούνται.

Και φυσικά το μικρό πόρταλ που ονειρευόμουν, ένα ποίημα στην ελευθερία του λόγου θα γίνει. Με καθυστέρηση. Με οδύνη. Αλλά και τι γεννιέται χωρίς οδύνες? 

Καλό μήνα λοιπόν!