Το δράμα του Έλληνα διοικούμενου

Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί από αυτό εδώ το blog στο ζήτημα της παροχής αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του πολίτη έναντι των πράξεων της διοίκησης. Επίσης και στο θέμα του ότι πολλές φορές ακόμη και για το αυτονόητο πρέπει ο διοικούμενος να προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια, τα οποία καλούνται να επιβεβαιώσουν το αυτονόητο αυτό. Δε χωρεί αμφιβολία ότι αυτό ακριβώς το γεγονός και επιβαρύνει δυσανάλογα τα δικαστήρια και συντελεί στις πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων. Έχει παγιωθεί λοιπόν μία θέση της διοίκησης και των αρμόδιων φορέων να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη της επίλυσης ενός ζητήματος, παρά μόνο αφού αποφανθεί επ’ αυτού ο δικαστής. 

 

Τούτο εντείνεται περαιτέρω και από το γεγονός ότι και μετά τη δικαστική επίλυση και πάλι η διοίκηση με διάφορες προφάσεις αρνείται ή εν πάση περιπτώσει αργεί να συμμορφωθεί σε δικαστικές αποφάσεις, ακόμη και αμετάκλητες. Αυτός είναι ο λόγος που ο νομοθέτης έχει μεριμνήσει για δυνατότητα του διοικούμενου να προσφεύγει κατά του αρμόδιου διοικητικού οργάνου, το οποίο δεν εκτελεί δικαστική απόφαση. Ειδικότερα έχει θεσπιστεί ο Ν. 3068/2002 που προβλέπει ότι ο διοικούμενος έχει τη δυνατότητα να προσφύγει ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου (πλέον το τριμελές συμβούλιο του Διοικητικού Πρωτοδικείου) και να ζητήσει να υποχρεωθεί η διοίκηση να εκτελέσει δικαστική απόφαση. Ο νόμος μάλιστα προβλέπει και επιδίκαση αποζημίωσης σε περίπτωση που διαπιστωθεί η μη συμμόρφωση. 

Η εταιρία μας χειρίστηκε μία υπόθεση, η οποία αφορά σε άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Σύμφωνα με το νόμο η άρση αυτή έχει επέλθει αυτοδικαίως μετά από την πάροδο εξαιρετικά μεγάλου χρονικού διαστήματος. Αφού ζητήσαμε λοιπόν από το αρμόδιο όργανο να την άρει για το λόγο αυτό, αίτημα το οποίο φυσικά δεν έγινε δεκτό, στη συνέχεια προσφύγαμε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών ζητώντας το αυτονόητο. Ειδικότερα ζητήσαμε να αναγνωριστεί ότι η συγκεκριμένη απαλλοτρίωση έχει αρθεί αυτοδικαίως διότι από την κήρυξή της είχαν παρέλθει περισσότερα από σαράντα έτη. Η προσφυγή αυτή έγινε δεκτή, ωστόσο η διοίκηση δεν έχει συμμορφωθεί μέχρι σήμερα παρά το γεγονός ότι η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε το 2004. 

Στο πλαίσιο αυτό προχωρήσαμε καισε αίτηση προς διαπίστωση της μη συμμόρφωσης, η οποία και έγινε δεκτή από τοτριμελές συμβούλιο του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, επιδικάζοντας και έναποσό στην αιτούσα εταιρία ως κύρωση για τη μη συμμόρφωση για τόσο μεγάλοχρονικό διάστημα. 

Οπωσδήποτε ένα κερδισμένο δικαστήριο δίνει μεγάλη χαρά στο δικηγόρο που χειρίζεται την υπόθεση. Σε τελευταία ανάλυση αυτή είναι η δουλειά μας και το επιτυχημένο αποτέλεσμα επιβραβεύει. Ωστόσο αυτή η σειρά κερδισμένων δικών και οι λόγοι που οδήγησαν στο να είναι απαραίτητες δεν παύει να καταδεικνύει με τον πλέον ευανάγνωστο τρόπο ότι κάτι στην πλευρά του διοικητικού μηχανισμού δε λειτουργεί καλά. Εμείς πάλι από την πλευρά μας οφείλουμε έστω και μέσα σε αυτό το κλίμα να κάνουμε ό, τι καλύτερο μπορούμε κάθε φορά.