Συγχωνεύσεις!

Ο λόγος για την πολιτική απόφαση συγχωνεύσεων συχνός και επίμονος.
Όμως παλιός.
Πολλές φορές ακούσαμε ότι θα γίνουν επιτέλους τα αναγκαία συμμαζέματα. Κατά καιρούς έρχονται και λίστες με νομικά πρόσωπα που θα καταργηθούν.
Σήμερα τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι θεσμοί κοινωνικής φροντίδας, διάφορα ΝΠΔΔ, μοιάζουν να συμμαζεύονται.
Όλα σταματούν. Όλα εν τέλει μαζεύονται λόγος είναι πάντα ο ίδιος. Το προσωπικό. Η ανεργία, οι συνδικαλιστές.
Αναρωτηθήκαμε τάχα τώρα που συζητάμε για συγχωνεύσεις γιατί ιδρύσαμε τούτα τα νομικά πρόσωπα? Γιατί ακόμη συνεχίσουμε να ιδρύουμε και άλλα?
Για την ΚΕΔ και την ΕΤΑ ας πούμε ήταν η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης και του νομικού καθεστώτος! Ιδρύοντας Ανώνυμες Εταιρίας το νομικό πρόσωπο συμβάλλεται με το ιδιωτικό δίκαιο! έτσι πίστεψε μια εποχή και έτσι λειτούργησε ιδρύοντας άπειρα τέτοια νομικά πρόσωπα. Κάποιοι προβληματισθήκαμε γι'αυτό. Σήμερα το Συμβούλιο της Επικρατείας ξεκίνησε τους επαναχαρακτηρισμούς. Διφυές το νομικό πρόσωπο! άρα και ο ΕΟΤ έκανε τη δουλειά του. Θα μπορούσα να μιλήσω για μια σειρά τέτοιων περιστατικών της νομοθεσίας που οδήγησαν σε νομικό σχολιασμό και δικαστήρια. Μην σας κουράζω. Οι συγχωνεύσεις, αν γίνουν, οδηγούν σε μια πιο ειλικρινή εποχή. Αν γίνεται διαχείριση γης ας γίνεται έντιμα. Αν το θέμα είναι τα νοσοκομεία ομοίως.
Βλέποντας όμως τα νέα βλαστάρια στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αναρωτιέμαι τάχα γιατί να συζητάμε. Για την διαιώνιση της υποκρισίας? δεν το πιστεύω.
Μάλλον το πρόβλημα είναι ο νους του ανθρώπου και η αδυναμία του να σκεφθεί καινοτόμα. Επαναλαμβάνει τα γνωστά. Αντιγράφει κάποιον ξένο και επαναλαμβάνει αενάως τα ίδια και τα ίδια. Όπως με την επιφάνεια.
Το ερώτημα για μένα είναι γιατί σκεπτόμαστε έτσι. Θα διαβάσει ο καθένας στον ημερήσιο τύπο ότι ο κύκλος κρατικοποιήσεων ιδιωτικοποίησεων είναι μακρύς και διατηρείται ιστορικά σχεδόν σαν εφιάλτης. Το μάθαμε και στις σπουδές μας στο οικονομικό δίκαιο. Συνεχής και αέναος. Μάλιστα πάντα υπάρχει μια δικαιολογία. Το πολιτικό κόστος είναι μία τέτοια.
Και για να μην μακρυγορούμε. Ας δούμε όλα τα δημόσια νομικά πρόσωπα (ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου). Ας ξεκινήσουμε από την Εκκλησία της Ελλάδος. Ο δρόμος θα είναι μακρύς.

Σε τελευταία ανάλυση μπορεί να παρηγορήσει κανείς τους "νομικοπροσωπειούχους" ότι θα τους μεταλλάξει σε Ανεξάρτητη Αρχή.

Γιατί αυτά τα μορφώματα είναι στη μόδα τώρα κατά τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ.