Τί είναι λοιπόν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο?
Μια πρώτη ενημέρωση μπορεί να έχει κανείς στην ιστοσελίδα του.
Η καλή μας WIKI προσφέρει επίσης πληροφορίες αν και κανείς τελικά δεν λέει όλη την αλήθεια.
Παιδί της παγκοσμιοποίησης το συγκεκριμένο Ταμείο καλείται να δώσει υπόσταση σε μια μικρή καταρρέουσα ευρωπαϊκή χώρα.
Αμφιλεγόμενο παιδί βέβαια. Οπως κάθε παιδί του Μπρέτον Γουντς για τον προοδευτικά σκεπτόμενο πολίτη. Παιδί του Κευνς και όχι του Στιγκλιτσ. Ομως τότε γατί?
Ποιός είναι ο πιθανός του ρόλος για τη χώρα τάχα?
θα ακούσουμε πολλά.
θα μας τρομάξουν.
Η απάντηση γι'αυτό δεν βρίσκεται στο νόμο αλλά στον καθρέφτη μας. Η στον καθρέφτη του Τσερόκι μας. Η στην είσοδο της δανικής μας μεζονέττας.
Η απάντηση, τώρα που ο τσολιάς πήρε το λόουερ, είναι γι'αυτόν νεράκι.
Δεν είμαι από αυτούς που το βλέπουν ως λύση. Διότι δεν πιστεύω στις λύσεις.
Και το ΔΝΤ δανείζει. Τα δάνεια είναι ΟΛΑ μα όλα δάνεια. Καλύτερη είναι η εργασία.
Το γνωρίζουν οι χριστιανοί από τότε που ο θεός τους έδιωξε από τον παράδεισο. Με τον ιδρώτα σου να κερδίζεις το ψωμί σου...
Το γνωρίζουν βέβαια και οι υπόλοιποι...
Άναρωτιέμαι γιατί ακόμη κανείς δεν ομιλεί για τον ιδρώτα. Για την εργασία. Και εμμένει ρητορικά στο δανεισμό. Εστω και από το μπαμπούλα ΔΝΤ. Α... το μπαμπούλα..
καλά το είπα. Αυτή την ψευδαίσθηση απώλειας του παραδείσου που αρκεί μια υπογραφή στο δάνειο για να τον ξαναβρείς με τις μηλιές του και τα φίδια του.
Οπως ξέρουμε όμως κάποιοι δεν πιστεύουμε στους δράκους και τους μπαμπούλες. Παίρνουμε τις ευθύνες μας και χάνουμε τον ύπνο μας.
Οι υπόλοιποι ας κοιμούνται αγκαλιά με το ΔΝΤ.
Οσοι χάσουν τον ύπνο τους ας κοιμούνται (λιγάκι βέβαια) αγκαλιά με τον καλό τους.
Ο παράδεισος με τα μηλα και τα φίδια μπορεί να περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου