Ενώ όλη η χώρα απολάμβανε τα μεθεόρτια της καλής παρουσίας στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ και της διπλωματικής επιτυχίας, μια είδηση σοκ έσκασε σαν βόμβα την Παρασκευή.
Πρόκειται για τα αποτελέσματα του αιφνιδιαστικού ελέγχου ντόπινγκ που έγινε στην εθνική ομάδα άρσης βαρών, το μεγάλο καμάρι της χώρας μας στο χώρο του αθλητισμού. Τα αποτελέσματα είναι μάλλον δραματικά: ένδεκα από τους δεκατέσσερις αθλητές είναι «θετικοί» σε απαγορευμένες ουσίες. Σύμφωνα με τα διάφορα δημοσιεύματα μάλιστα είναι η πρώτη φορά που η παράβαση της νομοθεσίας περί ντόπινγκ δε σχετίζεται με μία μεμονωμένη περίπτωση αθλητή, αλλά με μία ολόκληρη ομάδα.
Επειδή η ομάδα αυτή μου είναι πολύ συμπαθής, όπως και ο ομοσπονδιακός προπονητής που τη δημιούργησε, θα ήθελα να κρατήσω μια επιφύλαξη, μήπως και έχει γίνει λάθος (όσο απίθανο και αν φαίνεται αυτό).
Το ίδιο το γεγονός όμως επιβεβαιώνει ορισμένες σκέψεις μου που σχετίζονται με τους ελέγχους αυτούς, τη σκοπιμότητα που κάθε φορά εξυπηρετούν και την αντικειμενικότητά τους.
Το ντόπινγκ είναι ένα μεγάλο ζήτημα, το οποίο έχει και νομικές παραμέτρους καθώς υπάρχει ένα πλέγμα διατάξεων που το αφορούν και προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν. Οι διεθνείς ομοσπονδίες, το Ολυμπιακό Κίνημα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της μάστιγας αυτής. Είναι όμως κοινή παραδοχή ότι η πρόληψη είναι πάντα ένα βήμα πίσω από τη συγκεκριμένη «επιστήμη».
Δεν μπορεί είσης να μην παρατηρήσει κανείς ότι πριν από κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση, ειδικά μάλιστα πριν από κάθε Ολυμπιάδα, ένας μεγάλος αθλητής συλλαμβάνεται από έλεγχο ντόπινγκ και αποκλείεται από τη διοργάνωση. Και στη συνέχεια ο έλεγχος ντόπινγκ περνάει στη λήθη… Όσες φορές πάλι δεν υπάρχει παραβάτης πριν την τέλεση των Αγώνων, η σύλληψη λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των Αγώνων και στις πιο ακραίες περιπτώσεις η σύλληψη γίνεται μετά από μία μεγάλη επιτυχία ενός αθλητή. Πάντως τα επάκολουθα της σύλληψης είναι τα ίδια. Εφόσον ανακαλυφθεί μία παράβαση, όλα συνεχίζονται ήρεμα, παρά το μεγάλο σοκ που συνεπαίρνει την αθλητική κοινότητα.
Οι περιπτώσεις πολλές και ηχηρές: Κάτριν Κράμπε (η μεγάλη δρομέας της Ανατολικής Γερμανίας), Μπεν Τζόνσον (με το απίθανο ρεκόρ στα 100 μ. στη Σεούλ), οι δικοί μας Κεντέρης και Θάνου στην Αθήνα, η Μάριον Τζόουνς κλπ.
Τα ερωτήματα που εύλογα τίθενται είναι:
-Μήπως τελικά επιλέγεται η περίπτωση πριν ή κατά τη διάρκεια των Αγώνων, ώστε να υπάρξει η διαβεβαίωση προς τη φίλαθλο κοινό, ότι διεξάγονται έλεγχοι και ότι συλλαμβάνονται ακόμα και τα πιο ηχηρά ονόματα;
-Γιατί μετά το πρώτο κρούσμα η ιστορία που λέγεται έλεγχος ντόπινγκ μεταφέρεται στην επόμενη διοργάνωση;
-Μήπως τα θετικά δείγματα είναι απλώς ένα άλλοθι;
Ο αθλητισμός και ειδικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μία παράσταση που ακολουθείται από τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Επίσης οι επιτυχίες στους Αγώνες είναι μία κορυφαία εθνική επιτυχία, η οποία ανάλογα με την εποχή παίρνει ακόμα και μυθικές διαστάσεις και τονώνει την εθνική υπερηφάνεια. Στα χρόνια του ψυχρού πολέμου για παράδειγμα, όπου και παρατηρήθηκαν ορισμένες από τις κραυγαλέες περιπτώσεις χρήσης αναβολικών, οι αθλητικές επιτυχίες ήταν και μία επιβεβαίωση για το κάθε πολιτικό σύστημα. Μπροστά λοιπόν στη δίψα για επιτυχίες γίνονται διάφοροι πειραματισμοί, ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις. Τα πειράματα αυτά κινούνται στα όρια της νομιμότητας. Παράλληλα το κοινό εκφράζει μία έντονη δυσπιστία σε σχέση με το αληθινό των επιδόσεων αυτών και έρχονται να προστεθούν και άλλα ερωτήματα:
-Άραγε η μεγάλες επιδόσεις είναι μόνο αποτέλεσμα προσπάθειας και προπόνησης ή έχει βάλει το χεράκι της η φαρμακευτική;
-Άραγε ο Ολυμπιονίκης είναι πράγματι καθαρός ή πήρε την ντόπα σε κατάλληλο χρόνο και τώρα πια δεν ανιχνεύεται;
Δε θέλω με όλα αυτά να πω ότι για ακόμη μία φορά πέσαμε (οι αθλητές μας δηλαδή και μάλιστα η πιο επιτυχημένη ομάδα μας) θύμα συνομωσίας. Απλά προβληματίζει η επανάληψη των φαινομένων που ανέφερα παραπάνω. Μένει να δούμε αν όλα αυτά θα επιβεβαιωθούν ή αν θα έχουμε και άλλο κρούσμα ντόπινγκ μέχρι την τέλεση των Αγώνων.
Πρόκειται για τα αποτελέσματα του αιφνιδιαστικού ελέγχου ντόπινγκ που έγινε στην εθνική ομάδα άρσης βαρών, το μεγάλο καμάρι της χώρας μας στο χώρο του αθλητισμού. Τα αποτελέσματα είναι μάλλον δραματικά: ένδεκα από τους δεκατέσσερις αθλητές είναι «θετικοί» σε απαγορευμένες ουσίες. Σύμφωνα με τα διάφορα δημοσιεύματα μάλιστα είναι η πρώτη φορά που η παράβαση της νομοθεσίας περί ντόπινγκ δε σχετίζεται με μία μεμονωμένη περίπτωση αθλητή, αλλά με μία ολόκληρη ομάδα.
Επειδή η ομάδα αυτή μου είναι πολύ συμπαθής, όπως και ο ομοσπονδιακός προπονητής που τη δημιούργησε, θα ήθελα να κρατήσω μια επιφύλαξη, μήπως και έχει γίνει λάθος (όσο απίθανο και αν φαίνεται αυτό).
Το ίδιο το γεγονός όμως επιβεβαιώνει ορισμένες σκέψεις μου που σχετίζονται με τους ελέγχους αυτούς, τη σκοπιμότητα που κάθε φορά εξυπηρετούν και την αντικειμενικότητά τους.
Το ντόπινγκ είναι ένα μεγάλο ζήτημα, το οποίο έχει και νομικές παραμέτρους καθώς υπάρχει ένα πλέγμα διατάξεων που το αφορούν και προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν. Οι διεθνείς ομοσπονδίες, το Ολυμπιακό Κίνημα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της μάστιγας αυτής. Είναι όμως κοινή παραδοχή ότι η πρόληψη είναι πάντα ένα βήμα πίσω από τη συγκεκριμένη «επιστήμη».
Δεν μπορεί είσης να μην παρατηρήσει κανείς ότι πριν από κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση, ειδικά μάλιστα πριν από κάθε Ολυμπιάδα, ένας μεγάλος αθλητής συλλαμβάνεται από έλεγχο ντόπινγκ και αποκλείεται από τη διοργάνωση. Και στη συνέχεια ο έλεγχος ντόπινγκ περνάει στη λήθη… Όσες φορές πάλι δεν υπάρχει παραβάτης πριν την τέλεση των Αγώνων, η σύλληψη λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των Αγώνων και στις πιο ακραίες περιπτώσεις η σύλληψη γίνεται μετά από μία μεγάλη επιτυχία ενός αθλητή. Πάντως τα επάκολουθα της σύλληψης είναι τα ίδια. Εφόσον ανακαλυφθεί μία παράβαση, όλα συνεχίζονται ήρεμα, παρά το μεγάλο σοκ που συνεπαίρνει την αθλητική κοινότητα.
Οι περιπτώσεις πολλές και ηχηρές: Κάτριν Κράμπε (η μεγάλη δρομέας της Ανατολικής Γερμανίας), Μπεν Τζόνσον (με το απίθανο ρεκόρ στα 100 μ. στη Σεούλ), οι δικοί μας Κεντέρης και Θάνου στην Αθήνα, η Μάριον Τζόουνς κλπ.
Τα ερωτήματα που εύλογα τίθενται είναι:
-Μήπως τελικά επιλέγεται η περίπτωση πριν ή κατά τη διάρκεια των Αγώνων, ώστε να υπάρξει η διαβεβαίωση προς τη φίλαθλο κοινό, ότι διεξάγονται έλεγχοι και ότι συλλαμβάνονται ακόμα και τα πιο ηχηρά ονόματα;
-Γιατί μετά το πρώτο κρούσμα η ιστορία που λέγεται έλεγχος ντόπινγκ μεταφέρεται στην επόμενη διοργάνωση;
-Μήπως τα θετικά δείγματα είναι απλώς ένα άλλοθι;
Ο αθλητισμός και ειδικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μία παράσταση που ακολουθείται από τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Επίσης οι επιτυχίες στους Αγώνες είναι μία κορυφαία εθνική επιτυχία, η οποία ανάλογα με την εποχή παίρνει ακόμα και μυθικές διαστάσεις και τονώνει την εθνική υπερηφάνεια. Στα χρόνια του ψυχρού πολέμου για παράδειγμα, όπου και παρατηρήθηκαν ορισμένες από τις κραυγαλέες περιπτώσεις χρήσης αναβολικών, οι αθλητικές επιτυχίες ήταν και μία επιβεβαίωση για το κάθε πολιτικό σύστημα. Μπροστά λοιπόν στη δίψα για επιτυχίες γίνονται διάφοροι πειραματισμοί, ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις. Τα πειράματα αυτά κινούνται στα όρια της νομιμότητας. Παράλληλα το κοινό εκφράζει μία έντονη δυσπιστία σε σχέση με το αληθινό των επιδόσεων αυτών και έρχονται να προστεθούν και άλλα ερωτήματα:
-Άραγε η μεγάλες επιδόσεις είναι μόνο αποτέλεσμα προσπάθειας και προπόνησης ή έχει βάλει το χεράκι της η φαρμακευτική;
-Άραγε ο Ολυμπιονίκης είναι πράγματι καθαρός ή πήρε την ντόπα σε κατάλληλο χρόνο και τώρα πια δεν ανιχνεύεται;
Δε θέλω με όλα αυτά να πω ότι για ακόμη μία φορά πέσαμε (οι αθλητές μας δηλαδή και μάλιστα η πιο επιτυχημένη ομάδα μας) θύμα συνομωσίας. Απλά προβληματίζει η επανάληψη των φαινομένων που ανέφερα παραπάνω. Μένει να δούμε αν όλα αυτά θα επιβεβαιωθούν ή αν θα έχουμε και άλλο κρούσμα ντόπινγκ μέχρι την τέλεση των Αγώνων.
5 σχόλια:
Αγαπητέ Παναγιώτη, γνωρίζοντας την λαχτάρα που είχα για τον Ιακώβου, όταν γράφαμε τα Ολυμπιακά, (θυμάσαι αγωνία να τον βρω για τη βιβλιοπαρουσίαση που επειδή δεν τον βρήκα δεν έγινε καθόλου...)γνωρίζοντας την εκτίμηση στους Ατλαντες, τα παιδιά του και την επιθυμία να βρω τον Πύρρο για το Money Show καταλαβαίνεις πώς αισθάνομαι.
Mεγαλώνοντας καταλήγω ότι ο άνθρωπος είναι σημαντικό να αποβιώνει εγκαίρως ....
Ενα είναι το συμπέρασμα για μένα, ότι όσο μεγαλώνω αντιλαμβάνομαι
To ντόπινγκ Ελένη μου είναι μία σκληρή πραγματικότητα πια σε όλους τους αγώνες!! Το ξέρουν και το ανέχονται. Τελείωσε: ο αγώνας είναι μεταξύ ντοπαρισμένων αθλητών και δεν διανοείται κανείς να λάβει μέρος αν δεν έχει πάρει ντόπα!Κάποιες φορές καταλήγω ότι οι έλεγχοι (επιλεκτικά τις περισσότερες φορές) γίνονται για να αποκλειστούν συγκεκριμένοι αθλητές συγκεκριμένων χωρών, πλην της Αμερικής βέβαια, που τις περισσότερες φορές είναι στο απυρόβλητο! Θυμήσου την ιστορία του Κεντέρη και της Θάνου; Είμαι σίγουρη ότι το ήξεραν όλοι ότι ντοπάρονται, απλά επέλεξαν την κατάλληλη στιγμή να τους πιάσουν, κάτι που και οι ίδιοι οι αθλητές δεν το περίμεναν! Άστα, πέλαγος βαθύ....
Καλό μεσημέρι.
Θα άκουσες τα νέα φαντάζομαι Ελένη μου. Ότι δηλαδή ανέλαβαν την ευθύνη οι Κινέζοι με επιστολή τους ότι έκαναν λάθος αυτοί.
Τι να σου πω;; Δεν με πείσαν οι Κινέζοι ότι έκαναν λάθος. Κι' αυτό γιατί άκουγα χθες ένα καθηγητή Βιοχημείας που έλεγε ότι αυτός που έβαλε τη συγκεκριμένη ουσία στο φάρμακο το έκανε επίτηδες. Αυτό προκύπτει από το ότι συγχρόνως έβαλε και μια άλλη ουσία μαζί για να εξουδετερώσει τις ανεπιθύμητες παρενέργειες της πρώτης (θα σε γελάσω για τα ονόματα των ουσιών, δεν τα συγκράτησα).
Έπρεπε να τιμωρηθούν αυστηρά (και όχι με χάδια) τότε ο Κεντέρης και η Θάνου και ας είχαν φέρει μετάλλια στη χώρα.
Τέτοια μετάλλια δεν τα θέλουμε (έτσι νομίζω τουλάχιστον).
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι σημερινές απίθανες επιδόσεις σχεδόν όλων των αθλητών είναι αποτέλεσμα φαρμακευτικών ουσιών. Απλώς είναι θέμα "εξυπνάδας" αν θα πιαστούν ή όχι.
Κινέζικα κόλπα?????????
Εγώ που είμαι καλόπιστος άνθρωπος πάντως ερωτώ... Γιατί να μην φταίνε όντως οι Κινέζοι? Δηλαδή είναι απόλυτα σίγουρο πως δεν φταίνε? Και αν δεν είναι, γιατί να μην πιαστούμε από αυτή την απολογία- συγγνώμη που μας έστειλαν σαν τους πνιγμένους που πιάνονται από τα μαλλιά τους? Άλλωστε οι Κινέζοι είναι πολύ καλύτερη περίπτωση απο ένα ατύχημα με μηχανή, δεν είναι? Αν φάγαμε το ένα που δεν τρωγόταν με τίποτα, γιατί να βιαστούμε να αποκλείσουμε το άλλο που όσο και να 'ναι, έχει κάποιες πιθανότητες....
Δημοσίευση σχολίου