Πολύ συχνά αναζητώ και εντοπίζω συναδέλφους με άλλες καριέρες. Δικηγόρους που άλλαξαν δρόμο. Τους κατατάσσω στο νου μου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είτε είναι μεταξύ αυτών που θεωρούνται επιτυχημένοι, είτε είναι άσημοι. Ισως γιατί οι νομικές σχολές του κόσμου ήταν μια κάποια εκδοχή αστικής ταυτότητας για πολλούς συμπολίτες μας τον 20ο αιώνα και όπως φαίνεται και τον 21ο. Η επιλογή όμως για τον τρόπο που έκαστος διάγει τη ζωή του δεν συνδέεται απαραίτητα με τις σπουδές...
Θυμάμαι πολλές φορές κάθε μέρα τον Καντίνσκι. Ενθουσιάζομαι με τον Καπουντζίδη, νοσταλγώ τις σχολικές βιογραφίες του αναγνωστικού: σπούδασε νομικά στην Αθήνα και αισθητική στο Παρίσι... (ο Παλαμάς νομίζω!). Για τα λουστρίνια του Καρυτινού τάχουμε ξαναπεί. Αλλά με το Λάκη Λαζόπουλο ανυπομονώ κάθε βδομάδα να τον δω και να μου φτειάξει το κέφι. Να συμφωνήσω με κάποιον. Να διαφωνήσω με ευπρέπεια. Να διασκεδάσω με τη μοίρα μας και να ακούσω δυνατά όσα έχω και γω στο κεφάλι μου. Οχι δεν συμφωνώ σε όλα με το Λάκη. Αλλά τούτο δεν αναιρεί το ότι είναι υπέροχος.
Και όπως ξέρουμε όλοι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού τον παρακολουθεί και τον θαυμάζει. Ο εκκλησιασμός του νεοέλληλα, είναι ο Λάκης. Στην πλατεία του χωριού του, την Τηλεόραση κάθε τρίτη, συγκεντρώνεται προσεκτικά. Η μάνα μου συνήθως φτειάχνει και καλούδια. Σαν το ψητό της κυριακής! Με το Λάκη είμαστε λιγότερο μόνοι!
Διάβολε η χώρα δεν είναι μόνον αθλιότητα και βλακεία. Και ας φαίνεται έτσι πολλές φορές. Με το Λάκη αγαπώ την AGV και τους συμπολίτες μου.
Ο Λάκης λοιπόν, υποθέτω το ξέρουμε όλοι, είναι δικηγόρος. Τον είχα συναντήσει και γνωρίσει στιγμιαία πριν λίγα χρόνια σε μια βιβλιοπαρουσίαση ενός καθηγητή του (επρόκειτο για νομικό βιβλίο!) από το ΑΠΘ. Τότε δεν ήξερα ότι είναι συνάδελφος.
Τώρα που το ξέρω νοιώθω κάπως παρήγορα για τη δουλειά που κάνω. Και γι'αυτό που είμαι.
Γιατί οι δικηγόροι, δεν σας κρύβω, με προβλημάτιζαν. Σοβαροφανείς, ξερόλες, προσανατολισμένοι στο χρήμα και την εξουσία, κοινωνικοί μαϊντανοί γινόμαστε συχνά και για πολλούς ανυπόφοροι. Ιδίως όταν δεν προσφέρουμε απολύτως τίποτε.
Η χθεσινή του εκπομπή ήταν πολύ δικηγορική. Πολύ πολιτική. Μπράβο Λάκη!
Διάβολε η χώρα δεν είναι μόνον αθλιότητα και βλακεία. Και ας φαίνεται έτσι πολλές φορές. Με το Λάκη αγαπώ την AGV και τους συμπολίτες μου.
Ο Λάκης λοιπόν, υποθέτω το ξέρουμε όλοι, είναι δικηγόρος. Τον είχα συναντήσει και γνωρίσει στιγμιαία πριν λίγα χρόνια σε μια βιβλιοπαρουσίαση ενός καθηγητή του (επρόκειτο για νομικό βιβλίο!) από το ΑΠΘ. Τότε δεν ήξερα ότι είναι συνάδελφος.
Τώρα που το ξέρω νοιώθω κάπως παρήγορα για τη δουλειά που κάνω. Και γι'αυτό που είμαι.
Γιατί οι δικηγόροι, δεν σας κρύβω, με προβλημάτιζαν. Σοβαροφανείς, ξερόλες, προσανατολισμένοι στο χρήμα και την εξουσία, κοινωνικοί μαϊντανοί γινόμαστε συχνά και για πολλούς ανυπόφοροι. Ιδίως όταν δεν προσφέρουμε απολύτως τίποτε.
Η χθεσινή του εκπομπή ήταν πολύ δικηγορική. Πολύ πολιτική. Μπράβο Λάκη!
2 σχόλια:
Κι εμένα μου αρέσει ο Λάκης γιατί ξέρει πολύ καλά να χρησιμοποιεί το μέσο αυτό και να τεκμηριώνει κάθε του κουβέντα και άποψη με παράθεση βίντεο κλπ.Δηλαδή ακόμη και η σάτιρα, τεκμηριωμένη. Επίσης δίνει βήμα και στον αντίλογο που του ασκείται.
Ανησυχεί βέβαια η υπερσυγκέντρωση του εκφραστή της "κοινής λογικής" σε ένα μεμονωμένο άτομο, αλλά τι να κάνουμε που δεν έχουμε κι άλλους που να το κάνουν με τόσο επιτυχημένο τρόπο. Νομίζω ότι ο Λαζόπουλος τηρεί τις αποστάσεις, αλλά γίνεται και προσωπικά δηκτικός σε επιθέσεις που υφίσταται (Καρβέλας κλπ). Καλά κάνει κατά τη γνώμη μου και μπράβο του. Χρόνια είχαμε να ακούσουμε κάτι τόσο διασκεδαστικό και τόσο επί της ουσίας (εμένα μου άρεσε πολύ και η Μαλβίνα για το διαβολεμένα ευφυές χιούμορ της, κι ας ήταν περισσότερο αισθητικής φύσης τα σχόλιά της).
Το "πες τα χρυσόστομε", όμως, μερικές φορές μας κάνει και καχύποπτους. Μερικές φορές.
Γιατί καχύποπτος? Yποθέτεις κάτι?
Δημοσίευση σχολίου