Διαγωνισμός ΕΣΔΙ μια “μια ιδιάζουσα σχέση”

Posted at 12:27h in Άρωμα γυναίκας by Ελένη Τροβά

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η προκήρυξη του διαγωνισμού για την εισαγωγή σπουδαστών στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών. Ευκαιρία να αντιμετωπίσει λοιπόν κανείς την καινοτόμο “ιδιάζουσα σχέση” εξεταστών και εξεταζόμενων και όχι την πικρή και άδικη που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα/
Ο διαγωνισμός αφορά στην εισαγωγή ενενήντα οκτώ (98) σπουδαστών στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.
Ο αριθμός των εισακτέων κατανέμεται ανά κατεύθυνση, ως ακολούθως:
Α. Διοικητική Δικαιοσύνη, δέκα τέσσερις (14) θέσεις παρέδρων πρωτοδικείου των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.
Β. Πολιτική και Ποινική Δικαιοσύνη, εξήντα μία (61) θέσεις παρέδρων πρωτοδικείου.
Γ. Εισαγγελείς, είκοσι τρεις (23) θέσεις παρέδρων εισαγγελίας.
98 παιδιά λοιπόν θα επιτύχουν και πολλά θα αποτύχουν. κάποια από αυτά θα προσέρχονται στις εξετάσεις για πολλοστή φορά.
Τους τελευταίους μήνες παρελθόντες διαγωνισμοί έδωσαν αφορμή όχι μόνον για επώδυνη δημοσιότητα αλλά και για ενδιαφέρουσα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Θυμίζουμε ότι κρίθηκε σε σχέση με την μεροληψία εξεταστή εξεταζόμενου ότι απαιτείται “ιδιάζουσα σχέση” και δεν αρκεί η απλή ιδιότητα συνεταίρου δικηγορικής εταιρίας ώστε να συντρέχει κώλυμα κατά τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας με ισχυρή μειοψηφία όμως. Το ζήτημα της επώδυνης αυτής δικαστικής διένεξης που έγινε γνωστή δια του τύπου αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο προβληματισμού για την οργάνωση της δικαιοσύνης που ξεκινά από την αρχή από την είσοδο δηλαδή των νέων δικαστών στη Σχολή Δικαστών.
Εχουμε δα λάβει όλοι διαφημιστικά φροντιστηρίων, σχολών κλπ για το διαγωνισμό αυτό. Εχουμε καλή γνώση της σημασίας της προετοιμασίας και των σχέσεων των διδασκόντων στα φροντιστήρια με τους υποψήφιους. Εξάλλου έχουμε και γνώση της αγοράς. Το να εργάζεται κάποιος υποψήφιος σε δικηγορικό γραφείο δεν είναι παράξενο ούτε μεμπτό. Δεν σημαίνει όμως και προτίμηση εκ μέρους του δικηγόρου που τον ασκεί, ή τον απασχολεί. Κακά τα ψέματα οι υποψήφιοι για τις σχολές δικαστών μάλλον μπελάς είναι για τα δικηγορικά γραφεία καθώς ξέρουν ότι ο δικηγόρος στον οποίο επενδύουν σύντομα θα φύγει ιδίως αν είναι καλός. Εχουμε γνώση επίσης του πόσο κολακεύονται οι νέοι συνάδελφοι να εργάζονται αφιλοκερδώς σε γραφεία καθηγητών τους. Πόσο πολύ το αποζητούν και πόσο συχνά γίνεται αποδεκτό.
Η κρίση στο δικηγορικό επάγγελμα και η απαξίωση των αποφοίτων των νομικών σχολών (όπως και των ιατρικών) αποτελεί πραγματικό πλήγμα στο ναρκισσισμό των νέων που πρόσφατα αποφοίτησαν από τα σχολεία τους με όνειρα, φοίτησαν με υπεροψία μετά την επιτυχία στις εξετάσεις στις σχολές τους και είδαν ότι η αγορά είναι δύσκολη και άδικη για τα όνειρά τους. Οσοι εξ ημών εργαζόμαστε ως δικηγόροι έχουμε εισπράξει την απογοήτευση αυτή των νέων ανθρώπων στο πετσί μας. Γιατί σε μας ξεσπά η απελπισία τους. Υπερεπένδυση των οικογενειών, θυσίες των νέων ανθρώπων, όνειρα και μετά τρόμος και φόβος. Οργή και φθόνος συχνά για όποιον τα καταφέρνει κάπως και κοινός τόπος ότι … δεν υπάρχει αξιοκρατία, δεν υπάρχει ανταγωνισμός (αλλά συχνά βολεύονται καλύτερα άχρηστοι), το γλείψιμο και η ταπεινοφροσύνη είναι ένας δρόμος όπως και η ανηθικότητα ή το μέσον.
Απέναντι στους νέους υποψήφιους δικαστές στεκόμαστε με σεβασμό και δέος αλλά και με ευθύνη γιατί ως κοινωνία δεν τους ανοίξαμε δρόμους ώστε να έχουν ελευθερία επιλογής και φαντασία. Βλέπουν τηλεοπτικές επιτυχίες με δικηγόρους και πιστεύουν ότι η εργασία και η ικανότητα είναι μονόδρομος για την επιτυχία. Βλέπουν τους φερόμενους ως επιτυχημένους συναδέλφους να επαίρονται και πιστεύουν ότι εκείνοι δεν τα καταφέρνουν. Οι παλαιότεροι δικηγόροι ζητούμε συγγνώμη από τους νέους που δεν καταφέραμε να υποστηρίξουμε τα όνειρά τους αλλά και για την έπαρση κάποιων που εντείνει την απογοήτευση των νέων όπως και για την “πανφαγία” άλλων επιτυχημένων φερόμενων που δεν αφήνουν ψίχουλο για τους νεώτερους. Ας προσπαθήσουν για μια θέση στον ήλιο που το δίχως άλλο αργά ή γρήγορα θα την βρουν αρκεί να πάρουν την ευθύνη του εαυτού τους, τη ζωή τους στα χέρια τους και να μη μασάνε στα ψέματα της σπουδαιοφάνειας.
Οσο για τους εξεταστές ας γνωρίζουν ότι η δημιουργία νομολογίας έστω και απορριπτικής είναι μία αρχή. Χρόνια ακούγονται πολλά και δυστυχώς πολλά επιβεβαιώνονται. Ας στηρίξουν με το ήθος τους τα παιδιά που ξεκινούν για μια καριέρα που σίγουρα δεν θα τα κάνει πλούσια ή διάσημα. Αυτή είναι η δοκιμασία των μεγάλων και αυτών που κρίνουν. Μεγαλώνοντας άλλωστε οφείλεις και να σκέπτεσαι τι ψυχή, τι πρόσωπο θα παραδώσεις στον καθρέπτη σου τα βράδυα. Η ομορφιά έχει παρέλθει και η δόξα έχει απομυθοποιηθεί. Δοκιμασία λοιπόν για όλους! Ας είναι η νέα αυτή εξεταστική να εδραιώσει μια επαναστατική ιδιάζουσα σχέση:
αυτή του παλιού που ανοίγει δρόμους και δοκιμάζει το ήθος που κατέκτησε στη ζωή του με αυτή του νέου που ονειρεύεται και αγωνίζεται για να γίνει καλύτερος: και οι δύο πλευρές έχουν να κερδίσουν.
Τέλος μία λέξη και για το σκοπό των εξετάσεων αυτών: μείζον διακύβευμα δεν είναι η επαγγελματική αποκατάσταση των νέων αποφοίτων των νομικών σχολών που πάσχει από πληθωρισμό βαρείας μορφής. Σκοπός των εξετάσεων είναι η στελέχωση του δικαστικού σώματος. Με άξιους, ισορροπημένους, συγκροτημένους, ικανούς και ηθικούς πολίτες. Κατηρτισμένους νομικά το δίχως άλλο. Αλλά ισορροπημένους και ανθρώπους πάνω από όλα. Δικαιοσύνη θα καλούνται να απονέμουν στη ζωή τους. Αλλιώς να μην παραπονούμαστε για “παραδικαστικά” και τέτοια συναφή. Η στελέχωση τέτοιων καταστάσεων αποτελεί άτομα συγκεκριμένης “ικανότητας” και στόχευσης. Η πείρα των παλαιότερων μπορεί το δίχως άλλο να διαγνώσει τι μέλλει γενέσθαι με σοβαρές πιθανότητες.
Καλή επιτυχία και στις δύο πλευρές!