η διαιτησία: ντίνου ρόβλια και κώστα σταφυλοπάτη

15 Mar η διαιτησία: ντίνου ρόβλια και κώστα σταφυλοπάτη

Posted at 17:15h in Βιβλίο by Ελένη Τροβά

Ενα νέο βιβλίο έφθασε στα χέρια μου σήμερα (δυστυχώς χωρίς να το αγοράσω όπως πιστεύω ότι οφείλει ο καλός αναγνώστης). Προσφορά με την αγάπη του συγγραφέα που χρονολογείται πλέον των 30 ετών, όταν ακόμη και εκείνος και εγώ ήμασταν πολύ πολύ νέοι. Τον Κώστα το Σταφυλοπάτη δεν τον ξέρω προσωπικά, με το Ντίνο όμως μας συνδέουν πολλά! Αλλά ένα ένα τα νεώτερα. Ας με συγχωρήσει λοιπόν ο κ. Σταφυλοπάτης για τον μονόπλευρο ενθουσιασμό παρότι ξέρω πόσο στηρίζεται τους συνεργάτες του ο Ντίνος και πόσο τους αγαπά.
Η διαιτησία Θεωρία Νομοθεσία Νομολογία των συγγραφέων Ντίνου Ρόβλια και Κώστα Σταφυλοπάτη εκδόθηκε στη Νομική Βιβλιοθήκη (σελ. 376) και έχει ένα πρώτο θεωρητικό μέρος και αναλυτική παράθεση νομοθεσίας και νομολογίας. Αφιερώνεται στους καθηγητές Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλο και Μιχαήλ Σταθόπουλο με περισσό συναίσθημα που πάντα χαρακτηρίζει το Ντίνο, όπως φαίνεται από το σύντομο πρόλογο.
Οι πρώτες 66 σελίδες είναι ζηλευτής ευγλωττίας και αναγνωσιμότητας για ένα τόσο σύνθετο θέμα, προσφέροντας μια γενική και συνολική εικόνα του ζητήματος. Στη συνέχεια ακολουθεί σχολιασμένη νομοθεσία με παράθεση των κρίσιμων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του νόμου για τη διεθνή εμπορική διαιτησία, των κανόνων του ΙCC κλπ.
Η παράθεση των νομοθετημάτων αυτών δεν είναι απλή αναφορά στο κείμενο του νόμου. Η συλλογή των κειμένων αναδίδει τη νοσταλγία του Ντίνου για τα δημόσια έργα αφού δεν παραλείπει να παραθέσει τις διατάξεις του ΤΕΕ και της νομοθεσίας δημοσίων έργων. Είναι όμως σχεδόν εξαντλητική και από δικονομική σκοπιά. Η παράθεση σχολιάζεται με νομολογία και ελληνικές και γερμανικές κυρίως βιβλιογραφικές παραπομπές αξιοζήλευτης πληρότητας και χωρίς ακαδημαϊκές στρεβλώσεις (ιδίως παραλείψεις εχθρικών συγγραφέων που συνηθίζονται στον ακαδημαϊκό χώρο). Αν υπάρχουν παραλείψεις είναι φανερό ότι δεν οφείλονται σε προσωπικά ζητήματα ή σχολές ή παρέες.
Οι συγγραφείς δεν επιδιώκουν να προσφέρουν ένα ακαδημαϊκό σοκ στην κοινότητα των νομικών. Με την ηρεμία και την γλαφυρότητα της εμπειρίας και της δοκιμασμένης γνώσης συστηματοποιούν τις αναγκαίες πληροφορίες που χρειάζεται ο πρακτικός νομικός (δικηγόρος, δικαστής, διαιτητής) και ο θεωρητικός συγγραφέας. Μπορώ να το διαπιστώσω καθώς τη διαδρομή αυτή χρειάσθηκε να κάνω αρκετές φορές συστηματοποιώντας το υλικό μου για την συμμετοχή σε ανάλογες διαδικασίες.
Το βιβλίο αυτό πολλοί θα αγοράσουν και θα χρησιμοποιήσουν όπως συμβαίνει συχνά με τα βιβλία του Ντίνου και των συνεργατών του που με έμπνευση καθιστά και διανοητικούς συνοδοιπόρους στην έρευνα. Δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα στην παρουσίαση αλλά θα επισημάνω ότι πρόκειται για μια όμορφη έκδοση με μεγάλα γράμματα ιδίως για όσους διαβάζουν πολύ παρά την πρεσβυωπία που τους αδυνατίζει την όραση.
Είναι φανερό ότι η παρουσίαση αυτή (ενώ το βιβλίο είναι σαν ζεστό καρβελάκι στο γραφείο μου ακόμη) έχει ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά που οφείλεται στην προσωπική σχέση αλλά και την εκτίμηση που τρέφω στο Ντίνο και τη δουλειά του. Οχι όμως μόνον γι’αυτό. Η διαιτησία μου θυμίζει φίλους που χάθηκαν όπως το Στέλιο και τον κ. Βερβενιώτη και τους ήξερα καλά και τους αγαπούσα. Μου θυμίζει φίλους που δουλέψαμε μαζύ και ευτυχώς ζούν και βασιλεύουν όπως ο Θοδωρής ο Φορτσάκης και η Αννα Μαντάκου. Μου θυμίζει συναδέλφους με στόμφο αλλά και άλλους με απλότητα. Μου θυμίζει δικαστές και διαιτητές που θαύμασα αλλά και έκρινα. Είναι ένα κομμάτι της ζωής των νομικών που έγινε δικό μου από το 2000 και μετά και σε πρακτικό επίπεδο. Με όλα του τα καλά και τα κακά. Ο Ντίνος όμως μου θυμίζει και την άλλη κοινή μας διαδρομή αυτή των δημοσίων συμβάσεων. Μου θυμίζει τις συμβουλές που μου έδωσε όταν ξεκινούσα, τις κόντρες μας, τους σκύλους μας και πιό πολύ έναν μεγάλο σκύλο που είχε κάποτε τον Αργο και παίζαμε στην Κινέττα. Ο Ντίνος, αν και είναι πολύ διαφορετικός από μένα, είναι ένας όμοιός μου καθώς είναι αυτοδημιούργητος με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν είμαστε τόσοι οι αυτοδημιούργητοι σε αυτή τη χώρα δυστυχώς. Αρα νοιώθω στο πετσί μου τι έχει βιώσει. Πολεμιστής, με θέσεις και πολιτικούς αγώνες παράλληλα, με πολιτική και συνδικαλισμό, με πολύ και έντονο συναίσθημα για ότι κάνει δοκιμάσθηκε από παιδί στο δρόμο που δικαίωσε τους γονείς του και τους έκανε να τον καμαρώνουν απεριόριστα και από τον άλλο κόσμου που τον κοιτάζουν με χαμόγελο. Δοκιμασμένος όπως κάθε αυτοδημιούργητος άνθρωπος στο λεπίδι του πελάτη και της αγοράς εισφέρει όσα κατανόησε σε συγγραφικό έργο αφήνοντας συστηματικά την παρακαταθήκη της γραφής με τον απλό τίτλο “δικηγόρος”. Ο Ντίνος έχει και μεταπτυχιακά (χάρη στα οποία απέκτησα κληρονομικά πολλούς φίλους στο Παρίσι) και τίτλους άφθονους στην πολιτική που απλώς αποφεύγει να μνηνομεύει. Ο Ντίνος επίσης έχει διατελέσει διαιτητής σε δεκάδες διαιτησίες που του έδωσαν την δυνατότητα να προσεγγίσει το θέμα από όλες τις πλευρές και όχι μόνον από αυτή του δικηγόρου που κερδίζει.
Καλωσορίζω το βιβλίο αυτό με περισσή χαρά και εύχομαι όλων η εμπειρία και η προκοπή να μετουσιώνεται σε σκέψη και κριτική ανάλυση. Ας είναι καλοτάξειδο! και όταν το διαβάζουμε να προσέχουμε όλοι. Μικρές τριχούλες από τα σκυλιά του ξεχωρίζουν στις σελίδες που διατρέχουμε μαζί με την πολύχρονη πείρα και αξία του Ντίνου. Κ. Σταφυλοπάτη ελπίζω να σας γνωρίσω καλύτερα και να έχω την ευκαιρία να γράψω περισσότερο προσωπικά και για σας!