Οταν έκλαψε ο θεός...

Την ιστορία της ομιλίας του Γιάλομ τη διαβάσαμε παντού καθώς και τις αναλύσεις της ως γεγονός και ως αιτιολογία. Πράγματι όλες οι κυριακάτικες εφημερίδες απασχολήθηκαν σοβαρά με το φαινόμενο της μαζικής πρόσβασης στο Μέγαρο Μουσικής για να ακούσουν το διάσημο συγγραφέα με αφορμή τη συζήτηση για το βιβλίο του που αναφέρεται στο φόβο του θανάτου.

Εγώ ένα λόγο βλέπω ως κυριότερο για το γεγονός αυτό και απορώ που κανείς δεν τον επισήμανε ως τώρα. Πριν χρόνια όταν οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας ήταν ακόμη θεοί και έπεζαν γκολφ είχε γίνει γνωστή η διάσημη φράση του τότε θεού:

"Είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο..."

Ολοι τότε γέλασαν. Κορόιδεψαν το θεό με την παλιά μασέλα που έξω από το Γκόλφ της Γλυφάδας έλεγε τέτοια πράγματα και θεώρησαν ότι έφταιγε μάλλον το Πασόκ για τις απόψεις του.

Ομως ο θεός δικαιώθηκε. Δικαιώνεται καθημερινά και η έλευση του Γιάλομ με τον σύμπαντα κόσμο παρόντα το βεβαιώνει. Ο θεός κοιτάζοντας τα γεγονότα από ψηλά (όπως θα το παρουσίαζε και ο Λάκης Λαζόπουλος) θα δάκρυζε με νόημα.

Ευκαιρία για το Γιάλομ να γράψει ένα νέο βιβλίο για το δάκρυ του θεού, επικειμένων και των προεδρικών εκλογών...

Εθιμο Νόμος και Ιστορία

Τα ΜΜΕ ασχολούνται σοβαρά με το παράδοξο γεγονός ότι η Μισέλ Ομπάμα άγγιξε δημοσίως την Βασίλισα της Αγγλίας.

Το γεγονός είναι πάγματι σημαντικό από πολλές απόψεις ιδίως διότι η Βασίλισα ανταπέδωσε ως φαίνεται το άγγιγμα. Και δεν είναι μόνον ζήτημα πρωτοκόλου.

Η Μισέλ Ομπάμα είναι συνάδελφος αν δεν κάνω λάθος. Ξέρει το δίχως άλλο τη σημασία των εθιμικών κανόνων.

Αλλά η πρώτη κυρία των ΗΠΑ ξέρει να χειρίζεται τα ΜΜΕ.Πότε με τις τσουγκράνες, πότε με τα μαγειρέματα στην κουζίνα, πότε με το ντύσιμο πετυχαίνει με μια εικόνα πολλαπλό αποτέλεσμα.

Ετσι και τώρα. Οσα θα μπορούσαν να γραφθούν σε τόμους για τη σχέση,κανόνων,εθίμων και τη κοινωνική επανάσταση τα συμπύκνωσε σε μία εικόνα.

Νομίζω ότι κάτι ανάλογο είχε κάνει κάποτε και ο Μπαρμπα Γιάννης Λάτσης ή τουλάχιστον έτσι λένε....