Πτυχιούχος Νομικής

Το πρώτο ποστ αυτού του blog δεν μπορεί παρά να θέσει το εύλογο υπαρξιακό ερώτημα.
Γιατί νομικός;
Είδα φέτος ξανά το Λουκά Καρυτινό στη Λυρική. Στην Τόσκα. Μικρόσωμος και συμπαθής αναδίδει μια λάμψη που μόνον το ταλέντο μπορεί να δημιουργήσει.
Ο αρχιμουσικός Λουκάς Καρυτινός είναι διπλωματούχος νομικής.
Όπως και ο Καντίνσκυ.
Αναρωτιέμαι κάθε φορά που συναντώ τέτοιους ανθρώπους πώς θα ήταν όταν σπούδαζαν δικονομία και ποινικό, όταν συνυπήρχαν με αποστειρωμένους και φιλόδοξους νομικούς ενώ τους έκαιγε η ψυχή…
Αναρωτιέμαι ποια τα όνειρα όσων σπουδάζουν νομικά όταν ξεκινούν, όταν είναι μόνον πτυχιούχοι.
Ανάμεσά μας είναι τόσοι πτυχιούχοι νομικής. Όχι μόνον πρωθυπουργοί ή δημοσιογράφοι. Νεοσμυρνιός. Γεννήθηκε το 1952. Έχει δύο εγγόνια. Ένας κανονικός άνθρωπος. Διευθυντής ορχήστρας.
Ιδίως όταν στο πρόγραμμα της Λυρικής φιγουράρουν πάντα, στο Διοικητικό της Συμβούλιο διάφοροι νομικοί «διορισμένοι» από ευγνωμοσύνη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Όπως παντού. Στην πολιτική, τη διοίκηση, τον τύπο.
Ο Λουκάς Καρυτινός (τον οποίο γνωρίζω μόνον από το έργο του και το CV του προγράμματος της Λυρικής) έρχεται συχνά στα όνειρά μου με τα λουστρίνια του, το μαύρο του κοστούμι και τα ανακατεμένα του μαλλιά. Αρχιμουσικός στην Ελλάδα, κολύμπησε μέσα στη Νομική Σχολή της Αθήνας και επέζησε, διευθύνει στη Λυρική της Αθήνας και αντέχει.
Τόσοι και τόσοι σπουδάσαμε νομικά χωρίς να ξέρουμε το λόγο.
Ένα αστικό επάγγελμα σε μια χώρα με αδύναμη και νέα αστική τάξη.
Ένα επάγγελμα που επιτρέπει υπό προϋποθέσεις πολλή ελευθερία.
Γι αυτό το εξασκώ. Για την ανεξαρτησία που προσφέρει. Και μαζί με την ανεξαρτησία ενίοτε και καλλιτεχνία. Η ελεύθερη γνώμη. Η δυναμική προσωπικότητα.
Δεν παύω όμως να σκέπτομαι ποτέ τους νέους πτυχιούχους νομικής. Αυτούς ας πούμε που δεν πρόλαβαν στη Νομική Σχολή της Αθήνας το Γιώργο Κουμάντο.
Αυτούς που τώρα ξεκινούν. Και αναρωτιούνται:
Ποιος αλήθεια είναι εγώ και που πάω…
Και δεν ξέρουν διόλου αν θα μπορέσουν να είναι όσο ελεύθεροι ονειρεύονται να γίνουν.
Σε αυτούς αφιερώνεται και το πρώτο αυτό ποστ.
Με την ευχή, οι δρόμοι τους να είναι ανοιχτοί.