Να φοβάσαι τις μικρές φωνές!

Το 2011 τελειώνει με ορυμαγδό νομικών νέων. Η παραίτηση των δύο εισαγγελέων, η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τους Προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων, η προφυλάκιση Εφραίμ δείχνουν ότι η Δικαιοσύνη είναι στο μάτι του κυκλώνα.

Είναι γεγονός ότι οι Θεσμοί είναι συνολικά στο μάτι του κυκλώνα βέβαια.

Οι βουλευτές ζητούν λεφτά και κάνουν αγωγές αποζημιώσεων ακόμη και αν δεν κατηγορούνται για κάποιο σκάνδαλο. Λίγο πολύ κάποια δίκη κουβαλάει ο καθένας τους!
Η διοίκηση έχει τα εύσημα της διαφθοράς εδώ και χρόνια. Πλέον "άξιος ο μισθός της" που περιορίσθηκε και τη ζόρισε.
Οι Υπουργοί, οι πρώην Υπουργοί αλλά και οι μέλλοντες αν δεν διώκονται σίγουρα στη συνείδησή μας υπάρχει λόγος σοβαρός να έχουν διωχθεί και να διωχθούν. Φυσικά διώκονται κιόλας παρά το ευνοϊκό γι'αυτούς νομοθετικό καθεστώς.
Οπου και αν ψάξεις δεν βρίσκεις σημείο υγιές να ακουμπήσεις και να ξαποστάσεις.
Καλύτερα με τους άστεγους και τους λαθρομετανάστες να κάθεσαι παρά με την εξουσία.
Γιατί όμως η Δικαιοσύνη?
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούσε και πρωταγωνιστεί στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα. Οι δίκες του Παπανδρέου, οι καθάρσεις δεν έπεισαν. Οι σπίλωση της πολιτικής ζωής παρέμεινε παρά τις τόσες αποφάσεις που εκδώθηκαν.
Και φυσικά οι πολιτικοί μας συνέχισαν δυναμικά το έργο τους παρά το φόβο της δικαιοσύνης. Εκτός από όσους κράτησαν ίσως αποστάσεις ή πήγαν ειρηνικά στο σπίτι τους. Οπως και αρκετοί δικαστές.
Η δημιουργία των Ανεξάρτητων Αρχών δεν στερέωσε ούτε εξυγίανε τη διοικητική μηχανή. Αντίθετα!
Οι τόσες αναθεωρήσεις του Συντάγματος και οι μηχανισμοί που σκαρφίστηκαν για το καλό μας δεν δούλεψαν. Το ασυμβίβαστο των βουλευτών έπεσε στο Στρασβούργο ως ανεμένετο και αναθεωρήθηκε. Το ασυμβίβαστο του βασικού μετόχου έπεσε στο ΔΕΕ... (αλλά αυτό τώρα τι το θυμήθηκα ...).
Ούτε η διφάνεια αποτέλεσε το κατάλληλο φάρμακο για τα δεινά μας. Τι να σου κάνει μια λεξούλα όταν το σύμπαν όζει. Ανάβηκαν με τη διαύγεια πληροφορίες στο διαδίκτυο ε και?
Τι να σου κάνει μια λέξη που νόημα δεν έχει κανένα? Εδώ η δικαιοσύνη και δεν αρκεί που όλοι μας καταλαβαίνουμε τι σημαίνει.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι παράλληλα με την απαξίωση των θεσμών αυξήθηκαν οι φωνές της ηθικής, της κάθαρσης και της αγιότητας. Οπως συμβαίνει συνήθως. Η υποκρισία σκεπάζει το χάλι.

Γιατί όμως ο Πρωθυπουργός αυτής της παράδοξης κυβέρνησης που στηρίζουν τα κόμματα (ιδίως βεβαια το ΛΑΟΣ!) καλεί πάλει τους εκπροσώπους της Δικαιοσύνης?
Πόσο πιά να τους συναιτίσει?
Πόσο να τους νουθετήσει?
Γιατί ακόμη τους υπολογίζει?

Φυσικά και δεν τους υπολογίζει! Αυτό που φοβάται ο κ. Πρωθυπουργός και όλοι οι ισχυροί αυτού του κόσμου είναι τις μικρές φωνές.
Να γίνω σαφέστερη:
Η δικαστική εξουσία αποτελείται από ένα σύνολο προσώπων (ανεξάρτητο κλπ) που όμως δεν είναι συνολικά ελέγξιμο και ενιαίο. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει με τον πρώτο τυχόντα πρωτοδίκη. Ακόμη και οι ειρηνοδίκες μπορεί να κάνουν ζημιά μεγάλη. Ποιόν να πρωτοκαλοπιάσεις! έναν θα κάνεις πρόεδρο. Οι άλλοι όμως θα κρατήσουν γινάτι.
Εναν θα προάγεις ή θα στείλεις σε επιτροπές, σε διαιτησίες ή θα κάνεις τα στραβά μάτια που "πιάνεται". Οι άλλοι θα το μάθουν. Πολλοί από αυτούς τους άλλους θα φοβούνται. Θα ελπίζουν να γίνουν σαν τους πρώτους. Τους ξεχωριστούς. Θα κάθονται καλά.
Μερικοί όμως δεν θα κάθονται. Περιορίσθηκαν και οι μισθοί βλέπεις. Γκρίνια στο σπίτι. Δικαστές πλέον δεν γίνονται όπως κάποτε οι αποτυχημένοι δικηγόροι. Παιδιά όλων μας είναι και αυτοί που έδωσαν εξετάσεις και πολλοί πέρασαν αμερόληπτα σε μία σχολή, τη σχολή των δικαστών. Οράματα είχαν και αυτοί. Μια αξιοπρεπή ζωή και μία εργασία έξω από τη φρίκη που βιώνουν οι "άλλοι απόφοιτοι των νομικών σχολών".
Ησυχοι άνθρωποι, πολλές γυναίκες που ήθελαν να μεγαλώσουν παιδιά, καλοί άνθρωποι.
Οι μικρές αυτές φωνές που αυτές τις μέρες τρώνε οικογενειακά με τους παπούδες και δεν είναι στο Γκστάαντ ούτε όμως και στον προθάλαμο των φυλακών, είναι πολύ επικίνδυνες για τους θεσμούς.
Και όλο σιγοψιθυρίζουν μεταξύ τους. Ολο και περισσότερο κατανοούν ότι το πράγμα δεν πάει άλλο.
Θα μου πείτε κ. Πρωθυπουργέ και τι θα κάνουν? Όλοι θα παραιτηθούν? Ποτέ δεν ξέρεις.
Καμιά φορά πρέπει τις μικρές φωνές να τις φοβάσαι και να τις ακούς προσεκτικά.
Γι'αυτό κ. Πρωθυπουργέ μην συγκαλείτε τους προέδρους! αυτοί δικοί σας είναι ούτως ή άλλως. Γιορτάστε όπως πάντα τας εορτάς. Ησυχάστε με τους ανθρώπους του κύκλου σας.
Οι άλλοι, ο κάθε πρωτοδίκης Παρακαμπυλίων (που λένε και οι μεγαλοδικηγόροι!) δεν σας αφορούν και πώς να τους ακούσετε και όλους γιορτές μέρες.
Μόνον τη δουλειά τους να κάνουν αρκεί. Λίγοι όχι και πολλοί. Και λίγοι αρκούν αν δουλέψουν. Το οικοδόμημα που τόσο περίτεχνα και κακόγουστα οικοδομείται θα γίνει θρίψαλλα.
Ισως μάλιστα να αρκεί και μόνον ένας. Ο ΕΝΑΣ! ένας να απονέμει δικαιοσύνη φθάνει.
Κουράγιο και ευχές για τις μικρές φωνές απόψε.
Ελπίζω και εύχομαι στο θεό των μικρών φωνών να μην σιγίσουν.