Οι συμφωνίες, οι οποίες κατά καιρούς επιδιώκονται από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας, προκειμένου να καταστούν αυτές πιο ανταγωνιστικές σύμφωνα με τις δικές τους δηλώσεις, έχουν απασχολήσει κατά καιρούς το συγκεκριμένο blog.
Χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στα post για τις συμφωνίες του ΟΤΕ με την Deutsche Telekom ή της ΔΕΗ με την Αλουμίνιον της Ελλάδος. Και πάντοτε ο προβληματισμός μας είχε να κάνει μεταξύ άλλων και με την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου και τις ενδεχόμενες παραβάσεις του που υποκρύπτονται πίσω από τις συμφωνίες αυτές.
Σε δημοσιεύματα του τύπου την περασμένη εβδομάδα διαβάσαμε ότι για μεν τη συμφωνία του ΟΤΕ υπάρχει ο φόβος ότι θα εξελιχθεί σε «βασικό μέτοχο νούμερο 2». Επίσης οι μικρομέτοχοι διαμαρτύρονται και απειλούν με καταγγελίες στην Επιτροπή της ΕΕ λόγω του ότι δεν έγινε δημόσια πρόταση για την πώληση των μετοχών που μεταβιβάζει το Ελληνικό Δημόσιο[1]. Από την άλλη πλευρά ΔΕΗ δείχνει να είναι επιφυλακτική σε σχέση με την ενεργοποίηση της συμφωνίας με την Αλουμίνιον της Ελλάδος, φοβούμενη ότι κινδυνεύει μελλοντικά να κατηγορηθεί για απιστία[2].
Σε όλες αυτές τις επιφυλάξεις που έρχονται σιγά σιγά στο φως της δημοσιότητας ο φόβος που στην πραγματικότητα εκφράζεται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση είναι ένας και απλός: ότι θα υπάρξει παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω του ότι δεν τηρήθηκε η νομιμότητα που επιβάλλεται από το κοινοτικό δίκαιο. Και όλα αυτά, ενώ έχουμε διαπιστώσει στη χώρα μας ότι στην πραγματικότητα, όταν αυτό συμβαίνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε θα το αγνοήσει ούτε θα πειστεί από τυχόν εξηγήσεις που θα της δοθούν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του νόμου που απαγορεύει την κατοχή ποσοστού μεγαλύτερου από το 20% των μετοχών του ΟΤΕ, για τον οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες προσφυγής κατά της χώρας ενώπιον του ΔΕΚ, χωρίς μάλιστα, σύμφωνα με την ενημέρωση που λαμβάνουμε από τον τύπο, να έχει υποβληθεί καταγγελία στην Επιτροπή της ΕΕ από κάποιον ενδιαφερόμενο, του οποίου τα συμφέροντα θίγονται από αυτή τη διάταξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εύλογο ότι θα μεριμνά πάντα για την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις, όπου τελικά ξεφεύγουν σοβαρές παραβάσεις σε ένα πλαίσιο γενικότερης στάθμισης των αναγκών και των συμφερόντων.
Τα συμπεράσματα από τα όσα αναφέρονται ανωτέρω, ακόμη και αν όλα αυτά τα σχέδια προχωρήσουν κανονικά, μπορούν να συνοψιστούν σε δύο βασικές παραδοχές. Αφενός η Ελλάδα, όπως και τα περισσότερα κράτη μέλη, επιβεβαιώνει μία παγιωμένη τακτική, η οποία συνίστανται στο να αναζητάται πάντοτε μία διέξοδος στο να μην εφαρμόζονται κατά γράμμα οι επιταγές του κοινοτικού δικαίου. Τούτο προξενεί εντύπωση, διότι οι διατάξεις του δεν είναι ούτε πολύ αυστηρές ούτε και πολύ σύνθετες. Απλώς απαιτούν να τηρούνται ορισμένες βασικές προϋποθέσεις. Αφετέρου είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δε δείχνει καμία ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα και με κάθε ευκαιρία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εφιστά την προσοχή των κρατών μελών.
Η συνέχεια επί της οθόνης.
[1] http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100037_18/05/2008_270354
[2] Βλ σχετικά http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100038_18/05/2008_270357
Χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στα post για τις συμφωνίες του ΟΤΕ με την Deutsche Telekom ή της ΔΕΗ με την Αλουμίνιον της Ελλάδος. Και πάντοτε ο προβληματισμός μας είχε να κάνει μεταξύ άλλων και με την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου και τις ενδεχόμενες παραβάσεις του που υποκρύπτονται πίσω από τις συμφωνίες αυτές.
Σε δημοσιεύματα του τύπου την περασμένη εβδομάδα διαβάσαμε ότι για μεν τη συμφωνία του ΟΤΕ υπάρχει ο φόβος ότι θα εξελιχθεί σε «βασικό μέτοχο νούμερο 2». Επίσης οι μικρομέτοχοι διαμαρτύρονται και απειλούν με καταγγελίες στην Επιτροπή της ΕΕ λόγω του ότι δεν έγινε δημόσια πρόταση για την πώληση των μετοχών που μεταβιβάζει το Ελληνικό Δημόσιο[1]. Από την άλλη πλευρά ΔΕΗ δείχνει να είναι επιφυλακτική σε σχέση με την ενεργοποίηση της συμφωνίας με την Αλουμίνιον της Ελλάδος, φοβούμενη ότι κινδυνεύει μελλοντικά να κατηγορηθεί για απιστία[2].
Σε όλες αυτές τις επιφυλάξεις που έρχονται σιγά σιγά στο φως της δημοσιότητας ο φόβος που στην πραγματικότητα εκφράζεται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση είναι ένας και απλός: ότι θα υπάρξει παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω του ότι δεν τηρήθηκε η νομιμότητα που επιβάλλεται από το κοινοτικό δίκαιο. Και όλα αυτά, ενώ έχουμε διαπιστώσει στη χώρα μας ότι στην πραγματικότητα, όταν αυτό συμβαίνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε θα το αγνοήσει ούτε θα πειστεί από τυχόν εξηγήσεις που θα της δοθούν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του νόμου που απαγορεύει την κατοχή ποσοστού μεγαλύτερου από το 20% των μετοχών του ΟΤΕ, για τον οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες προσφυγής κατά της χώρας ενώπιον του ΔΕΚ, χωρίς μάλιστα, σύμφωνα με την ενημέρωση που λαμβάνουμε από τον τύπο, να έχει υποβληθεί καταγγελία στην Επιτροπή της ΕΕ από κάποιον ενδιαφερόμενο, του οποίου τα συμφέροντα θίγονται από αυτή τη διάταξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εύλογο ότι θα μεριμνά πάντα για την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις, όπου τελικά ξεφεύγουν σοβαρές παραβάσεις σε ένα πλαίσιο γενικότερης στάθμισης των αναγκών και των συμφερόντων.
Τα συμπεράσματα από τα όσα αναφέρονται ανωτέρω, ακόμη και αν όλα αυτά τα σχέδια προχωρήσουν κανονικά, μπορούν να συνοψιστούν σε δύο βασικές παραδοχές. Αφενός η Ελλάδα, όπως και τα περισσότερα κράτη μέλη, επιβεβαιώνει μία παγιωμένη τακτική, η οποία συνίστανται στο να αναζητάται πάντοτε μία διέξοδος στο να μην εφαρμόζονται κατά γράμμα οι επιταγές του κοινοτικού δικαίου. Τούτο προξενεί εντύπωση, διότι οι διατάξεις του δεν είναι ούτε πολύ αυστηρές ούτε και πολύ σύνθετες. Απλώς απαιτούν να τηρούνται ορισμένες βασικές προϋποθέσεις. Αφετέρου είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δε δείχνει καμία ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα και με κάθε ευκαιρία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εφιστά την προσοχή των κρατών μελών.
Η συνέχεια επί της οθόνης.
[1] http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100037_18/05/2008_270354
[2] Βλ σχετικά http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100038_18/05/2008_270357
2 σχόλια:
Ελένη μου ότι και να κάνει η Ευρωπαϊκή ένωση, σιγά μη μάθει η Ελλάδα να εφαρμόζει το κοινοτικό δίκαιο! Εδώ δεν εφάρμοζε το εσωτερικό δίκαιο, το κοινοτικό θα τη νοιάξει;
Προτιμούν οι ανεγκέφαλοι αρμόδιοι να πληρώνουμε πρόστιμα! Το πολύ-πολύ να χαλάσουμε και τους Ευρωπαίους και να πάψουν και αυτοί να ενδιαφέρονται για την εφαρμογή του νόμου.
Εδώ φοβάμαι ότι για το μόνο που νοιάζονται είναι για τι μίζες θα πέσουν και σε ποιές τσέπες θα μπουν!
Καλό σου βράδυ.
Αρχικά να επισημάνω ότι το κείμενο αυτό δεν είναι της Ελένης αλλά του Παναγιώτη. Γράφουμε και οι δύο συχνά! Μαριάνα οι παρατηρήσεις σου είναι πάντα στην καρδιά του θέματος!
Δημοσίευση σχολίου