www.sakkoulas-online.gr

04 Dec www.sakkoulas-online.gr

Posted at 14:29h in Βιβλίο by Ελένη Τροβά

www.sakkoulas-online.gr
Η προσπάθεια, όπως πληροφορήθηκα, για τη δημιουργία του Σάκκουλας on- line ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014. Η ιδέα υπήρχε από παλιά και ήταν η δημιουργία μίας υπηρεσίας που να καλύπτει σφαιρικά τις ανάγκες επιστημονικής ενημέρωσης του νομικού κόσμου της χώρας μέσω μιας ψηφιακής πλατφόρμας με δυναμικά χαρακτηριστικά, τόσο εξ επόψεως περιεχομένου όσο και λειτουργιών. O εκδοτικός οίκος Παναγιώτη Σάκκουλα ανέλαβε αυτή την πρωτοβουλία παίρνοντας ένα σοβαρό ρίσκο καθώς πέρασε σε κάτι ολωσδιόλου νέο σε σχέση με την παλαιά του δραστηριότητα.Λίγο καιρό πριν πήρα από τον Παναγιώτη Σάκκουλα μία ενημέρωση για μία συνδρομητική πλατφόρμα νομικού περιεχομένου. Μου είχε μιλήσει ο Παναγιώτης ο Σάκκουλας είναι η αλήθεια στο παρελθόν και υπέθετα ότι κάτι ετοίμαζε. Δεν ήξερα όμως τι ήταν αυτό. Πήρα την πλατφρόρμα δοκιμαστικά. Την ερωτεύτηκα. Τηλεφώνησα στον Γιάννη τον Παπαγρηγοράκη να δώσω συγχαρητήρια και να μάθω λίγα περισσότερα πράγματα.
Ηυπηρεσία θα στόχευε αφενός, από πλευράς περιεχομένου, να συνδυάσει τη νομική θεωρία, τα πορίσματα της νομολογίας, τα νομοθετικά κείμενα και τη δικηγορική πρακτική και αφετέρου να εκμεταλλευτεί τεχνολογίες αιχμής στη σχεδίαση πληροφοριακών συστημάτων και βάσεων δεδομένων ώστε να εξασφαλίζει την αποτελεσματική ανάκτηση όλων των διαθέσιμων πληροφοριών από τον χρήστη, την ιεράρχησή τους και την τυπική και ουσιαστική διασύνδεση αυτών.
Έτσι, η μηχανή αναζήτησης της νέας υπηρεσίας εμπεριέχει στοιχεία τεχνητής νοημοσύνης, ώστε να ιεραρχεί και να συσχετίζει κείμενα με παρόμοια δομικά χαρακτηριστικά και στενή σχετικότητα. Φυσικά εδώ παρεμβαίνει και ο εκδότης ώστε να «εκπαιδεύει» τη μηχανή.
Ο συσχετισμός όλων των οντοτήτων που βρίσκονται καταχωρημένες στο σύστημα επιτυγχάνεται με την εφαρμογή ενός πολύπλοκου αλγόριθμου και δίνει τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε κάθε σχετική πληροφορία προκύπτει από την ανάγνωση ενός κειμένου. Μπορούμε έτσι να πλοηγηθούμε από ένα απόσπασμα βιβλίου σε μία δικαστική απόφαση, από μία νομοθετική διάταξη στη σχετική βιβλιογραφία κ.ο.κ. με το πάτημα ενός κλικ.
Ταυτόχρονα, μεγάλη επένδυση έχει γίνει και σε πιο «παραδοσιακές» μεθόδους χαρακτηρισμού και ανεύρεσης νομικού περιεχομένου. Κατ’ αρχήν δημιουργήθηκε ένα ευρετήριο 66.000 και πλέον λημμάτων, ιεραρχημένο σε τρεις βαθμίδες, το οποίο εμπλουτίζεται διαρκώς για να καλύψει όλο το εύρος των νομικών όρων. Κάθε πληροφορία (απόσπασμα βιβλίου, νομική μελέτη, απόφαση δικαστηρίου κ.λπ.) γίνεται προσπάθεια να αντιστοιχίζεται σε αυτό. Το κάθετο εύρος του μας δίνει τη δυνατότητα να φτάσουμε σε πολύ στοχευμένα αποτελέσματα  (και αυτό θα φαίνεται όσο θα αυξάνεται ο όγκος των δεδομένων που θα περιέχονται στη βάση). Το ίδιο ισχύει και για τις νομοθετικές διατάξεις, δηλ. κάθε πληροφορία αντιστοιχίζεται στα άρθρα των νομοθετημάτων στα οποία αφορά. Η διαδικασία δεν γίνεται αυτόματα, αλλά από ειδικούς. Έτσι εξασφαλίζεται, για παράδειγμα, ότι οι πληροφορίες που επιστρέφονται σε σχέση με μία διάταξη του ΚΠολΔ έχουν όντως σχέση με την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης και δεν περιέχεται η τελευταία ως απλή αναφορά στο κείμενο.

Φυσικά ένα από τα δυνατότερα πλεονέκτημα του www.sakkoulas-online.gr είναι η ποιότητα της πρωτογενούς πληροφορίας που περιέχει, ειδικά σε σχέση με τη βιβλιογραφία. Ο συσχετισμός των βιβλίων με τη νομολογία και τη νομοθεσία επιτρέπει στον κάθε νομικό να εκμεταλλεύεται όχι μόνο τη δική του δεινότητα στην αναζήτηση νομικής πληροφορίας αλλά να έχει στη διάθεσή του τη συσσωρευμένη εμπειρία και την εργασία που έχουν επιτελέσει οι κατ’ εξοχήν ειδικοί σε κάθε νομικό ζήτημα που τον απασχολεί.
Τη βάση επιμελείται δωδεκαμελές νομικό τμήμα, στελεχωμένο από δικηγόρους με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους στον τομέα ειδίκευσής τους. Η ανάλυση έχει γίνει από τον Ιωάννη Παπαγρηγοράκη, Διευθυντή Ανάπτυξης των Εκδόσεων Σάκκουλα ΑΕ. Το Ιδιωτικό Δίκαιο τελεί υπό την επιστημονική διεύθυνση του Καθ. κ. Κωνσταντίνου Καλαβρού και το Δημόσιο υπό την επιστημονική διεύθυνση του Καθ. κ. Χαράλαμπου Ανθόπουλου.
Από μέρους μου έχω να προσθέσω ότι η πλατφόρμα είναι εξαιρετικά λειτουργική και εύχρηστη, υπόσχεται δε μια αλλαγή των όσων γνωρίζαμε ως τώρα και του τρόπου δουλειάς μας.
Πρέπει στα τόσα καλά να παρατηρήσω ότι η πλατφόρμα υστερεί ακόμη ως προς τη νομοθεσία και υπάρχουν πολλά που πρέπει να προστεθούν. Νομίζω ότι αυτό θα γίνει συντομότατα όμως. Άλλωστε είναι το ευκολότερο μέρος της υπόθεσης. Ως προς τα περιοδικά πάλι θα ευχόμουν ολόψυχα να υπήρχε αποδελτίωση των περιοδικών άλλων εκδοτών. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Οι έλληνες εκδότες έχουν προσπαθήσει να περάσουν εδώ και καιρό στην κατασκευή κάποιας πλατφόρμας τέτοιου είδους. Η Νομική Βιβλιοθήκη παντρεύτηκε τη ΝΟΜΟΣ όπως ξέρουμε όλοι, όχι με ιδιαίτερη επιτυχία προς το παρόν καθώς ακόμη και η πεπαλαιωμένη ΝΟΜΟΣ έγινε περισσότερο κουραστική και δύσχρηστη με τις αναφορές στις εκδόσεις της Νομικής Βιβλιοθήκης. Πιστεύω ότι και αυτό γρήγορα θα αλλάξει όμως.
Περνάμε σε μια άλλη εποχή λοιπόν και όσοι γνωρίσαμε και την παλαιότερη δεν μπορούμε παρά να είμαστε ενθουσιασμένοι.
Συγχαίρω ολόψυχα τον Παναγιώτη Σάκκουλα, το Γιάννη Παπαγρηγοράκη, τους επιστημονικούς υπεύθυνους Μπάμπη Ανθόπουλο και Κωσταντίνο Καλαβρό και όλη την επιστημονική ομάδα από καρδιάς. Το αγοράσαμε ήδη και το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

21 Nov υπόθεση Τσαλικίδη: ξεδοντιάζοντας το τέρας

Posted at 15:17h in Μεγάλες - Μικρές δίκες by Ελένη Τροβά

Δεν ξέρω πραγματικά πόσο κουράγιο έχει μία οικογένεια που βρήκε το παιδί της κρεμασμένο να συνεχίζει δικαστικούς αγώνες όταν “ο φάκελος μπαίνει στο αρχείο” και το νεκρό της παιδί έχει “αυτοκτονήσει”. Η απορία μου είναι συχνή και πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αξίζει να δίνεις ελπίδες σε πελάτες ως δικηγόρος καθώς ξέρεις ότι κάποια πράγματα στη χώρα είναι δεδομένα. Ενα από αυτά είναι ότι οι υποθέσεις πολιτικού ενδιαφέροντος, όπως και οι διάδικοι πολιτικού ενδιαφέροντος πέφτουν συνήθως στα μαλακά. Η οικογένεια Τσαλικίδη το ήξερε το δίχως άλλο καθώς είχε καλούς νομικούς συμβούλους. Αποφάσισε όμως να το παλέψει. Και κέρδισε τη μάχη προς το παρόν τουλάχιστον. Μια μάχη που δεν θα φέρει πίσω το παιδί της αλλά που θα αποδείξει ότι τιμήθηκε η μνήμη του και η ζωή του. Διότι μετά το βιολογικό θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη υπήρξε και δεύτερος θάνατος ηθικής τάξεως, χειρότερος ίσως από τον πρώτο. Ο θάνατος που του πρόσφερε η δικαιοσύνη κουκουλώνοντας την υπόθεση και θέτοντάς την στο αρχείο. Η οικογένεια προσέφυγε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου και δικαιώθηκε με μια απόφαση που δεν θα ήθελα να διαβάσω αν ήμουν δικαστής, αν ανήκα δηλαδή στο συγκεκριμένο σώμα και ήξερα ότι με αφορά. Θα με αφορούσε μάλιστα ακόμη και αν δεν είχα συμμετοχή στην υπόθεση. Διότι έμεινα σιωπηλός και ανέχτηκα. Για τη διερεύνηση των αιτιών του θανάτου έγιναν δύο έρευνες : Η πρώτη μεταξύ του 2005-2006 η οποία κατέληξε ότι ο θάνατος προήλθε από απαγχονισμό. Μια συμπληρωματική έρευνα έγινε κατά τη διάρκεια 2012- 2014 που επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα της πρώτης, ήτοι ότι επρόκειτο για αυτοκτονία.Παρ’ όλα αυτά οι δύο από τους τρεις ιατροδικαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αιτία του θανάτου δεν είχε εντελώς διασαφηνιστεί.

Η δικογραφία για την υπόθεση του θανάτου του στελέχους της Vodafone έχει μπει δηλαδή δύο φορές στο αρχείο, την πρώτη το 2006 μετά από έρευνα του τότε Εισαγγελέα, Ιωάννη Διώτη, και τη δεύτερη το 2014 μετά από έρευνα εφέτη ανακριτή. Το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα γιαπαραβίαση του άρθρου περί προστασίας της ανθρώπινης ζωής και επισημαίνοντας ανακολουθίες στους χειρισμούς που έγιναν από την ελληνική Δικαιοσύνη επιδίκασε αποζημίωση για ηθική βλάβη, ύψους 54.000 ευρώ (μαζί με τα δικαστικά έξοδα), στην οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη. Επίσης, έκρινε πως οι ελληνικές Αρχές παρέλειψαν να διενεργήσουν επαρκή έρευνα για το θάνατο του ώστε να εξακριβωθεί αν συνδεόταν αιτιωδώς με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σημειώνεται πως από την πρώτη στιγμή, η οικογένεια του εκλιπόντος υποστήριξε πως ο 34χρονος είναι θύμα δολοφονικής ενέργειας και ότι το συμβάν σχετίζεται με το θέμα των παρακολουθήσεων.

Οπως συμβαίνει και με τους γραφολόγους, οι ιατροδικαστές και οι πραγματογνώμονες που καλούνται να προσφέρουν αποδεικτικά στοιχεία ξέρουμε ότι συνήθως υποστηρίζουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Και το δικαστικό σύστημα περιορίζεται σε αυτές τις αποδείξεις συχνότατα.  Συγκεκριμένα, ο 38χρονος Κ. Τσαλικίδης βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του στις 9 Μαρτίου το 2005 και ο θάνατός του αποδόθηκε από τις Ελληνικές Αρχές σε αυτοκτονία. Ωστόσο, η οικογένειά του από την πρώτη στιγμή υποστήριζε ότι πρόκειται για έγκλημα, αφού τα ευρήματα που υπήρχαν στη δικογραφία συντελούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Τους ισχυρισμούς της οικογένειας δέχθηκε χθες και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζοντας ομόφωνα την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου2 (Δικαίωμα στη Ζωή –Έρευνα) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να καταβάλει στην οικογένεια του θύματος αποζημίωση 50.000 ευρώ συν 4.000 ευρώ τα δικαστικά έξοδα. Ειδικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι οι Αρχές της χώρας μας δεν διερεύνησαν την έλλειψη ενδείξεων τραυματισμού που συνήθως υπάρχουν σε περιπτώσεις αυτοκτονιών με θηλιά, την έλλειψη σημαδιών από το σχοινί στο λαιμό του θύματος, την απουσία κινήτρου για αυτοκτονία καθώς και τις τεράστιες διαφορές μεταξύ των συμπερασμάτων της αρχικής εγκληματολογικής έκθεσης (2005) και της δεύτερης που συντάχθηκε το 2014. Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών, Αντώνης Λιόγας ανέθεσε την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης στον εισαγγελέα Εφετών, Γρηγόρη Πεπόνη.

Η σύντομη αυτή αναφορά στο ιστορικό καθιστά σαφές το πόσο πολύ κόπο και σθένος απαιτείτο να έχει η οικογένεια αυτή για να φθάσει ως εδώ γνωρίζοντας μάλιστα ότι οι πιθανότητες ανάδειξης της αλήθειας είναι περιορισμένες. Όμως το έκανε. Το άντεξε και το κατάφερε. Πολλές φορές που παραδίδει κανείς τα όπλα πρέπει να θυμάται αυτή την οικογένεια και το πείσμα της.  Πολλές φορές θα πρέπει να πεισμώνει έστω και αν η υπόθεση δικαιοσύνη στην Ελλάδα απαιτεί δύο ή τρεις ζωές για να έχεις πιθανότητες να βγάλεις άκρη. Αν η υπόθεση αυτή πρέπει να μας διδάξει κάτι είναι ότι δεν πρέπει να λυγίζουμε υπό την πίεση της πραγματικότητας των “λεπτών” υποθέσεων. Αυτών που είναι ευαίσθητες και μας κάνουν να φοβόμαστε. Διότι αν κάποιος κρέμασε τον Κώστα Τσαλικίδη μια φορά, μπορεί να το επαναλάβει χωρίς φόβο για να μην αποκαλυφθεί. Και η οικογένεια και οι δικηγόροι και ο δικαστής που θα επαλειφθεί κινδυνεύουν. Όσο όμως τα καταφέρνουν το τέρας ξεδοντιάζεται.  Και ναι, δικαιοσύνη στην Ελλάδα, σημαίνει να ξεδοντιάσεις το τέρας. Να το κάνεις να σε φοβάται περισσότερο από όσο το φοβάσαι εσύ.

ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

01 Nov Kώδικας Συμπεριφοράς Δικηγόρων

Posted at 20:38h in Δικηγορικά by Ελένη Τροβά

Συνηθισμένο έγγραφο που συνδέει κάθε δικηγόρο με τα μέλη του Συλλόγου που ανήκει και αποτελεί συμφωνία με αυτόν είναι ο Κώδικας Συμπεριφοράς (code of ethics). Πολλές οι χώρες που έχουν προτείνει στους συλλόγους δικηγόρων να υιοθετήσουν αυτή την πρακτική η οποία είναι σύμφωνη με όλες τις επίκαιρες επαγγελματικές συναλλαγές. Ακόμη και στην Ελλάδα οι διαφημιστές, αλλά και πολλοί άλλοι επαγγελματίες έχουν ανάλογους κώδικες. Στα θεσμικά όργανα της ΕΕ απαξάπαντες οι υπάλληλοι . Κινδύνευσε από έναν τέτοιο και ο ίδιος ο Μπαρόζο.  Στη δικηγορική πρακτική στη χώρα μας ένα πρωτόλειο Κώδικα Συμπεριφοράς (Κώδικας Δεοντολογίας ονομάζεται) έχει ο Σύνδεσμος Δικηγορικών Εταιριών Ελλάδος που έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα πάντως. Προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι δεν έχει προταθεί ποτέ από τους δικηγορικούς συλλόγους στη χώρα μας. Όπως φυσικά δεν έχει προχωρήσει το ζήτημα της ασφάλειας επαγγελματικής ευθύνης. Είπαμε αν θέλουμε να μας σέβονται πρέπει να κάνουμε και εμείς τις προσπάθειές μας.

Λόγοι για τους οποίους δεν έχει προχωρήσει ο Κώδικας Συμπεριφοράς μεταξύ άλλων είναι

1. η ύπαρξη ασυμβιβάστων ιδιοτήτων πολλών δικηγόρων που αποτελεί κατεστημένη πρακτική στην Ελλάδα (αν όχι και κίνητρο επιλογής δικηγόρου). Συγγενείς δικαστών, συνταξιούχοι δικαστές, σχέσεις με πολιτικούς ή κόμματα, σχέσεις με τη διοίκηση αποτελούν παγιωμένες καταστάσεις
2. ποιος θα τόλμαγε να εφαρμόσει έναν τέτοιο Κώδικα όταν ακόμη και το Πειθαρχικό που είναι θεσμοθετημένο από το νόμο δυσκολεύεται σε κάθε επαγγελματικό σύλλογο να λάβει τα κατάλληλα μέτρα?
3. η σύνταξη ενός τέτοιου κώδικα θα είχε την τύχη της διάταξης για τις Εισπρακτικές Εταιρίες Δικηγόρων. Δεν θέλω ούτε να σκέπτομαι το πόσο ανησύχησαν οι εταιρίες αυτές …
4. θα θεωρείτο αμερικανιά. Αλλά γιατί τάχα να μην μελετήσουμε τις συμπεριφορές που κάνουν τους δικηγόρους κοινωνικά πρότυπα σε άλλες κοινωνίες? Η Αμερική θα ήταν ένα καλό παράδειγμα
5. η άποψη ότι ο νόμος αρκεί. Έτσι και έτσι θα λέγαμε. Άλλο ο νόμος που είναι υποχρεωτικός άλλο η αυτοδέσμευση με επίγνωση συνεπειών. Κάθε Δικηγορικός Σύλλογος άλλωστε θα μπορούσε να θεσπίσει διαφορετικούς κώδικες και το κύρος του θα κρινόταν από την εφαρμογή του.
6. σκέψεις του τύπου “όταν δεν έχουμε να πληρώσουμε το φόρο και τα ταμεία αυτά θα σκεπτόμαστε”. Ε λοιπόν ναι. Τότε καλύτερα. Διότι όταν το χρήμα ρέει ποιός σκέπτεται τις ηθικές και τα τοιαύτα? Τώρα είναι η ώρα που οι πολλοί δεν έχουν να χάσουν και τίποτε…
7. έχουμε! αυτόν του 1980.. που ισχύει σύμφωνα με το Νέο Κώδικα

Σκεφτείτε όμως πώς θα ήταν αν υπήρχε ένας πραγματικός τέτοιος Κώδικας για κάθε Σύλλογο? πόσοι θα αρνιόντουσαν να συμβληθούν αν τους ζόριζε? Πόσο πολύ θα πονούσαν οι συνήθεις συγκρούσεις συμφερόντων που όμως αποτελούν καθεστώς στη χώρα μας? Σκεφθείτε μόνον λέω εγώ τώρα ….

ιδού και μερικά υποδείγματα Κωδίκων: Του Αmerican bar association, 

της law society UK,  της Κύπρου, και τόσοι άλλοι. Αλλά αυτά αρκούν για σήμερα. για συμπεριφορές και αξίες θα μιλάμε τώρα…

Ας σκοτώσουμε όλους τους δικηγόρους

23 Oct Ας σκοτώσουμε όλους τους δικηγόρους

Posted at 15:00h in Και οι νομικοί έχουν ψυχή by Ελένη Τροβά

Θα μπορούσε να είναι προσωπική υπόθεση, μια δολοφονία σαν όλες τις άλλες. Για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάποιος ενδεχόμενος δολοφόνος. Έρωτες, πάθη, οικογενειακές διαφωνίες, εκδίκηση, ζήλια, μια τυχαία ληστεία μπορεί να οπλίσουν το χέρι κάποιου και να  δολοφονηθεί ένας δικηγόρος. Είναι όμως ίδιος ο φόνος ενός δικηγόρου με τους άλλους?

Ανάμεσα στα εγκλήματα του Ποινικού Κώδικα θα μπορούσε να υπάρχει και εξειδικευμένη μορφή ανθρωποκτονίας, αυτή του δικηγόρου όπως αποδεικνύουν οι ειδήσεις ακόμη και οι πολύ πρόσφατες. Και όχι του προσώπου που τυχαίνει να είναι και δικηγόρος. Η δολοφονία κάποιου επειδή είναι δικηγόρος.  Οι περιπτώσεις δεν είναι λίγες. Και στην Ελλάδα και διεθνώς.

Άλλωστε το έγραψε και ο Σαίξπηρ: ας σκοτώσουμε όλους τους δικηγόρους (William Shakespeare‘s Henry VI, Part 2, Act IV, Scene 2. The full quote is “The first thing we do, let’s kill all the lawyers”) Γνωστή φράση του Σέξπηρ αν και ιδιαίτερα αντιφατική και σχολιασμένη ( Gershman, Jacob. “To Kill or Not to Kill All the Lawyers? That Is the Question”. Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Retrieved 2016-03-01),  “‘Kill the Lawyers,’ A Line Misinterpreted”. The New York Times. 1990-06-17. ISSN 0362-4331. Retrieved 2016-03-01 κλπ).

Μόνο τα τελευταία χρόνια λοιπόν

• Στην Κυπαρισσία δολοφονήθηκε ο δικηγόρος Σπύρος Ιωάννου .
• Ο Ταχίρ Ελτσί, ένας από τους πιο επιφανείς φιλοκούρδους δικηγόρους, έδινε συνέντευξη τύπου. Λεπτά μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του, ο Ελτσί έπεφτε νεκρός, την ώρα που η αστυνομία και Κούρδοι ακτιβιστές συγκρούονταν.
• Τη διεξαγωγή πλήρους έρευνας ζήτησαν από τις κινεζικές αρχές εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, σχετικά με το θάνατο της δικηγόρου και ακτιβίστριας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Cao Shunli. Η Shunli αγωνιζόταν από το 2008 για μεγαλύτερη διαφάνεια αλλά και περισσότερη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, επηρεάζοντας πολλούς Κινέζους. Στις 14 Σεπτεμβρίου, συνελήφθη από αξιωματούχους της χώρας, πριν από την επιβίβαση της σε πτήση από το Πεκίνο προς τη Γενεύη, όπου επρόκειτο να λάβει μέρος σε σεμινάριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η τύχη της ήταν άγνωστη για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι που αργότερα έγινε γνωστό ότι κατηγορήθηκε για προβοκάτσια.
• Δικηγόρος εταιριών δολοφονείται πρόσφατα στην Ατλάντα βίαια http://abcnews.go.com/US/lawyer-targeted-broad-daylight-killing-police/story?id=46567899
• Ο δικηγόρος U Ko Ni, σύμβουλος σε υψηλό επίπεδο της Εθνικής Λίγκας για τη Δημοκρατία δολοφονήθηκε βίαια με μία σφαίρα στο κεφάλι επιστρέφοντας από την Ινδονησία. Ο δικηγόρος αυτός ασχολείτο με την τροποποίηση του Συντάγματος της Myanmar  το Φεβρουάριο του 2017. Ενας συνάδελφός του δήλωσε ότι η σφαίρα αυτή δεν ήταν μόνον για εκείνον. Σκότωσε κάθε δικηγόρο.

Η δολοφονία του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου προξένησε μεγάλη συγκίνηση καθώς ήταν ένας γλυκός και συμπαθής άνθρωπος για τον οποίο πραγματικά δεν μπορούσε να υπάρξει καμία υποψία. Βία γι’αυτόν? Μια σφαίρα στην καρδιά? Άφωνος ο νομικός κόσμος διερωτάται. Η δολοφονία του δικηγόρου επειδή είναι δικηγόρος άλλη μια φορά.

Γιατί άραγε όμως η φαντασίωση της δολοφονίας των δικηγόρων εκφράσθηκε από το Σαίξπηρ? Και μάλιστα όλων?

Ίσως γιατί θεωρούνται από το κοινό αίσθημα ως υπεύθυνοι για τη μη απόδοση δικαιοσύνης, για την αθώωση κάποιου που θεωρούν ένοχο, για τη ματαίωση των προσδοκιών των πολιτών απέναντι στη δικαιοσύνη.

Ίσως γιατί πάλι θεωρούν ότι είναι υπεύθυνοι για την απόδοση δικαιοσύνης που για πολλούς δεν είναι επιθυμητή.

Ίσως γιατί η δουλειά τους είναι η δικαιοσύνη από την πλευρά του ανθρώπου. Ίσως κυρίως αυτό το τελευταίο. Καθώς με τη δικαιοσύνη ασχολούνται και οι δικαστές και ο νομοθέτης και τόσοι άλλοι. Όμως το να στέκεσαι από την πλευρά του ανθρώπου, κατά τα ψέματα, συχνά σε ταυτίζει μαζί του. Είτε είναι ποινικά υπεύθυνος, είτε είναι οικονομικά ισχυρός…

Το μίσος στοχεύει στο δικηγόρο χωρίς κανένα εμπόδιο. Ο γιατρός ας πούμε κάποτε σώζει ζωές. Ο παπάς βοηθά στα της άλλης ζωής. Ο έμπορος ικανοποιεί τις επιθυμίες. Ο δικηγόρος τι κάνει?

Ο θάνατος του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου είναι  άδικος όπως ο θάνατος κάθε δικηγόρου που δολοφονείται. Είναι μια σφαίρα για κάθε δικηγόρο. Ο στόχος του δολοφόνου όμως δεν επιτυγχάνεται. Και όλους αν μας σκοτώσουν η δικαιοσύνη θα συνεχίσει να αποδίδεται βίαια, σκληρά, αλλά απλώς χωρίς εμάς. Η θεία δικαιοσύνη όπως ξέρουμε δεν γνωρίζει δικηγόρο. Μόνος βρίσκεσαι ενώπιον της αιώνιας δικαιοσύνης. Αρκεί για να εκβιάζεσαι λοιπόν για μια ολόκληρη ζωή.

Αν ο Σαίξπηρ πετύχαινε το όραμά του το δίχως άλλο πολλοί πιστεύουν και το δηλώνουν ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Μα την αλήθεια ίσως θα έπρεπε για μια στιγμή να το φαντασθούμε και να κάνουμε και τους άλλους να το φαντασθούν ιδίως αυτούς που εύχονται την εξαφάνιση του κλάδου. Η δικαιοσύνη θα συνέχιζε να αποδίδεται… απλώς χωρίς δικηγόρο, χωρίς καμία υπεράσπιση, χωρίς καμία ελπίδα διαφυγής από αυτήν η οποία ως γνωστόν είναι και τυφλή.

Μιχάλη θα λείψεις σε όλους. Μαζί σου πήρες ένα κομμάτι από εμάς. Αυτό που πολλοί θέλουν να δολοφονήσουν.

συνέντευξη με έναν υποψήφιο πρόεδρο ΙΙ

11 Oct συνέντευξη με έναν υποψήφιο πρόεδρο ΙΙ

Posted at 10:02h in Ο φιλοξενούμενος by Ελένη Τροβά

Ο Βασίλης Βραχιώτης θεωρεί ότι το ζήτημα των δικηγόρων “Επείγει”. Εκανε λοιπόν το βήμα να διεκδικήσει τη θέση του Προέδρου του ΔΣΑ στις επικείμενες εκλογές. Με χαρά μου είδα ένα συνάδελφο που γεννήθηκε το 1970 να έχει τόση αυτοπεποίθηση και κέφι, να έχει κάνει εξαιρετικές σπουδές,  να εργάζεται δυναμικά εδώ και χρόνια και να μετέχει πολλών επιστημονικών συλλόγων. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά προς το παρόν είναι όμως φίλος ενός πολύ καλού μου φίλου, του Ντίνου του Ρόβλια. Ετσι στη γιορτή αυτή των δικηγόρων, όπως μου έμαθε ο πατέρας μου από τα παλιά χρόνια, μοιραζόμαστε θέσεις, ιδανικά, και απόψεις για τη δικαιοσύνη και τους δικηγόρους ανεξάρτητα σε ποιό συνδυασμό μετέχουμε. Είναι γνωστό πιά ότι θα στηρίξω τον Παναγιώτη Περάκη, αλλά εξίσου γνωστό είναι ότι και ο Περάκης και εγώ σεβόμαστε ιδιαίτερα τους άλλους συναδέλφους και θα χαρούμε με τη χαρά τους. Ιδού λοιπόν οι θέσεις του Βασίλη Βραχιώτη στις δύσκολες νομίζω ερωτήσεις που του έθεσα: 

Πείτε μας με τρείς προτάσεις ποιος είστε και ποια είναι τα σχέδιά σας για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Μάχιμος δικηγόρος, που ουδέποτε αναζήτησα, αντιθέτως πολλές φορές αρνήθηκα, οποιαδήποτε έμμισθη θέση, για το λόγο ότι είμαι λάτρης της ελεύθερης δικηγορίας.

Εκ φύσεως ενεργός πολίτης, ακριβώς γιατί δεν μου αρέσει να αποφασίζουν οι άλλοι για μένα χωρίς εμένα.

Όταν έγινα δικηγόρος, ήταν η στιγμή που πραγματοποίησα το αυτονόητο για τον εαυτό μου, διότι αν και ήμουν καλός στις θετικές επιστήμες, ουδέποτε με φαντάστηκα κάτι άλλο. Η αγάπη μου για τη δικηγορία είναι και ο μόνος λόγος που με ωθεί στην ενασχόληση με τα του Δικηγορικού Συλλόγου.

Οραματίζομαι δικηγόρους, εξέχουσες προσωπικότητες της κοινωνίας μας, ανεξάρτητους υπερασπιστές των δικαιωμάτων του πολίτη, με κύρος, βαθιά μόρφωση και προπάντων αξιοπρέπεια.

Για την επόμενη μέρα, θεωρώ ότι ως Σύλλογος οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε την υπέρμετρη συρρίκνωση του πραγματικού εισοδήματος του δικηγόρου, ως αποτέλεσμα της πέρα από κάθε λογική υψηλής φορολόγησης και των εξωπραγματικών-αντισυνταγματικών ασφαλιστικών εισφορών, σε συνδυασμό με την τεχνητή μείωση της ύλης μας. Εξίσου σημαντικά προβλήματα είναι η επί τα χείρω, σε ποιότητα και ταχύτητα, απονομή της Δικαιοσύνης και ο υπερπληθυσμός των δικηγόρων, που αναμφισβήτητα πλήττει και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Με τους συνεργάτες μου έχουμε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις, προσβλέποντας σε βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες λύσεις για το σύνολο των δικηγόρων, με ιδιαίτερη μέριμνα για τους νέους συναδέλφους μας.

Τα μεταπτυχιακά σήμερα εκτιμώνται ως υποχρεωτικά για τους νέους δικηγόρους. Εσείς τι μεταπτυχιακές σπουδές έχετε?

Προσωπικά, αν και έχω κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών στο Εργατικό Δίκαιο και μου απονεμήθηκε ο τίτλος του υποψήφιου διδάκτορα στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με «κέρδισε» η μάχιμη δικηγορία και το Ποινικό Δίκαιο. Σαφέστατα οι μεταπτυχιακές σπουδές για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ενασχόλησης είναι πλεονέκτημα, πιστεύω όμως ότι ο πλέον αξιοζήλευτος μεταπτυχιακός τίτλος για κάθε νέο συνάδελφο είναι η εμπειρία που αποκτάται στις αίθουσες των δικαστηρίων, στη σύνταξη των δικογράφων και στη διαρκή παράσταση στο πλευρό του πολίτη.

Ασκείτε το επάγγελμα και σε ποιον τομέα ακριβώς?

Τις μέρες αυτές συμπληρώνω 20 χρόνια δικηγορίας, ασχολούμενος όπως προανέφερα κυρίως με το Ποινικό και κατά δεύτερο λόγο με το Εργατικό Δίκαιο. Παραταύτα, τολμώ να πω ότι όλα αυτά τα χρόνια, με τους συνεργάτες μου, χειρίστηκα υποθέσεις που καλύπτουν όλο το φάσμα της δικηγορίας και με παραστάσεις σε Δικαστήρια όλων των βαθμίδων.

Τι ήταν αυτό που δεν θα κάνατε ποτέ κατά την άσκηση του επαγγέλματός σας?

Δεν θα έκανα ποτέ αυτό που δεν κάνω και ως άνθρωπος, δηλαδή να εξαπατήσω τον «συνομιλητή» μου είτε αυτός έχει την ιδιότητα του γνωστού ή φίλου είτε την ιδιότητα του εντολέα. Η σχέση δικηγόρου-πελάτη δε μπορεί και δεν πρέπει να έχει «ψιλά γράμματα» και δυσδιάκριτα όρια, αλλά να είναι διάφανη και ξεκάθαρη σε όλα τα επίπεδα της. Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει και για το συνάδελφο είτε αντίδικο είτε συνεργάτη.

Σε τι πιστεύετε ότι διαφέρει η πρότασή σας από αυτή των λοιπών υποψηφίων?

Σέβομαι όλους τους συνυποψηφίους μου και ενημερώνομαι για τις θέσεις τους. Οφείλω όμως να τονίσω ότι το πρόγραμμα που θα παρουσιάσουμε με το συνδυασμό «ΕΠΕΙΓΕΙ» δίνει όραμα για το μέλλον, με έμφαση στην τεκμηρίωση και στο ρεαλισμό των προτάσεων, προκειμένου να είναι εφικτές οι προτεινόμενες λύσεις. Προτάσεις και θέσεις που είναι προϊόν συλλογικής και επίπονης εργασίας, από έμπειρο και με γνώση των προβλημάτων επιτελείο το οποίο, αν και έχει καταβολές που καλύπτουν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος, έχει το πλεονέκτημα της πλήρους ανεξαρτησίας σκέψης και δράσης χωρίς καμία απολύτως κομματική εξάρτηση ή αγκύλωση. Τα στοιχεία αυτά θεωρώ ότι έχει ανάγκη η συλλογική μας εκπροσώπηση, η οποία για αρκετά χρόνια ήταν δέσμια παλαιοκομματικών λογικών, προσωπικών φιλοδοξιών και αναποτελεσματικών δράσεων.

Τι θα λέγατε σε ένα δικηγόρο που λίγο πριν διαγράφθηκε από το ΔΣΑ μην αντέχοντας τις δαπάνες του επαγγέλματος?

Σίγουρα είναι λυπηρό και ελπίζω την επόμενη τετραετία, αν οι συνάδελφοι με τιμήσουν με την ψήφο τους, οι παράγοντες που οδήγησαν τους δικηγόρους στην ανέχεια, την έξοδο από το επάγγελμα και την περιθωριοποίηση ή τη μετανάστευση, να εκλείψουν. Έχοντας την εμπειρία, τη γνώση και παράλληλα τη διάθεση για έργα και όχι λόγια, πιστεύω ότι μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση.

Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο δικηγόρο?

Η δικηγορία είναι τρόπος ζωής. Πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, να αφιερώνεις χρόνο στο διάβασμα και την ενημέρωση, να μη διστάζεις να ρωτάς και, κυρίως, να είσαι συνεπής και ειλικρινής με τον εντολέα ή το συνεργάτη σου. Σαφέστατα, απαιτείται θάρρος στην έκφραση της γνώμης, αλλά και επίγνωση της βαρύτητας του λειτουργήματος που υπηρετούμε. Αυτά τα χαρακτηριστικά κάνουν έναν δικηγόρο να ξεχωρίζει και να καταξιώνεται επαγγελματικά.  Τέλος, θα πρότεινα στους νέους να μην αφήσουν, σε αυτές τις εκλογές, άλλους να αποφασίσουν για το μέλλον τους.

1. Γιατί πιστεύετε ότι κατεβαίνουν στις εκλογές αυτές τόσα πολλά ψηφοδέλτια?

Σημεία των καιρών. Το σίγουρο είναι ότι δεν αντιπροσωπεύουμε όλοι και δεν προτείνουμε όλοι τα ίδια πράγματα. Δεν έχουμε όλοι την ίδια γνώση και εμπειρία, δεν προτάσσουμε όλοι το συλλογικό συμφέρον, δεν ξεκινάμε όλοι από το ίδιο σημείο. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις παθογένειες του παρελθόντος και τις παλαιοσυνδικαλιστικές αντιλήψεις, είμαστε άξιοι της τύχης μας

Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει τόσο μεγάλη αποχή στις εκλογές του ΔΣΑ από τους δικηγόρους?

Στους δικηγόρους κυριαρχεί η απογοήτευση. Τα τελευταία χρόνια, οι όποιες προσδοκίες διαψεύστηκαν. Ο Δ.Σ.Α. απώλεσε τον θεσμικό βηματισμό του, η λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου απαξιώθηκε, με αποκορύφωμα τις πολύμηνες αναποτελεσματικές αποχές μας. Οι αγώνες δόθηκαν με λάθος τρόπο και σε λάθος «γήπεδο», όπως πολλές φορές είχα επισημάνει στο ΔΣ. ΕΠΕΙΓΕΙ ο Σύλλογος να αποτελέσει την ομπρέλα προστασίας των δικηγόρων και να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του. ΕΠΕΙΓΕΙ οι συνάδελφοι να ορθώσουν το ανάστημά τους συμμετέχοντας στις εκλογές και να επιλέξουν τον καταλληλότερο.

Ποια είναι η άποψή σας για τις εισπρακτικές δικηγορικές εταιρίες ?

Στην Ελλάδα είσαι ή δεν είσαι ότι δηλώνεις. Συνεπώς, στην ερώτηση αυτή, η απάντηση είναι ότι οι δικηγορικές εταιρίες θα πρέπει να λειτουργούν ως δικηγορικές και οι εισπρακτικές, ως εισπρακτικές και να κρίνονται αναλόγως. Η νομοθεσία πρέπει να εφαρμόζεται και να διασφαλίζει το καλύτερο για τον πολίτη. Όπου αυτό δε συμβαίνει δημιουργούνται προβλήματα. Δεν πρέπει να συγχέονται οι δικηγορικές εταιρίες με τις εισπρακτικές.

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας όνειρο αν εκλεγείτε πρόεδρος του ΔΣΑ?

Ο Έλληνας δικηγόρος να αποκτήσει τη δύναμη και το κύρος που του αρμόζει. Ο Δ.Σ.Α. να γίνει οδηγός των εξελίξεων προς όφελος των δικηγόρων και των πολιτών. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και γνωρίζω πολύ καλά ότι ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, οι δικηγόροι δίνουν αγώνα επιβίωσης. Αποτελεί στοίχημα ζωής να επιστρέψει στους δικηγόρους το χαμόγελο.

Τελειώνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω που μου προσφέρατε την ευκαιρία και το βήμα να μοιραστώ, με εσάς και τους αναγνώστες σας, τις σκέψεις μου.

Βασίλη Βραχιώτη σου ευχόμαστε καλή επιτυχία και προσωπικά η εκλογική αυτή διαδικασία να μου προσφέρει ένα νέο φίλο.

τα καλά νέα

Αρκετά πικρά και δύσθυμα ακούγονται αυτό τον καιρό για τους δικηγόρους και τα προβλήματά τους. Ισως περισσότερα από όσα αξίζουμε. Και για να γίνω πιό σαφής:
1. ποτέ οι δικηγόροι δεν είχαν την εκπαίδευση, τη γλωσσομάθεια και την γενικότερη παιδεία που έχουν σήμερα σε τόσο μεγάλο μάλιστα βαθμό. Οχι όλοι προφανώς. Αλλά πολύ περισσότεροι από ότι στο παρελθόν. Κάποτε αρκούσε να ξέρεις γερμανικά για να έχεις σπουδαία πελατεία. Οχι πολύ παλιά πρέπει να πω. Τώρα γερμανικά ξέρουν πάμπολλα παιδιά!
2. ποτέ στη δικηγορία δεν μετείχαν τόσες γυναίκες όσο σήμερα. Δεν έχει κατακτηθεί το καλύτερο ακόμη. Ομως στα δικαστήρια τα κορίτσια είναι παντού. Και όταν πιάνει κανείς τις πολλές θέσεις σίγουρα θα φτάσει και στην κορυφή. Χωρίς να είναι κόρη, σύζυγος, γκόμενα ή συγγενής όπως συμβαίνει στην πολιτική. Με το σπαθί της μόνον. Εκτός από κυρίες, σκίζουν δυναμικά και γκέι, και λεσβίες χωρίς να πρέπει να κρύψουν τις επιλογές τους. Σε ένα επάγγελμα που μέχρι χθες ανήκε στους άνδρες. Η αξία επιβάλλεται σιγά σιγά. Και το φύλο έρχεται δεύτερο.
3. ποτέ στη δικηγορία δεν υπήρχαν τόσα φτωχόπαιδα που προκόβουν και διακρίνονται. το επάγγελμα ήταν ένα αστικό επάγγελμα για εύπορους και συνήθως διαδόχους κάποιων γνωστών πατεράδων. Σήμερα εύποροι γνωστοί δικηγόροι προσπαθούν να ορίσουν διαδόχους εις μάτην. Οχι γιατί δεν έχουν κατάλληλα τέκνα. Αλλά γιατί και τα τέκνα των άλλων, τα τέκνα του καθενός, ξεχωρίζουν και τα καταφέρνουν. Ευτυχώς τα καταφέρνουν και οι διάδοχοι, γιατί όχι?
4. ποτέ στη δικηγορία η Ελλάδα δεν έδωσε τόσους διεθνείς πρωταγωνιστές όσους έχει προσφέρει σήμερα. από το γραφείο μου μόνον πέρασαν ασκούμενοι που διαπρέπουν στην Ελβετία, στην Ολλανδία και σε κάθε άκρη της γης. Τον καιρό του "εγνωσμένου κύρους" όπως λένε οι γκρινιάριδες ζήτημα ήταν να έχεις πάει στο Παρίσι για ψώνια.
5. ποτέ η δικηγορία δεν είχε τόσα διδακτορικά, τόσους πανεπιστημιακούς παρόντες στο επάγγελμα, τόσους μορφωμένους ευρύτερα ανθρώπους. Δε συζητώ για μάστερ και τέτοια. Τα διεθνή και τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν γεμίσει ελληνάκια δικηγοράκια που παίρνουν τα σώβρακα των πάντων. Και δουλεύουν και από πάνω. ας δούμε και αυτά τα παιδιά. Οι νέες τεχνολογίες είναι αυτονόητες όταν τον καιρό που εγώ ξεκίνησα αρκούσε η πέννα και η μούρη. Ολοι με λαπτοπάκια και με βάσεις δεδομένωνη σε καθημερινή χρήση.
6. ποτέ η δικηγορία δεν επέτρεπε τόση ελευθερία και τόσες επιλογές. όφειλες να δουλεύεις σε συγκεκριμένη γειτονιά, να έχεις ένα γραφείο συγκεκριμένου τύπου, να ντύνεσαι με συγκεκριμένο τρόπο. Ο Λυκουρέζος φόραγε τιράντες και ήταν θέμα. τώρα όλοι μπορούν να ξεχωρίσουν και να είναι αποδεκτοί. Σπουδαία γραφεία είναι σε κάθε άκρη της πόλης. Δικηγόροι κυκλοφορούν με μηχανές και σακίδια. Με πολύ χαμόγελο και όχι σοβαροφάνεια. Δείτε τους. δεν κυκλοφορεί μονάχα η ψώρα και η πίκρα αν και υπάρχει και αυτή.
7. ποτέ οι δικηγόροι δεν συνεργάζονταν όσο σήμερα. Σε εταιρίες, σε κοινές εγκαταστάσεις. Ισως οι περισσότερες προσπάθειες να γίνονται αργά και με δυσκολία. Ισως να υπάρχουν αλλαγές στους πρωταγωνιστές και εκμετάλλευση των νεώτερων. Ισως πολλά από όσα γράφονται και λέγονται να είναι φούμαρα. Ομως γίνονται και πολλά. Παλαιά ο άριστος των δικηγόρων Παρασκευάς μόνος κυκλοφορούσε, μόνος έγραφε, μόνος υπέγραφε. Με το ίδιο γκρί κοστούμι. Δείτε τώρα πόσες εταιρίες και πόση εξειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς.
8. ποτέ οι δικηγόροι δεν περιφρονούσαν τα πολιτικάντικα και τα συνδικαλιστικά όσο σήμερα. παλεύουν μόνοι τους και ότι καταφέρουν. πολλοί αποσύρονται και αλλάζουν δουλειές. Και διαπρέπουν και εκεί. Ο συμφοιτητής μου μόνον ο Χάρης Γούλιος, ο Σπύρος Φράγκος και τόσοι άλλοι σκίζουν αλλού. Πώς άλλωστε?
9. και ένα τελευταίο. Ποτέ η δικηγορία δεν έφτειαξε τόσους εύπορους δικηγόρους όσο συμβαίνει σήμερα. Κάποτε όφειλες να ξεκινήσεις εύπορος και να παραμείνεις αν τα κατάφερνες. Τώρα βλέπεις πρόοδο στο οικονομικό σκέλος από πολλούς. Από τη δουλειά που φορολογείται 80%. Με τεράστια δυσκολία. Αλλά η δικηγορία παράγει πλούτο και βελτιώνει τις συνθήκες ζωής. Οι περισσότεροι μάλιστα επώνυμοι και παρόντες δικηγόροι, πλούτισαν από το επάγγελμά τους. Υπάρχουν φυσικά και λαμόγια. και κλέφτες. αλλά υπάρχουν και πολλοί που γύρισαν τη μοίρα τους. και την έφτειαξαν στα μέτρα τους. Οπως και πολλοί ξεπέφτουν.
Αυτά για σήμερα γιατί η μίρλα δείχνει γήρας και δεν αξίζει σε όλους. Μήπως και τα καλά νέα πρέπει να ακούγονται και να εκπροσωπούνται?