ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Ιδού το νέο νομοσχέδιο για τα Ιστολόγια

Πληροφορούμαι ότι η νομοθετική ρύθμιση ετοιμάζεται έχει το ακόλουθο περιεχόμενο:

«Ιστολόγια νοούνται ηλεκτρονικοί τόποι αναρτήσεως σκέψεων, απόψεων και εικόνων εφόσον αφορούν τούτον εδώ τον κόσμο.

Σκέψεις νοούνται τα προϊόντα των ανθρωπίνων εγκεφάλων που παραμένουν εν ζωή και έχουν δείκτη νοημοσύνης άνω του 40.

Σκέψεις με περιεχόμενο σκωπτικό, πορνογραφικό, χαριτωμένο, υβριστικό, ταξειδιωτικό, πολιτικοκοινωνικό, τσαντισμένο, ή άλλο λογίζονται ως παράνομες πράξεις και τιμωρούνται με φυλάκιση εγκεφάλων σε ειδικές φυλακές που τώρα ετοιμάζονται με ΣΔΙΤ (οι Απαγορευμένες Σκέψεις).

Απαγορευμένες Σκέψεις διατυπωμένες σε ιστολόγια τιμωρούνται με κάθειρξη μέχρι 35 ετών σε ειδικές φυλακές που θα ετοιμασθούν κατεπειγόντως με απευθείας ανάθεση σε ξερονήσια χωρίς ΣΔΙΤ. Επιτρέπονται οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις για λόγους δημοσίου συμφέροντος για την κατασκευή ανάλογων φυλακών.

Σκέψεις θαυμασμού και έκφρασης δέους επιτρέπονται εφόσον αφορούν πρόσωπα εγνωσμένου κύρους (οι Επιτρεπόμενες Σκέψεις).

Οι Επιτρεπόμενες Σκέψεις που διατυπώνονται σε Ιστολόγια τυγχάνουν δημοσίου επαίνου και προτείνονται για βράβευση από την Ειδική Ακαδημία Καλώς Σκεπτομένων Ιστολόγων που ιδρύεται με τον παρόντα.

Σχόλια σε ιστολόγια επί των ως άνω Απαγορευμένων Σκέψεων τιμωρούνται με χρηματική ποινή έως 5.000.000 ευρώ που κατατίθενται σε τράπεζα Α κατηγορίας (γνωστοί και μη εξαιρετέοι αριθμοί). Τα ποσά αυτά θα διατεθούν για την ανέγερση του Νέου Μουσείου Φιλήσυχου Πολίτη.

Συστήνεται Περισπούδαστη Ανεξάρτητη Πανελλήνια Αρχή Καταπολέμησης Ιστολογίων (ΠΑΠΑΚΙ) αποτελούμενη από 45 τριανταπεντάχρονους και 56 τριανταπεντάχρονες, επιτρεπομένων και 35άχρονων λεσβιών και γκει, που θα προσληφθούν εφόσον προσκομίσουν κατάλληλο DVD βεβαίωσης ήθους και εγνωσμένης ποιότητας. Tα μέλη της ΠΑΠΑΚΙ θα προσληφθούν εκτός ΑΣΕΠ και με Υπουργική Απόφαση θα ρυθμισθούν οι αποδοχές τους οι οποίες δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν αυτές του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Εδρα της ΠΑΠΑΚΙ ορίζεται η πλατεία Συντάγματος (στα σκαλιά των ΕΜΟ).

Σε επώνυμους ιστολόγους αφαιρείται η άδεια εργασίας και η άδεια παραμονής (Γκάζι ακούς?) αν σκέπτονται πλέον του επιτρεπομένου και αν οι σκέψεις τους συνιστούν Απαγορευμένες Σκέψεις.

Ανώνυμοι ιστολόγοι εφόσον δεν διατυπώνουν Επιτρεπόμενες Σκέψεις θα αποκαλύπτονται με μπλογκοπαγίδες που θα χρηματοδοτηθούν με ΣΔΙΤ. Ως μπλογκοπαγίδα νοείται κάθε μέσον συλλήψεως των ανωνύμων ιστολόγων.

Δημιουργείται ασυμβίβαστο για την εκλογή στο κοινοβούλιο σε ιστολόγους που αναρτούν περισσότερα των 2 ποστ το χρόνο.

Πρόεδροι κομμάτων, βουλευτές, και αρχιερείς ασχολούμενοι παντοιοτρόπως με τα ιστολόγια καθαιρούνται πάραυτα και θεωρούνται ως μηδέποτε εκλεγέντες καθ’οιονδήποτε τρόπο σε ανάλογη θέση. Σε στρατιωτικούς ξηλώνονται πάραυτα οι σαρδέλλες ωσεί Ντρέυφους.

Ασυμβίβαστο για την ανάληψη δημοσίων συμβάσεων δημιουργείται σε ιστολόγους που ασχολούνται με θέματα οικολογικής φύσεως. Οι ιστολογοι αυτού με το παρόν χαρακτηρίζονται Βασικοί Μέτοχοι και εμπίπτουν στις διατάξεις του Συντάγματος περί Βασικού Μετόχου.

Χιουμοριστικά ιστολόγια απαγορεύονται και επιτρέπεται κάθε μέτρο εναντίον τους συμπεριλαμβανομένου του ανασκολοπισμού.

Κάθε ιστολόγιο υποχρεούται να φέρει ειδικό σήμα που θα απονέμει η ΑΠΑΚΙ για το είδος και το περιεχόμενό του από το οποίο να προκύπτει ότι ο χρήστης είναι ενήλικος και απευθύνεται σε ενηλήκους. Πιτσιρίκοι και Μωράκια διαγράφονται από την μπλογκόσφαιρα 10 μέρες από της ισχύος του παρόντος

Ιατρικά και νομικά ιστολόγια καταργούνται δια του παρόντος και οι σε αυτά επωνύμως αναφερόμενοι διαγράφονται από τους οικείους συλλόγους.

Επιτρέπεται η κατάσχεση υλικού που αφορά Σκέψεις και Ιστολόγια συμπεριλαμβανομένων και των εγκεφάλων. Επιτρέπεται επίσης η κατάσχεση συναισθημάτων, συμπεριλαμβανομένων και των συναισθημάτων αγανάκτησης, αηδίας και αυταπάρνησης.

Η παρούσα να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».

Εισηγητική έκθεση:

Σαν πολύ γυρεύοντας το πάτε μάγκες!

Κατά πληροφορίες μας το νομοσχέδιο προωθείται επειγόντως και θα ψηφισθεί πριν την Καθαρά Δευτέρα για να μην προλάβουν οι ιστολόγοι και οι σκεπτόμενοι να αναρτήσουν αετό.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

101 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Με την καταμέτρηση των ψήφων των υποψηφίων συμβούλων εχθές 26 Φεβρουαρίου ολοκληρώθηκαν οι εκλογές του ΔΣΑ του 2008.

Τα αποτελέσματα είναι πλέον γνωστά και οι υποψήφιοι έχουν πλέον λόγους να είναι ευχαριστημένοι ή δυσαρεστημένη. Όλοι μας όμως είμαστε απογοητευμένοι από τον τρόπο, με τον οποίο διενεργήθηκαν οι εκλογές για ακόμη μία φορά.

Προσωπικά μετείχα σε αυτές τις εκλογές ως υποψήφιος με το ΔΙΚΑΙΟΡΑΜΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ και τον υποψήφιο πρόεδρο Νικόλα Κανελλόπουλο.

Αισθάνομαι την ανάγκη από τούτο το βήμα να ευχαριστήσω:

τους 101 συναδέλφους που με τίμησαν με την ψήφο τους

το Νικόλα που με τίμησε με την εμπιστοσύνη του

τους συνυποψήφιους με το ΔΙΚΑΙΟΡΑΜΑ για την πολύ ωραία παρέα και το κέφι, με το οποίο διεξήγαμε τον προεκλογικό μας αγώνα. Προσωπικά πιστεύω ότι μέσα από την προσπάθεια αυτή κέρδισα πολλούς καινούριους φίλους και για αυτό είμαι ευγνώμων

Επίσης θα ήθελα να συγχαρώ τους συμβούλους που εξελέγησαν και να ευχηθώ στους υποψήφιους προέδρους καλή επιτυχία για το δεύτερο γύρο.

Παναγιώτης Σκουρής

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΣΑ 2008

Την προσεχή Κυριακή και Δευτέρα (24 και 25 Φεβρουαρίου 2008) οι δικηγόροι καλούμαστε να επιλέξουμε τον Πρόεδρο και τα Μέλη του ΔΣ του Δικηγορικού μας Συλλόγου.

Προσωπικά μετέχω στη διαδικασία αυτή ως υποψήφιος σύμβουλος του ΔΣΑ με το συνδυασμό ΔΙΚΑΙΟΡΑΜΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ και υποψήφιο πρόεδρο του Νικόλα Κανελλόπουλο.

Θα ήθελα από το βήμα αυτό να καλέσω όλους τους συναδέλφους να προσέλθουν την Κυριακή και τη Δευτέρα και να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, όσο απογοητευμένοι και αν νιώθουν. Είναι άλλωστε η μεγάλη γιορτή των δικηγόρων οι εκλογές.

Στη γιορτή αυτή εύχομαι σε όλους τους συνδυασμούς και τους συναδέλφους καλή επιτυχία. Είθε να γίνει πρόεδρος ο καλύτερος και να έχουμε το συμβούλιο που αξίζει στο ρόλο που μας εμπιστεύτηκε η κοινωνία.

Στο Νικόλα που αγωνίζεται όλα αυτά τα χρόνια θα ήθελα να ευχηθώ την καλύτερη δυνατή επιτυχία και τη δικαίωση των στόχων και των προσπαθειών του.

Στην ομάδα του «ΔΙΚΑΙΟΡΑΜΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ» (υποψήφιους με το συνδυασμό και μη) θα ήθελα να δώσω την υπόσχεση ότι θα παραμείνουμε μια παρέα και μετά τις εκλογές.

Καλή ψήφο, καλά αποτελέσματα και καλή επιτυχία σε όλους

Παναγιώτης Σκουρής

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Στη γιορτή των δικηγόρων: Καλή Επιτυχία!!!!!!!!!

Την άλλη κυριακή έχουμε εκλογές!

13 συνδυασμοί στις εκλογές του ΔΣΑ

Στις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 24 και 25 Φεβρουαρίου 2008 για την ανάδειξη νέου προέδρου και νέου Διοικητικού Συμβουλίου στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών θα συμμετάσχουν 11 συνδυασμοί με υποψήφιο πρόεδρο και δύο χωρίς υποψήφιο πρόεδρο.

Οι υποψηφιότητες έκλεισαν στις 31/1/2008 και στις εκλογές του ΔΣΑ (οι επαναληπτικές θα γίνουν 2 και 3 Μαρτίου 2008), θα συμμετέχουν:

1) «Αυτόνομοι Μαχόμενοι Δικηγόροι» υποψήφιος πρόεδρος: Γεώργιος Μαραγκός,

2) «Δικηγορική Παρουσία» υποψήφιος πρόεδρος: Δημήτριος Παξινός,

3) «Ώρα Δικηγόρων» υποψήφιος πρόεδρος: Μιχαήλ Ζαφειρόπουλος,

4) «Δικηγόροι σε Κίνηση»,

5) «Δικηγορικός Σύνδεσμος» υποψήφιος πρόεδρος: Δημήτριος Χατζημιχάλης,

6) «Ενωτική Κίνηση Δικηγόρων» υποψήφιος πρόεδρος: Θεόδωρος Σχινάς,

7) «Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας»,

8) «Αγωνιστική Συμπαράταξη Δικηγόρων (Α.Σ.Δ.)» υποψήφιος πρόεδρος: Εμμανουήλ (Μανώλης) Κοκκινάκης,

9) «Δικηγορικός Δεσμός» υποψήφιος πρόεδρος: Δημήτριος Τσούγκος,

10) «Δικαιόραμα Δικηγόρων» υποψήφιος πρόεδρος: Νικόλαος Κανελλόπουλος,

11) «Αλληλεγγύη Δικηγόρων» υποψήφιος πρόεδρος: Δημήτριος Βερβεσός,

12) «Δικηγορική Συνδικαλιστική Αλλαγή» υποψήφιος πρόέδρος: Παναγιώτης Γαλετσέλλης και

13) «Δικηγορική Ανανέωση» υποψήφιος πρόεδρος: Χαράλαμπος (Μπάμπης) Αναλυτής.


Ενα σωρό φίλοι στον αγώνα!!! Μακάρι να μπορούσαμε να τους ψηφίσουμε όλους! Μακάρι όλοι να γιορτάζουμε μαζί την άλλη δευτέρα ενωμένοι!
Για μένα από τον καιρό που ζούσε η φίλη μου η Βάλια (για πολλούς η Βάλια είναι μόνο μία για άλλους η Βάλια Τσουκοπούλου είναι μοναδική συνάδελφος που χάθηκε νωρίς αν και για μερικούς είναι πάντα μαζί μας) οι εκλογές ήταν μια μεγάλη χαρά! Τώρα με τον Παναγιώτη είναι σαν νάναι πάλι κοντά και να το γλεντάει.
Δεν σας είπα βέβαια: ο Παναγιώτης (Σκουρής) είναι υποψήφιος σύμβουλος. Περισσότερα εν καιρώ.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Κύριε συνάδελφε, συγχαρητήρια!

Πολύ συχνά αναζητώ και εντοπίζω συναδέλφους με άλλες καριέρες. Δικηγόρους που άλλαξαν δρόμο. Τους κατατάσσω στο νου μου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είτε είναι μεταξύ αυτών που θεωρούνται επιτυχημένοι, είτε είναι άσημοι. Ισως γιατί οι νομικές σχολές του κόσμου ήταν μια κάποια εκδοχή αστικής ταυτότητας για πολλούς συμπολίτες μας τον 20ο αιώνα και όπως φαίνεται και τον 21ο. Η επιλογή όμως για τον τρόπο που έκαστος διάγει τη ζωή του δεν συνδέεται απαραίτητα με τις σπουδές...
Θυμάμαι πολλές φορές κάθε μέρα τον Καντίνσκι. Ενθουσιάζομαι με τον Καπουντζίδη, νοσταλγώ τις σχολικές βιογραφίες του αναγνωστικού: σπούδασε νομικά στην Αθήνα και αισθητική στο Παρίσι... (ο Παλαμάς νομίζω!). Για τα λουστρίνια του Καρυτινού τάχουμε ξαναπεί. Αλλά με το Λάκη Λαζόπουλο ανυπομονώ κάθε βδομάδα να τον δω και να μου φτειάξει το κέφι. Να συμφωνήσω με κάποιον. Να διαφωνήσω με ευπρέπεια. Να διασκεδάσω με τη μοίρα μας και να ακούσω δυνατά όσα έχω και γω στο κεφάλι μου. Οχι δεν συμφωνώ σε όλα με το Λάκη. Αλλά τούτο δεν αναιρεί το ότι είναι υπέροχος.
Και όπως ξέρουμε όλοι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού τον παρακολουθεί και τον θαυμάζει. Ο εκκλησιασμός του νεοέλληλα, είναι ο Λάκης. Στην πλατεία του χωριού του, την Τηλεόραση κάθε τρίτη, συγκεντρώνεται προσεκτικά. Η μάνα μου συνήθως φτειάχνει και καλούδια. Σαν το ψητό της κυριακής! Με το Λάκη είμαστε λιγότερο μόνοι!
Διάβολε η χώρα δεν είναι μόνον αθλιότητα και βλακεία. Και ας φαίνεται έτσι πολλές φορές. Με το Λάκη αγαπώ την AGV και τους συμπολίτες μου.
Ο Λάκης λοιπόν, υποθέτω το ξέρουμε όλοι, είναι δικηγόρος. Τον είχα συναντήσει και γνωρίσει στιγμιαία πριν λίγα χρόνια σε μια βιβλιοπαρουσίαση ενός καθηγητή του (επρόκειτο για νομικό βιβλίο!) από το ΑΠΘ. Τότε δεν ήξερα ότι είναι συνάδελφος.
Τώρα που το ξέρω νοιώθω κάπως παρήγορα για τη δουλειά που κάνω. Και γι'αυτό που είμαι.
Γιατί οι δικηγόροι, δεν σας κρύβω, με προβλημάτιζαν. Σοβαροφανείς, ξερόλες, προσανατολισμένοι στο χρήμα και την εξουσία, κοινωνικοί μαϊντανοί γινόμαστε συχνά και για πολλούς ανυπόφοροι. Ιδίως όταν δεν προσφέρουμε απολύτως τίποτε.
Η χθεσινή του εκπομπή ήταν πολύ δικηγορική. Πολύ πολιτική. Μπράβο Λάκη!

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Εξάρχεια 2008: προσοχή μωρά στα σκουπίδια!!!

Εξάρχεια Φεβρουάριος 2008. Κρύο πολύ φέτος το χειμώνα.
Δουλεύουμε εδώ και καθημερινά καταναλώνουμε πολύ χαρτί. Πολύ σκουπίδι. Καμιά φορά, είχαμε το νου μας. Στα σκουπίδια έβρισκες γατάκια. Καλές κυρίες τα πήγαιναν στο Στρέφη. Εκεί τα τάιζαν με αποτέλεσμα στο λόφο να μεγαλώνουν κάτι πανέμορφα γατολιονταράκια ...χοντρουλά χοντρουλά.
Τώρα πιά βέβαια ανέβηκε το βιοτικό επίπεδο. Η στείρωση στις οικόσιτες γάτες δεν επιτρέπει γατάκια στα σκουπίδια πολύ συχνά. Εχουν το νου τους οι γάτες. Στειρώσαμε και τους γάτους...
Τι περίεργο όμως!
Μάθαμε ότι χθες, είχε πολύ κρύο χθες μα την αλήθεια, σε κάδο σκουπιδιών βρέθηκε ένα νεογέννητο κοριτσάκι.
Οι ντενεκέδες εδώ είναι γεμάτοι. Καφέ, εστιατόρια, δικηγόροι, όλοι πετάνε πράγματα.
Η τηλεόραση αυτές τις μέρες μας έφερε χαμπάρια άλλου τύπου. Μας είπε και για το μωρό.
Επέζησε λένε. Και βουρκωμένοι κοιτούν την τηλεόραση.
Και μεις? Εμείς εδώ στα Εξάρχεια αναρωτιόμαστε απόψε πώς να πλησιάσουμε τους κάδους. Τόσα και τόσα βράδυα ανυποψίαστοι πετούσαμε σκουπίδια.
Δεν πήγε ο νους μας.
Οχι σ'αυτό δεν πήγε ο νους μας. Να στήσουμε αυτί μήπως και κλαίει κανένα μωρό. Εκεί μέσα στον κάδο. Δικηγόροι, διαβάζαμε καταγγελίες για ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα. Εκεί που στα σκουπίδια βρίσκεις κοριτσάκια αν τύχει και το πρώτο και μόνο παιδί που επιτρέπεται δεν είναι αγόρι.
Για τα Εξάρχεια δεν μας είχαν πει τί ποτε.
Ισως κάπου εδώ να κρύβεται και η μάνα του μωρού. Ισως σε κάποιον άλλο κάδο. Να έχουμε λοιπόν το νου μας.
Κάνει πολύ κρύο όμως αυτές τις μέρες στο κέντρο της πόλης μας. Πού μυαλό να συνομιλεί κανείς με τους κάδους των σκουπιδιών.

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

THE MALL

H απόφαση ΣτΕ 391/2008 είναι γεγονός. Μπορείτε να τη δείτε στην ιστοσελίδα του Νόμος και Φύση http://www.nomosphysis.org.gr/

Και ειδικά στην συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση

http://www.nomosphysis.org.gr/articles.php?artid=3256&lang=1&catpid=98

Αυτά είναι νομικά νέα!!!!!!!!!!!!!

Για τους μη νομικούς είναι μια περίεργη απόφαση που παραπέμπει στην Ολομέλεια και αναφέρεται σε νομικίστικα θέματα.

Για τους νομικούς είναι μια σωστή απόφαση ένα βήμα προς την πάταξη της αυθαιρεσίας. Ας σημειωθεί ότι δεν είμαστε από αυτούς που ενθουσιάζονται με δικαστικές αποφάσεις. Η απόφαση αυτή όμως ήθελε κουράγιο. Έστω και για να στείλει στην Ολομέλεια.

Υποστηρίζονται βέβαια αντιφατικές απόψεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ δημοσιεύει τα ακόλουθα:

http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/02/05/1471575.htμ

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ για το θέμα που αφορά στις αποφάσεις του Συμβουλίου της ΕπικρατείαςLamda Development η οποία σημειώνει ότι δεν έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με το εμπορικό αυτό κέντρο.

....

Η Ελευθεροτυπία μας λέει αντίθετα ότι το ΣτΕ έκρινε το νόμο ως αντισυνταγματικό http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=42732696

Εμείς ως νομικοί απλά θέλουμε να επισημάνουμε προς το παρόν δύο σημεία:


1. ότι και οι επενδυτές πρέπει να προσέχουν τις συμβουλές που δίνουν εύκολες λύσεις. Κάποτε κυρώναμε τους περιβαλλοντικούς όρους νομίζοντας ότι θα γλυτώσουμε τις δίκες για τα μεγάλα έργα (αεροδρόμιο Σπάτων, Αττική Οδός, Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κλπ). Τώρα κυρώνουμε όρους δόμησης και καθιστούμε περιττές τις οικοδομικές άδειες. Αλλά τι να πεις και στους επενδυτές όταν οι υπουργοί χτίζουν με άδεια αναψυκτηρίου…

2. ότι και η Βουλή πρέπει να βλέπει τι ψηφίζει. Η Βουλή δεν είναι κάποιου είδους γιατρικό για κάθε παρανομία. Η Βουλή ψηφίζει νόμους. Ούτε είναι δουλειά της να κυρώνει συμβάσεις. Kάποτε η ελληνική αυτή πρακτική πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις .

Για την υπόθεση αυτή συνεπώς δυό σκέψεις. Τέτοια επένδυση τόσο ασυλλόγιστα ? Αλλά και τόσος πολιτικός κόπος τόσο πρόχειρα? Και η Βουλή ότι νάναι το ψηφίζει?


Και μια επισήμανση:


Το δικαστήριο έκανε ένα βήμα. Το πρώτο σκαλί.

Ε! από αύριο υποθέτω θα το βρίσουν πάλι κάμποσοι υπουργοί. Από την Κυριακή άρχισε η Καθημερινή την αρθρογραφία.


Με κέφι διαβάσαμε τις μειοψηφίες. Με κέφι τις απόψεις στην απόφαση. Καταλαβαίνουμε πλέον όλοι. Και πρόσωπα και θέσεις.

Τάγματα ξυπόλητα….

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

2 λόγια για το DVD...

Ο φίλος μου ο e-lawyer με ενημέρωσε για την καμπάνια ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ DVD που ομολογώ δεν είχα πάρει είδηση νωρίτερα. Βλέπεις ότι αφορά αυτή την ιστορία με αφήνει αδιάφορη. Χαριτολογώ καμιά φορά λέγοντας ότι το DVD ενθαρύνει τους χοντρούληδες, ότι για όλους υπάρχει ελπίδα μετά από αυτό... αλλά κυρίως λυπάμαι. Λυπάμαι για την λεγόμενη τριανταπεντάχρονη και τον τρόπο (τόσο κοινότυπο μα την αλήθεια) που βρήκε να διοριστεί. Κατά τα λοιπά δεν βλέπω τον κ. Τριανταφυλλόπουλο και έχω να ασχοληθώ με τον κ. Αναστασιάδη από τον καιρό της Μαύρης Τρύπας. Και προφανώς ΔΕΝ θέλω και ΔΕΝ ενδιαφέρομαι να δω το DVD. Η γνώμη μου για τον τύπο και την τηλεόραση δεν είναι και η καλύτερη παρόλα αυτά δεν θα σκεπτόμουν ποτέ μηχανισμούς ελέγχου... Από τον καιρό μιας άλλης (καλή της ώρα...) γυμνόστηθης, εθίστηκε η Ελλάδα σε εικόνες πολιτικής πρόκλησης και σεξουαλικής απαξίωσης. Ισως η μπλογκόσφαιρα να είναι νεώτερη και να μην θυμάται το βρώμικο 89... τις απαρχές της ελεύθερης ραδιοτηλεόρασης και το ρόλο των εφημερίδων τότε. Ισως η μπλογκόσφαιρα να ξεκίνησε τον καιρό της "αγίας πρωθυπουργίας" Σημίτη που ο τύπος μετρούσε πτυχία και κύρος. Ηταν ο καιρός που μοιράζαμε το τρίτο ΚΠΣ... Και τα πτυχία είχαν μεγάλη αξία για τους πρωθυπουργούς.
Αλλά θα γυρίσω στο φίλο μου, το συνάδελφο και δεν θα μακρυγορήσω με κουβέντες σαραντάρηδων.
Λοιπόν ναι, ούτε θέλω ούτε με αφορά το DVD και η όλη συζήτηση. Και δεν είμαι καθόλου μα καθόλου ουδέτερη στο ζήτημα. Ούτε είναι τυχαία η ενασχόλησή μου με το Μιχάλη και τη Σλατζάνα αυτές τις μέρες (και οχι με τις τριανταπεντάχρονες). Τοποθετούμαι θετικά και επιλέγω αυτούς που αγωνίζονται, αυτούς που εργάζονται, αυτούς που καθαρίζουν σπίτια ή συνειδήσεις και δεν βρωμίζουν απολύτως τίποτε. Και αυτούς που σπουδάζουν. Και αυτούς που δημιουργούν.
Και η Σλατζάνα είναι 34 ετών. Δουλεύει και σπουδάζει. Αυτήν θέλω να δω και αυτήν θέλω να βλέπω. Σέβομαι τη Βαλεντίνα μας γιατί μας βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο και μεγαλώνει το παιδί της τίμια. ΑΛΛΑ....
δεν καταλαβαίνω το νόημα της καμπάνιας του αυτονόητου. Γιατί δηλαδή να δηλώσω το αυτονόητο? Μήπως έτσι το κάνω να φαίνεται εξαίρεση? Μήπως έτσι το κρατώ στην επικαιρότητα? Δεν θέλω πολλά μα την αλήθεια:

Δεν θέλω να βιάζονται ανήλικα. Δεν θέλω φόνους και ληστείες. Δεν θέλω κοινωνική ανασφάλεια. Δεν θέλω πολέμους.
Δεν θέλω να καίγονται τα δάση.
Δεν θέλω να πεθαίνουν παιδιά. Δεν θέλω να υπάρχει μόλυνση και πείνα.
Δεν θέλω να βασανίζονται ζώα.
Δεν θέλω να σκοτώνουμε. Δεν θέλω ...
Δεν θέλω να μας υποκλέπτουν τις συνομιλίες.
Δεν θέλω να απέχουμε από τις εκλογές 40% των ελλήνων
Δεν θέλω άθλια νοσοκομεία και αρρώστιες
Δεν θέλω ανέργους....Δεν θέλω να μας περνάνε για ηλίθιους
Δεν θέλω να δω κανένα dvd και δεν θέλω αυτού του επιπέδου την πολιτική ζωή...

Αλλά γιατί η καμπάνια του αυτονόητου... Γιατί τελευταία το αυτονόητο θεωρείται ως πολιτική θέση (δείτε και το σχετικό ρεύμα...). Δεν έχω αντίρρηση να το διαπιστώσω. Και να το δηλώσω αν απαιτείται. Ναι Βασίλη, υπό την έννοια αυτή το δηλώνω:

Προφανώς και ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ DVD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Aλλά να ξέρεις: το αυτονόητο είναι η αξιοπρέπεια, όχι η αναξιοπρέπεια, η αξιοκρατεία όχι ο νεποτισμός, η νομιμότητα όχι η παρανομία, η εντιμότητα όχι η διαφθορά...
Αυτή είναι η θέση μου και για τη θέση αυτή δεν έχω να κάνω καμία καμπάνια. Μόνο περιμένω. Και κοντά μου νομίζω περιμένουν πολλοί.
40% τουλάχιστον του ελληνικού λαού. Που δεν είναι απράγμονες, ούτε αχρείοι.
Ελπίζω να με κατάλαβες Βασίλη και φίλε μου e-lawyer.
Σε παρακαλώ λοιπόν να ξέρεις ότι δεν φοβάμαι να εκτεθώ καθόλου.
Εισπράττω άλλωστε το τίμημα επαρκώς γι'αυτό.



Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

FORUM :ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ- Ελισσάβετ Παπαζώη

Παρουσιάζουμε την εισήγηση της κ. Ελισσάβετ Παπαζώη η οποία από όλους χαρακτηρίσθηκε ως εμπνευσμένη!
Κυρίες και Κύριοι,
1. θα περιοριστώ σε μια σύντομη παρέμβαση στο θέμα της ευρωπαϊκής ταυτότητας καθώς οι πολλοί συνομιλητές αυτού του φόρουμ ,που δίνουν καθημερινή μάχη για την προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων και των μεταναστών ή που υφίστανται οι ίδιοι τα ποικίλα προβλήματα που απορρέουν από την ιδιότητα τους ως μετανάστες στη χώρα μας, είναι αρμοδιότεροι για το θέμα.
2. Το πλαίσιο είναι γνωστό, η κοινοτική Ευρώπη δέχεται ένα μεγάλο μέρος των οικονομικών μεταναστών, αλλά και προσφύγων από τοπικούς πολέμους, από εθνοτικές συγκρούσεις, ενώ συγχρόνως στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες με παρελθόν αποικιοκρατικό ή με ανάγκες εργατικών χεριών, ζει ήδη από δεκαετίες, μεγάλος αριθμός μεταναστών .
3. Το θέμα των προσφύγων αποτελεί αριθμητικά μικρό μεν τμήμα της όλης εικόνας, αλλά κρίσιμο εξαιτίας της ανθρωπιστικής του διάστασης.
4. Ο κύριος στόχος των χωρών της Ευρώπης αλλά και της κοινοτικής νομοθεσίας και των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, είναι ο συντονισμός και η κοινή πολιτική των κρατών μελών ώστε:
· Να μειωθεί το κύμα των παράνομων οικονομικών μεταναστών, συχνά με την απέλασή τους στις χώρες προέλευσης
· Να προστατευθούν οι πραγματικοί πρόσφυγες που έχουν ανάγκη από άσυλο και ανθρωπιστική βοήθεια
· Να ενθαρρυνθεί η μετανάστευση, ειδικευμένων μεταναστών, όπως οι Ινδοί ειδικευμένοι στην πληροφορική .
· και τέλος υπάρχει το γνωστό ζήτημα της ενσωμάτωσης των εγκατεστημένων μεταναστών και ιδιαίτερα της δεύτερης γενιάς στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
5. Γνωρίζουμε όλοι ότι για να μειωθεί από την πηγή του , το μεταναστευτικό κύμα θα έπρεπε να στηριχθούν οι οικονομίες τους με σωστές εμπορικές ανταλλαγές και απαλλαγή από τα υπέρογκα χρέη, καθώς και με καλύτερη πολιτική διαχείριση και μεγαλύτερη παρουσία, ώστε να υπάρξει ειρήνη στα σημεία των συγκρούσεων. Μια τέτοια προοπτική δεν φαίνεται όμως να είναι του άμεσου μέλλοντος.
6. Στην Ελλάδα, αν και είμαστε χώρα που δέχτηκε μόλις τα τελευταία χρόνια οικονομικούς μετανάστες, το ποσοστό είναι εξαιρετικά σημαντικό, φθάνει το 10% του συνολικού πληθυσμού. Σε ορισμένες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας ή στα νησιά, έχει κανείς την εντύπωση ότι οι μετανάστες υπερτερούν του ελληνικού στοιχείου.
7. Στις περισσότερες όμως ευρωπαϊκές χώρες της Ενωσης τα ποσοστά των μόνιμα εγκατεστημένων μεταναστών μοιάζουν μικρά, κυμαίνονται κατά μέσο όρο σε μικρά ποσοστά του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού .
8. Ωστόσο παντού τα ζητήματα που αναφύονται εξαιτίας της παρουσίας τους μοιάζουν κρίσιμα. Ας θυμηθούμε την εκλογική άνοδο ακροδεξιών κομμάτων ακόμη και κυβερνήσεων, με κύριο σύνθημά τους την αποπομπή των μεταναστών, όπως ο Χάιντερ στην Αυστρία, η Φόρτσα Ιτάλια, και η Λίγκα του Βορρά στην Ιταλία, ή το εθνικό Μέτωπο του Λεπέν.
9. Σε όλα τα κοινοτικά κράτη, υπάρχει σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, μια διάχυτη στον κόσμο αίσθηση απειλής για την εθνική ταυτότητα, που εκφράζεται με την αποκήρυξη των μεταναστών αλλά και την ενοχοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Ελλάδα ζήσαμε πρόσφατα την έξοδο των λαβάρων στο σύνταγμα μπροστά στην ελληνική βουλή για την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ελληνικές ταυτότητες. Παρά την έντονα τριτοκοσμική θεατρική εικόνα, όλοι ξέρουμε ότι ο κόσμος που συμμετείχε κινητοποιήθηκε από ένα αίσθημα ανασφάλειας, φόβου για την απώλεια της εθνικής του ταυτότητας.
10. Εξάλλου τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και στην Ολλανδία για τη νέα Συνταγματική Συνθήκη, έδειξαν ότι η κοινή γνώμη σε ιδρυτικά μάλιστα κράτη-μέλη, είναι ευαίσθητη σε θέματα εθνικής κυριαρχίας και ότι η διεύρυνση σε χώρες με διαφορετική πολιτική κουλτούρα δημιουργεί ανασφάλεια στους πολίτες: εδώ η ανασφάλεια αφορά κατά τη γνώμη μου το ότι δεν είναι ορατό ποιο θα είναι το νέο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Ευρωπαίοι θα συλλειτουργούν ως πολίτες, με δυο λόγια, με τι και πως θα αντικατασταθεί το εθνικό κράτος ως πολιτική οντότητα άσκησης της δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι,
11. Γνωρίζουμε ότι κανένας άνθρωπος δεν διαθέτει μόνο την εθνική του ταυτότητα, αλλά πολλαπλές ταυτότητες, όπως την ταυτότητα της ιδιαίτερης πατρίδας του - στην Κρήτη, όποιος δεν είναι Κρητικός, είναι ξένος, χωρίς διαχωρισμό ανάμεσα στους αλλοδαπούς και στους Έλληνες -, την κοινωνική του ταυτότητα, αυτή του περιβάλλοντός του, και σε κάποιο βαθμό και την ευρωπαϊκή ταυτότητα.
12. Συνήθως αυτές οι ταυτότητες είναι συμπληρωματικές, δεν έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους και εκτός από περιπτώσεις κρίσεων, εντάσσονται λειτουργικά η μια μέσα στην άλλη σαν τις ρωσικές κούκλες.
13. Ενώ η εθνική μας ταυτότητα είναι εδραιωμένη στην πολιτισμική και ιστορική συνέχεια μέσα στο χρόνο (πραγματική ή φανταστική, δεν έχει σημασία), η ευρωπαϊκή ταυτότητα είναι εκκολαπτόμενη, βρίσκεται σε αναζήτηση του περιεχομένου της
14. Και το περιεχόμενο της δεν μπορεί να αφορά μόνο το κοινό μας παρελθόν, δηλαδή την ανακάλυψη ή κατασκευή μιας διαχρονικής πολιτισμικής βάσης, που θα περιλάμβανε την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή κληρονομιά και τον Χριστιανισμό, και η οποία θα διδάσκεται στα σχολεία όπως αντίστοιχα συμβαίνει με την εθνική μας πολιτιστική κληρονομιά .
15. Η νέα "ευρωπαϊκή ταυτότητα" δεν μπορεί να είναι μια απλή αναγωγή της εθνικής ταυτότητας σε ένα μεγαλύτερο γεωγραφικά και πληθυσμιακά μέγεθος. Δεν μπορούν τα σύμβολα, οι μύθοι, οι ιστορικές εμπειρίες, αλλά και οι επιμέρους γλώσσες να αναχθούν σε μια ομογενοποιημένη ευρωπαϊκή ταυτότητα, του τύπου 27 έθνη «στη συσκευασία του ενός».
16. Το περιεχόμενο αυτής της «νέας ευρωπαϊκής ταυτότητας» είναι συναρτημένο με το σύγχρονο εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, με την έκφραση μιας ισχυρής βούλησης που θα οδηγεί την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Θα επιχειρήσω να αναλύσω σε τρία σημεία αυτό το περιεχόμενο, όπως το αντιλαμβάνομαι
Το πρώτο σημείο είναι ότι η ευρωπαϊκή ταυτότητα πρέπει να εδράζεται στις -και να εγγυάται τις- κοινές ευρωπαϊκές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που περιλαμβάνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, της νέας Συνθήκης. Σημειώνω ότι μετά τη συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2007, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων αφαιρέθηκε από το σώμα των καταστατικών κειμένων της Συνθήκης και θα κυρωθεί ως χωριστό κείμενο. Με την γνωστή αμφισημία που διαθέτουν όλοι οι συμβιβασμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί την νομικά δεσμευτική ισχύ του, επιτρέπει όμως σε κοινοτικές χώρες να εξαιρεθούν, υποβαθμίζεται συμβολικά και πολιτικά, αναβαθμίζει όμως ως χωριστό κείμενο την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Το δεύτερο σημείο είναι, ότι μια ταυτότητα όσο και αν είναι το αποτέλεσμα έλλογων επεξεργασιών και συμβιβασμών, όπως στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής, χρειάζεται ένα εδραιωμένο αίσθημα του ανήκειν και ένα συνοδευτικό αίσθημα υπερηφάνειας γι’ αυτό στο οποίο ανήκουμε. Χρειάζεται δηλαδή την αίσθηση ότι ανήκουμε σε κάτι κοινό, που επηρεάζει άμεσα την οικονομική, πολιτική, διπλωματική ζωή μας. Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από ένας "ευρωπαϊκός δήμος" με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου δήμος.
Για να υπάρξει όμως "ευρωπαϊκός δήμος" πρέπει να γίνει πραγματικότητα μια ευρύτερη οικονομική ένωση της ΕΕ πέρα από την νομισματική του ευρώ, πρέπει να υπάρξει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και, το κυριότερο, να υπάρξει μια δημοκρατική λειτουργία της Ένωσης μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη από εκείνη που δημιουργούν οι ισχύουσες Συνθήκες, ένα σαφές πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου οι Ευρωπαίοι πολίτες θα ασκούν από κοινού τα πολιτικά τους δικαιώματα, θα λειτουργεί δηλαδή η δημοκρατία.
Στο σημείο αυτό επιδεικνύεται εξαιρετική αμφισημία από τις πρόσφατες ηγεσίες της Ενωσης. Στο τελικό κείμενο π.χ. του πρώην Ευρωσυντάγματος εγκαταλείφθηκε η χρήση του όρου συνταγματικός, καθώς και οποιαδήποτε αναφορά σε συμβολικού χαρακτήρα πρόνοιες, όπως η σημαία και ο ύμνος.
Το τρίτο σημείο, στο οποίο θα σταθώ περισσότερο, είναι ότι το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής ταυτότητας δεν μπορεί να έχει σαν ανθρώπινο πρότυπο εκείνους μόνο τους ιθαγενείς ευρωπαίους που κατοικούν στα σταυροδρόμια αυτής της Ηπείρου, διαθέτουν έναν ορισμένο κοσμοπολιτισμό, μόρφωση, μιλούν διαφορετικές γλώσσες, έχουν διεθνείς οικονομικές δραστηριότητες.
Η Ευρώπη οικοδομείται σήμερα μαζί με τους μετανάστες που βρίσκονται στο έδαφός της, χωρίς βέβαια την ιδρυτική νομιμότητα που είχαν οι μετανάστες στον Καναδά στην Αυστραλία ή στις ΗΠΑ. Παρά την επισφαλή θέση που τους επιφυλάσσεται στον ευρωπαϊκό χώρο, χωρίς καμία πρόσβαση στις κανονιστικές αποφάσεις των τεχνοκρατών της Ένωσης, οι μετανάστες έχουν λόγο και χώρο στο νέο οικοδόμημα.
Πριν από όλα μας υποχρεώνουν να ανοίξουμε τον περίκλειστο και άβατο κήπο της Εδέμ που θέλει να είναι η Ευρώπη, να συνειδητοποιήσουμε ότι οι ωραίες διακηρύξεις για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη και δημοκρατία μοιάζουν ανεδαφικές σε ένα κόσμο που κυριαρχείται από την βία, την ανελευθερία, τη φτώχεια, τη μισαλλοδοξία.
Να ξανασκεφτούμε και να εδραιώσουμε τις πολιτικές μας αξίες , τις απόψεις μας για ζητήματα που κυριαρχούν στο παγκόσμιο γίγνεσθαι όπως η κοσμικότητα του κράτους, το καθεστώς των θρησκειών, τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών που παραβιάζονται καθημερινά.
Μας υποχρεώνουν να ξανασκεφτούμε ποια πρέπει να είναι η επιδίωξη της ανάπτυξης, για την οικειοποίηση, χωρίς καταχρήσεις, του ανθρώπινου μέτρου διαβίωσης, στη «μοναδική, μικρή γη μας», αυτήν που δικαιούται να χαρεί με ειρήνη, αλληλεγγύη και ευημερία κάθε άνθρωπος.
Μας υποχρεώνουν να δραστηριοποιηθούμε ώστε η Ευρώπη να πρωτοστατήσει στην αποκατάσταση μιας άλλης, ποιοτικά διαφοροποιημένης, τάξης στον κόσμο . Η εποχή μας το χρειάζεται όχι ως ηθική επιταγή, αλλά ως αδήριτη ανάγκη.
Στις μέρες μας χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά η έννοια της πολυπολιτισμικότητας όχι μόνο στον επιστημονικό λόγο αλλά και στον καθημερινό, τον δημοσιογραφικό λόγο.
Ορισμένοι χρησιμοποιούν τον όρο "πολυπολιτισμική ταυτότητα", προσπαθώντας να καταλαγιάσουν τους φόβους για την απώλεια εθνικών ταυτοτήτων και ιδιαιτεροτήτων υπαινισσόμενοι την συμβίωση και την συνύπαρξη. Άλλοι ενισχύουν τους φόβους μας, ότι ο κυρίαρχος πολιτισμός μας, όποιος και αν είναι αυτός, θα υποκατασταθεί από το ανομοιογενές και εν πολλοίς αντιφατικό άθροισμα των νεοεισαχθέντων μεταναστών.
Χωρίς να διεκδικώ κάποια πρωτοτυπία, εγώ νομίζω καταρχήν ότι η Πολυπολιτισμικότητα προϋποθέτει ειρηνική συμβίωση διαφορετικών εθνοπολιτισμικών κοινοτήτων στην ίδια κρατική οντότητα, με αμοιβαίο σεβασμό της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτιστικών παραδόσεων και των καθημερινών συνηθειών. Και τούτο γίνεται είτε με την ανάδειξη ενός υπερκείμενου κοινού πολιτισμικού όλου, όπως είναι ο αμερικάνικος πολιτισμός στις ΗΠΑ, είτε όχι, όπως στον Καναδά , την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία.
Η πολυπολιτισμικότητα αντιδιαστέλλεται από την ενσωμάτωση και την αφομοίωση, γιατί θέλει να διατηρήσει ζωντανά τα βασικά χαρακτηριστικά των εθνοπολιτισμικών συνιστωσών της, θρησκεία, γλώσσα, παραδόσεις , νοοτροπίες, μόνο με τις απόλυτα αναγκαίες παραχωρήσεις προς τον κοινό πολιτισμό, χάριν της κοινής ευημερίας.
Η έννοια της πολυπολιτισμικότητας είναι χρήσιμη και σε κοινωνίες έως πρόσφατα έντονα μονοπολιτισμικές, όπως η Ελλάδα και πολλές ευρωπαϊκές χώρες γιατί μπορεί να προσφέρει καλλίτερες απαντήσεις στα προβλήματα που θέτει η συμβίωση κοινοτήτων με διαφορετικά εθνοπολιτισμικά χαρακτηριστικά
Πρέπει να επεξεργαστούμε νέους, ευέλικτους τύπους υπαγωγής στις επάλληλες συλλογικότητες, νέα κανονιστικά πλαίσια για τις έννοιες της ιθαγένειας, της υπηκοότητας, του πολίτη, και νέα δικαιώματα όπως και διεύρυνση της προστασίας τους σε εθνικό , ευρωπαϊκό και σε διεθνές επίπεδο
Για παράδειγμα στη δημόσια εκπαίδευση, πρέπει να διδάσκεται δωρεάν και η μητρική γλώσσα μιας εθνοτικής η μειονοτικής ομάδας, καθώς και ο πολιτισμός της. Στους μετανάστες πρέπει να αναγνωρίζονται πολιτικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα να εκλέγεις και να εκλέγεσαι στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και δεν πρέπει τα παιδιά των μεταναστών εφόσον γεννιούνται και σκοπεύουν να ζήσουν στην χώρα φιλοξενίας, να μπορούν να διεκδικήσουν την ελληνική ιθαγένεια;
Η αποδοχή της πολυπολιτισμικότητας, η ανοικτή κοινωνία, δεν πρέπει να σημαίνει ωστόσο ότι οι επιμέρους εθνοπολιτισμικές ομάδες ορθώνουν ζηλότυπα τείχη για την προστασία των ιδιαιτεροτήτων τους, όταν αυτές οι ιδιαιτερότητες παραβιάζουν αυτά που θα συμφωνήσουμε ότι είναι τα βασικά, θεμελιακά δικαιώματα που συγκροτούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Για παράδειγμα, η ανοχή από τις γερμανικές αρχές της κακοποίησης μέχρι θανάτου, μεταναστριών από την Τουρκία, για λόγους «ηθικής», δεν αποτελεί το καλλίτερο παράδειγμα διαχείρισης της πολυπολιτισμικότητας.
Αρκετοί ευρωπαίοι άλλωστε διαθέτουν σήμερα παραπάνω από μια υπηκοότητες , κάτι που παλαιότερα δημιουργούσε επιφυλακτικότητα , ενώ σήμερα αναγνωρίζεται ως παράγοντας που συμβάλλει, και στην αμοιβαία κατανόηση και την σύσφιξη δεσμών, εκεί που κάποτε επικρατούσαν κάθε λογής ανταγωνισμοί και έριδες.
Σε αυτό το γενικό πλαίσιο, η εισροή των μεταναστών θέτει επιπλέον το ερώτημα, το πώς γίνεται κανείς Ευρωπαίος. Καθώς η ευρωπαϊκή ιθαγένεια δεν χορηγείται από την Ένωση αλλά από το κάθε κράτος-μέλος ξεχωριστά, ανάλογα με το δικό του δίκαιο,.
Παλιοί μετανάστες, νέοι ευρωπαίοι πολίτες, αυτή είναι η δυναμική της εγγραφής της μετανάστευσης μέσα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα ακόμη και αν η ανεργία, ο αποκλεισμός, οι δυσκολίες στη συγκατοίκηση θέτουν πολλά εμπόδια.
Μπροστά στις διαφορετικές και περιοριστικές απαντήσεις των ευρωπαϊκών κρατών στο θέμα της νομιμοποίησης της παρουσίας των μεταναστών,η Ευρώπη προσφέρει μια ελπίδα, τόσο για το καθεστώς των ξένων μέσα στην Ενωση όσο και για την ανανέωση των μορφών της ιθαγένειας
Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιδείξει εξαιρετική εφευρετικότητα στη δημιουργία πρωτότυπων νομικών κατασκευών, τίποτα δεν αποκλείει η ευρωπαϊκή ιθαγένεια, προοίμιο της ευρωπαϊκής ταυτότητας , να δώσει λύσεις και στο ζήτημα των δικαιωμάτων των μεταναστών, με την προβλεπόμενη πάντα εμπλοκή των εθνικών κρατών.
. Κυρίες και κύριοι,
Στον προηγούμενο αιώνα η Ευρώπη έμαθε να ζει με τον κίνδυνο μιας πυρηνικής καταστροφής , σήμερα ζούμε κάτω από τον κίνδυνο, μιας παγκόσμιας οικολογικής καταστροφής και με την αβεβαιότητα του φαύλου κύκλου της υπέρμετρης και παράλογης βίας.
Επείγει η χειραφέτησή μας από την επικίνδυνη αυτή συμβίωση, που δημιουργεί φοβίες ανασφάλεια εσωστρέφεια και το τέλμα της παρελθοντολογίας
Η εποχή μας χρειάζεται νέες ιχνηλατήσεις, νέες διόδους προς το μέλλον. Ισως η λύση να βρίσκεται στους «απλούς νόμους της ηθικής και της δικαιοσύνης», και στα νέα πολιτικά πλαίσια που θα εξασφαλίσουν την ειρηνική συνύπαρξη τόσο των ανθρώπων όσο και των εθνών .
Οι νεότερες γενιές δεν προσφέρονται πια σε εξαπάτηση για τον «καλύτερο δυνατό κόσμο» και δεν διαθέτουν την πολυτέλεια ψευδαισθήσεων, όπως η δική μας γενιά.
Η επιλογή της ιδιότητας του ελεύθερου και υπεύθυνου για τη μοίρα του (και τη μοίρα του κόσμου ) πολίτη είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε όσοι φέρνουμε με υπερηφάνεια την ταυτότητα του ευρωπαίου πολίτη.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Forum Ευρωπαίος Πολίτης Money Show 2008- Eυρωπαϊκή Εκφραση

Η εκδήλωσή μας πήγε εξαιρετικά! μια αξέχαστη μέρα ενώ η πόλη μας καιγόταν. Οι εισηγήσεις ήταν από εμπνευσμένες μέχρι συναρπαστικές. Κάποιοι μας έκαναν να δακρύσουμε. Ο Μιχάλης και η Αννα. Ο Γκάζι, ο φίλος μας και μπλόγκερ Γκάζι Καπλάνι μαέστρος σωστός. Ενα μεγάλο ευχαριστώ από όλους μας! και δίνουμε τη θέση μας στην Αννα και τα όσα μας είπε το Σάββατο:

Θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να καταθέσω την δική μου εμπειρία σαν γυναίκα μετανάστρια, που ζει σε αυτήν την χώρα εδώ και 13 χρόνια. Δεν ξέρω εάν ανταποκρίνομαι σε αυτό που θα αποκαλούσε κανείς «αντιπροσωπευτικό δείγμα». Ξέρω, όμως, ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, μοναδικός. Τον χαρακτηρίζει η καταγωγή του, το φύλο του, το χρώμα του, η θρησκεία του. Τον χαρακτηρίζουν η στάση ζωής του και η συμπεριφορά του. Σε αυτή την χώρα ένιωσα, άλλοτε την αποδοχή και άλλοτε την απόρριψη. Ποτέ δεν ένιωσα την απόρριψη εξαιτίας της καταγωγής μου. Ίσως για κάποιους άλλους αυτό να συνέβη. Γνωρίζω ότι συνέβη.

Ένιωσα, όμως, την απόρριψη εξαιτίας του φύλου μου. Θέλω με αυτό να πω ότι το ζήτημα των ανισοτήτων, ακόμη και της περιθωριοποίησης, είναι πολύ πιο σύνθετο από αυτό που παρουσιάζεται κάτω από ταμπέλες που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει της μόδας. Κι ότι για να μπορέσουμε να περιορίσουμε τις διακρίσεις στην κοινωνική, την οικονομική και την πολιτισμική πραγματικότητα που βιώνουμε, ως κοινωνίες και ως μεμονωμένα άτομα, πρέπει να μιλήσουμε κατ’αρχήν, για αξίες, αξίες που ενώνουν και που εμπνέουν συλλογικότητα και αλληλεγγύη.

Αυτές τις αξίες μπορούμε να τις αναζητήσουμε στην μεγάλη παράδοση του ανθρωπισμού, στο πάντρεμα της κλασικής φιλοσοφικής σκέψης των αρχαίων και του Διαφωτισμού. Στα δύο, δηλαδή, συστατικά που συνθέτουν την Ευρωπαϊκή Ταυτότητα, όχι, όμως, ακόμη, δυστυχώς και την τρέχουσα Ευρωπαϊκή πολιτική πρακτική. Ως πολίτες της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου παρακολουθούμε με αγωνία την αδυναμία των πολιτικών μας ηγεσιών να μετουσιώσουν αυτή την μοναδική κληρονομιά των Ιδεών και των Αξιών σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα διακυβέρνησης και σε ένα εναλλακτικό πρότυπο των σύγχρονων κοινωνιών, απέναντι στα παγκόσμια αδιέξοδα που γεννά η θεωρία του «πολέμου των πολιτισμών».

Βλέπουμε τη μισαλλοδοξία, το φανατισμό και τη βία να εξαπλώνονται, είτε σαν κρατικές πολιτικές, είτε σαν ατομικές συμπεριφορές. Βλέπουμε, όμως, με ελπίδα και την κοινωνία των πολιτών να οργανώνει τις δικές της άμυνες και να ορθώνει τη δική της αντίσταση σε φαινόμενα που ακυρώνουν τις αξίες του πολιτισμού μας. Η κοινωνία των πολιτών δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μπορεί να οριστεί ως μια πορεία που έχει τρία βασικά στάδια.

Το πρώτο στάδιο, ας το αποκαλέσουμε «γνωριμία». Γνωριμία με το «διαφορετικό» που ζει δίπλα μας, που ονειρεύεται να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον, μία καλύτερη ζωή. Οι περισσότερες μετανάστριες είναι γυναίκες που ακολουθούσαν τους συζύγους τους ή τους συντρόφους τους στην περιπέτεια της ξενιτιάς. Είναι μανάδες που αγωνιούν για την υγεία, την εκπαίδευση και την ευτυχία των παιδιών τους. Υπάρχουν και άλλες. Πολλές από αυτές γίνονται καθημερινά εμπόρευμα στην αγορά μίας κοινωνίας όπου το φύλο τους γίνεται καταδίκη και η ομορφιά καθημερινή κατάρα. Ας κάνουμε μία προσπάθεια να γνωρίσουμε αυτά τα πρόσωπα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, χωρίς να παγιδευόμαστε από τα στερεότυπα που έχει επιβάλλει ο σεξισμός.

Το δεύτερο στάδιο είναι η αποδοχή. Όχι η αποδοχή του αυτονόητου, ότι, δηλαδή, «οι μετανάστριες είναι άνθρωποι», αλλά του ορθού, ότι, δηλαδή, «οι μετανάστριες είναι άνθρωποι με δικαιώματα». Με ενοχλεί να ακούω ότι πρέπει να διεκδικώ από τους άλλους να με ανεχτούν. Με ενοχλεί η λέξη «ανεκτικότητα», όπως με ενοχλεί και η «φιλανθρωπία». Στη θέση της «ανεκτικότητας» πρέπει επιτέλους να μπει ο σεβασμός στη «διαφορετικότητα».

Η αναγνώριση και η σύνθεση των πολλών και αστείρευτων δυνατοτήτων που ανοίγει για την συλλογική πρόοδο, η ένωση των διαφορετικών ταλέντων, των διαφορετικών εμπειριών και των διαφορετικών ικανοτήτων οδηγεί στο τρίτο και τελευταίο στάδιο. Συγκεκριμένα, το τρίτο στάδιο, είναι η σύνθεση αυτών των δυνατοτήτων σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Δηλαδή, αυτό που πέτυχαν άλλες χώρες, βασιζόμενες ακριβώς σε αυτήν την διαφορετικότητα, για να προωθήσουν την οικονομική τους ανάπτυξη, την συλλογική ευημερία και να ισχυροποιήσουν τον ρόλο τους σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτό είναι ένα διαχρονικό ιστορικό δίδαγμα. Σημερινό και διαχρονικό. Είναι το δίδαγμα του Χριστιανισμού, του Διαφωτισμού. Είναι το μήνυμα της ανυπακοής και της μη-βίας του Γκάντυ, είναι το ανεκπλήρωτο, ακόμα, όνειρο της γενιάς του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Είναι τα λόγια με τα οποία περιέγραψε το όραμά του για τον κόσμο ο Μέγας Αλέξανδρος, που θέλω να τα επαναλάβω κλείνοντας αυτή την παρέμβασή μου, γιατί πιστεύω ότι αντηχούν από το βάθος των αιώνων, ένα γνήσιο ανθρώπινο και οικουμενικό σάλπισμα συνειδήσεων και ψυχών.

“Σας εύχομαι, τώρα που τέλειωσαν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένος, για την κοινή προκοπή. Θεωρείστε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξάρτητα φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και σε βαρβάρους. Δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω μ' ένα μόνο κριτήριο - την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας, και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δε θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Το Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό Κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη συμβίωση που κάνουν τ' αδέλφια στην οικογένεια. Από μέρους μου σας θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαψούς και θα ήθελα να μην είστε απλά μόνον υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά όλοι μέτοχοι, όλοι συνεταίροι. Όσο περνάει απο το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο που δώσαμε με τη σπονδή απόψε κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης.”

Aννα Παντιτς

2 Φεβρουαρίου 2008

Μοney Show- Ευρωπαϊκή Έκφραση

Forum Ευρωπαίος Πολίτης